Ο κατά φαντασία χαλίφης της Μεσοποταμίας

Η Τουρκία στήριξε τον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας με χρήματα και με τζιχαντιστές – ενώ όταν συνεχίσθηκε, εκατομμύρια πρόσφυγες πέρασαν τα σύνορα και εγκαταστάθηκαν στη χώρα. Τότε ο Erntogan έκτισε ένα τεράστιο τείχος και ζήτησε χρήματα από την ΕΕ για να διαχειρισθεί την προσφυγική κρίση, στην οποία και ο ίδιος συμμετείχε – ενώ περιφρόνησε τον ΟΗΕ, εντάχθηκε στη «διαδικασία της Αστάνα» και πρόδωσε τις Η.Π.Α., δαπανώντας 3 δις $ για να αγοράσει όπλα, παρά το ότι τα ταμεία του κράτους είναι άδεια και η χώρα του ουσιαστικά χρεοκοπημένη. Οι ενέργειες δε της Τουρκίας στο θέμα της Λιβύης έχουν εξοργίσει τους πάντες – γεγονός που σημαίνει πως οι Τούρκοι Πολίτες θα πληρώσουν πανάκριβα τα λάθη του προέδρου τους, αν και δεν ευθύνονται φυσικά οι ίδιοι. Δυστυχώς όμως κινδυνεύει να πληρώσει επίσης η Ελλάδα, η οποία δεν έχει την πολυτέλεια της σύγκρουσης που ξεκίνησε με τον ασύμμετρο υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας, με όπλο τους μετανάστες – ενώ δεν είναι απίθανο να εξελιχθεί σε συμβατικό, αφού είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρήσει το γόητρο και την εξουσία του ο Τούρκος, έχοντας χάσει ήδη στη Συρία και χρεοκοπώντας τη χώρα του.

Σύμφωνα με μία πρόσφατη αναφορά, μετά τη λαϊκή εξέγερση του 2011 στην πόλη DARAA που σηματοδότησε την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, ο Τούρκος πρόεδρος συμμάχησε με  τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και υποστήριξε τους Ισλαμιστές αντάρτες – οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον της κυβέρνησης της Συρίας και του Assad. Ο στόχος του ήταν να αναδειχθεί στο Χαλίφη της Μεσοποταμίας – στον ηγέτη μίας παγκόσμιας κοινότητας αδελφών Σουνιτών.

Στα πλαίσια αυτά, η Τουρκία εξελίχθηκε στον κύριο προμηθευτή όπλων και χρημάτων των επαναστατών, πιστεύοντας ακράδαντα πως η νίκη των Τζιχαντιστών στη Συρία ήταν αναπόφευκτη – χωρίς να υπολογίσει τη σθεναρή αντίσταση του Assad  και τη στήριξη του από τη Ρωσία. Αντίθετα, θεώρησε δεδομένη τη βοήθεια του από τις Η.Π.Α., με δεδομένο το ότι ο τότε πρόεδρος Obama υποσχέθηκε την αλλαγή του συριακού καθεστώτος – τοποθετώντας μία κόκκινη γραμμή, σχετικά με τη χρήση χημικών όπλων (ένας από τους λόγους που ο Τούρκος σήμερα ισχυρίζεται πως κατέστρεψε χημικά στην πρόσφατη επίθεση του στο IDLIB). 

Λίγο αργότερα και ενώ οι απειλές του αμερικανού προέδρου είχαν αποδειχθεί «άσφαιρες», στις 21 Αυγούστου του 2013, περισσότεροι από 1.300 άνθρωποι σκοτώθηκαν από το καθεστώς, μεταξύ των οποίων εκατοντάδες παιδιά – χωρίς να επέμβει ο Obama στρατιωτικά, ισχυριζόμενος πως η κόκκινη γραμμή που ανέφερε ήταν μία προειδοποίηση και όχι μία πραγματική απειλή επέμβασης του. Τότε ο Erntogan αποφάσισε να διευρύνει τη στήριξη του στους αντάρτες και να ανατρέψει τον Assad – παρά το ότι ένα χρόνο πριν τον είχε χαρακτηρίσει ως αγαπητό αδελφό του.


Έτσι η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Τουρκίας δημιούργησε το δρόμο της τζιχάντ -συνδέοντας την πόλη Sanliurfa της Τουρκίας με την πρωτεύουσα του ισλαμικού κράτους (ISIS) στη Συρία: με την Raqqa. Εν προκειμένω, βοήθησε περισσότερους από 40.000 ξένους Τζιχάντ από σχεδόν 100 χώρες να περάσουν μέσω της Τουρκίας στη Συρία, για να πολεμήσουν εναντίον του Assad – όπου όμως η παρουσία Τσετσένων και άλλων ισλαμιστών πολεμιστών από το Νότιο Καύκασο, ανησύχησε σε μεγάλο βαθμό τη Ρωσία. Μεταξύ άλλων, επειδή ήταν επικίνδυνοι για τις ρωσικές βάσεις στη Latakia και στο Tartous – απειλώντας το μοναδικό λιμάνι «ζεστού νερού» της Ρωσίας στη Μεσόγειο.

Απειλούσαν επίσης το διάδρομο του Ιράν μέσω του Ιράκ και της Συρίας, από τον οποίο προμηθεύεται εξελιγμένους πυραύλους η Χεζμπολάχ του Λιβάνου για τις επιθέσεις της στο Ισραήλ – σημειώνοντας πως ο επικεφαλής της Ιρανικής Επαναστατικής Φρουράς (IRGC), ο στρατηγός Q. Soleimani, συναντήθηκε με τον πρόεδρο Putin στη Μόσχα. Με τους αντάρτες τώρα που υποστηρίζονταν από την Τουρκία να βαδίζουν προς τη Δαμασκό, ο Soleimani παρουσίασε ένα χάρτη των θέσεων τους – διαβεβαιώνοντας το Ρώσο πρόεδρο πως παρά της ήττες του, δεν έχουν χαθεί όλα.

Συνεχίζοντας, Ρώσοι και Ιρανοί αξιωματούχοι συμφώνησαν σε ένα σχέδιο για τη διάσωση του Assad – όπου ομάδες των ιρανικών IRGC, της Χεζμπολάχ και άλλων Σιιτών θα αντιμετώπιζαν τους Σουνίτες αντάρτες στο πεδίο της μάχης, ενώ η Ρωσία θα παρείχε αεροπορική υποστήριξη. Αμέσως μετά, ο πρόεδρος Putin ανακοίνωσε τη στρατιωτική παρέμβαση της Ρωσίας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 28 Σεπτεμβρίου του 2015 – με τη Ρωσία και την Τουρκία να ευρίσκονται στις αντίθετες πλευρές, αφού η πρώτη στήριζε τον Assad και η δεύτερη την ανατροπή του, εφοδιάζοντας με όπλα και χρήματα τους αντάρτες.

Οι σχέσεις τώρα των δύο χωρών έφτασαν στο ναδίρ, όταν ένα τουρκικό F16 κατέρριψε ένα ρωσικό Sukhoi-24 στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία – όπου ναι μεν οι Τούρκοι το απέδωσαν σε λάθος, αλλά οι Ρώσοι που δεν αντέδρασαν τότε, δεν ξεχνούν ποτέ. Την ίδια εποχή η Τουρκία χάλασε τις σχέσεις της και με τις Η.Π.Α., όταν ο Erntogan τις κατηγόρησε για συμμετοχή στο λεγόμενο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2015 – ερχόμενος σε επαφή με τη Ρωσία και συμμαχώντας μαζί της στο θέμα της Συρίας, αφού γνώριζε πως δεν είναι δυνατόν να μείνει μόνος του.

Εν προκειμένω, η Τουρκία εντάχθηκε στη ρωσική πλευρά με την παράλληλη διπλωματία που ονομάζεται «διαδικασία της Αστάνα» τον Ιανουάριο του 2017 – όπου η «διαδικασία της Αστάνα», με την παρακάτω αναφορά, περιθωριοποίησε τον ΟΗΕ και απέκλεισε τις Η.Π.Α.

“Οι υπουργοί Εξωτερικών  των τριών εγγυητριών χωρών Τουρκίας-Ρωσίας και Ιράν στη αυριανή σύνοδο που ξεκινά στην πρωτεύουσα  του Καζακστάν ,Αστάνα ,  θα θέσουν επί τάπητος τα  βήματα που θα γίνουν  προκειμένου να επιταχυνθεί η διαδικασία  επίλυσης  της συριακής κρίσης  την προσεχή περίοδο» σημειώθηκε στην ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας.
Σύμφωνα με γραπτή ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των εγγυητριών χωρών της διαδικασίας της Αστάνα για την Συρία που ξεκίνησε  προκειμένου  να εξεταστεί  η εφαρμογή των ζωνών  αποκλιμάκωσης  ώστε να  ανοίξει ο  δρόμος για  τη πολιτική διαδικασία ,θα εξεταστούν τα αποτελέσματα της ενός έτους συνεργασίας και θα καθοριστούν οι κοινές κινήσεις….”.

Ενώ τώρα οι τζιχαντιστές και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έθεσαν στο στόχαστρο τους Κούρδους της Συρίας που ο Erntogan αποκαλούσε «πραγματικούς τρομοκράτες», ο πρόεδρος Putin συμφώνησε να αναζητήσει άλλους τρόπους. Τον Ιανουάριο του 2018 η Τουρκία εισέβαλε στο Afrin, σκοτώνοντας εκατοντάδες Κούρδους και εκτοπίζοντας σχεδόν 250.000 άτομα – ενώ η Ρωσία, ελέγχοντας τον εναέριο χώρο δυτικά του Ευφράτη, ήταν ουσιαστικά συνεργός της.  Αργότερα η Τουρκία, με τη χρεοκοπία της προ των πυλών (άρθρο), τον Οκτώβριο του 2019 εισέβαλε στα κουρδικά εδάφη ανατολικά του Ευφράτη – σκοτώνοντας εκατοντάδες και εκτοπίζοντας πολύ περισσότερους Κούρδους, Αρμένιους και Σύριους Χριστιανούς. Εν προκειμένω, οι τζιχαντιστές πληρεξούσιοι της Τουρκίας διέπραξαν απίστευτες φρικαλεότητες, διαμελίζοντας τα σώματα των γυναικών πολεμιστών.

Περαιτέρω, ο Erntogan προσπάθησε να αποτρέψει τον πρόεδρο Putin από το να επιτεθεί στο IDLIB – στο τελευταίο αντάρτικο που βρισκόταν στο βορειοδυτικό τμήμα της Συρίας. Εν τούτοις, ο πρόεδρος Putin υποστήριξε τις δυνάμεις του Συριακού στρατού που επιτέθηκαν στο IDLIB από τον αέρα, βομβαρδίζοντας ανελέητα την περιοχή και διώχνοντας 900.000 ανθρώπους από τα σπίτια τους – χωρίς να μπορούν να περάσουν στην Τουρκία, αφού υπάρχει τείχος στα σύνορα της που τους εμποδίζει (άρθρο) και οι Τούρκοι τα έχουν σφραγίσει.  Επομένως, αυτοί που προσπαθούν να εισβάλουν σήμερα στην Ελλάδα αποκλείεται να είναι Σύριοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία – σε καμία περίπτωση δε εκτοπισμένοι από το IDLIB.

Παρά το ότι τώρα η Τουρκία παρουσιάζει τον εαυτό της ως θύμα των ενεργειών της Ρωσίας και της Συρίας, στην πραγματικότητα είναι ο θύτης, ο επιτιθέμενος – ενώ η ήττα της μετά την πρόσφατη ένοπλη σύγκρουση της με τη Ρωσία που όπως είπαμε δεν ξεχνάει ποτέ, οφείλεται στη λανθασμένη εκτίμηση του προέδρου της, σύμφωνα με την οποία οι Ρώσοι και οι Σύριοι θα υποχωρούσαν στο IDLIB. Ο ίδιος τώρα αιτείται τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ – το άρθρο 5 της συμφωνίας του οποίου αναφέρει πως μία επίθεση εναντίον ενός μέλους της συμμαχίας, αποτελεί επίθεση εναντίον όλων των μελών της.

Προφανώς πιστεύει πως απευθύνεται σε ανόητους, αφού είναι σε όλους γνωστές οι θέσεις του εναντίον των Η.Π.Α., του ΝΑΤΟ και της ΕΕ – με αποτέλεσμα να μην προβλέπεται να στηριχθεί από κανέναν, ενώ η Ελλάδα έθεσε βέτο. Προσπαθεί λοιπόν να το επιβάλλει με το άνοιγμα της στρόφιγγας των μεταναστών, τους οποίους στέλνει στα χερσαία σύνορα της Ελλάδας κατά χιλιάδες και όχι στα πολύ μεγαλύτερα και ευκολότερα να διέλθουν Βουλγαρικά – ενώ αναμένεται να ενταθούν οι πιέσεις του στα ελληνικά νησιά, όταν το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες.

Ήδη πάντως μαζεύονται οι Τούρκοι λαθρέμποροι στις τουρκικές ακτές, έτοιμοι να βοηθήσουν τους παρανόμους μετανάστες, όπως ανέφερε το τουρκικό ειδησεογραφικό site T24 το Σάββατο – με την εξής συνέντευξη ενός από αυτούς:

“Το κόστος μεταφοράς είναι περίπου 7.000-8.000 €, ενώ εγώ και η ομάδα μου κρατάμε 2.000-3.000 € για τις υπηρεσίες μας….Ένα σκάφος μπορεί να χωρέσει έως και 45 άτομα, παρέχοντας σωσίβια και δεξαμενές ανταλλακτικών καυσίμων. Χρειάζονται 25 λεπτά για να φτάσουμε στις ελληνικές ακτές, μετά από τις οποίες το σκάφος δεν επιστρέφει. Αναμένουμε μεταβάσεις τις βραδινές ώρες, υπό την προϋπόθεση ότι η θάλασσα θα είναι ήρεμη. Θεωρούμε πως αυτό το έργο είναι θέμα καρδιάς!, και εκπληρώνουμε το καθήκον μας! μέχρι να φροντίσουμε το τελευταίο άτομο”.

Ολοκληρώνοντας, η Τουρκία στήριξε τον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας με χρήματα και με τζιχαντιστές – ενώ όταν συνεχίσθηκε, εκατομμύρια πρόσφυγες πέρασαν τα σύνορα και εγκαταστάθηκαν στη χώρα. Τότε ο Erntogan ζήτησε χρήματα από την ΕΕ για να διαχειρισθεί την προσφυγική κρίση, στην οποία ο ίδιος συμμετείχε – ενώ περιφρόνησε τον ΟΗΕ, εντάχθηκε στη «διαδικασία της Αστάνα» και πρόδωσε τις Η.Π.Α., δαπανώντας 3 δις $ για να αγοράσει όπλα, παρά το ότι τα ταμεία του κράτους είναι άδεια και η χώρα του ουσιαστικά χρεοκοπημένη.

Από την άλλη πλευρά, οι Η.Π.Α. απέφυγαν να αναμιχθούν στρατιωτικά στη Συρία, χάνοντας την ευκαιρία να επέμβουν αποτελεσματικά πριν από πολλά χρόνια – ενώ σήμερα ο πρόεδρος Trump δεν φαίνεται καθόλου διατεθειμένος να το κάνει.

Οι ενέργειες τώρα της Τουρκίας στο θέμα της Λιβύης έχουν εξοργίσει τους πάντες – γεγονός που σημαίνει πως οι Τούρκοι Πολίτες θα πληρώσουν πανάκριβα τα λάθη του προέδρου τους, αν και δεν ευθύνονται φυσικά οι ίδιοι. Δυστυχώς όμως κινδυνεύει να πληρώσει επίσης η Ελλάδα, η οποία δεν έχει την πολυτέλεια της σύγκρουσης που ξεκίνησε με τον ασύμμετρο υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας, με όπλο τους μετανάστες – ενώ δεν είναι απίθανο να εξελιχθεί σε συμβατικό, αφού είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρήσει το γόητρο και την εξουσία του ο Τούρκος, έχοντας χάσει ήδη στη Συρία και χρεοκοπώντας τη χώρα του.

Analyst


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση