O Τζόκερ στη χώρα των κλόουν

Ο Τζόκερ, η αστυνομία στο σινεμά, ο Ραγκούσης και ο Χρυσοχοΐδης

Όσοι διαβάζουν τακτικά το «και μπράβο τους» θα έχουν πλήρως συνειδητοποιήσει πως δεν υπάρχει θέμα, όσο σοβαρό και να ‘ναι, που ο εξυπνότερος λαός του κόσμου να μην το μετατρέπει σε κωμωδία. Ταυτοχρόνως, ο ίδιος λαός είναι μοναδικός στο να παίρνει ακόμα και το πιο ασήμαντο και μέσω αυτού να αποκαλύπτει το μέγεθος της τραγωδίας που ονομάζεται Ελλάδα. Αυτό ακριβώς έγινε και με την ιστορία με την απομάκρυνση των ανηλίκων από σινεμά που πρόβαλε το, χαρακτηρισμένο ως ακατάλληλο για ανηλίκους από την αρμόδια επιτροπή, Τζόκερ. Από ένα ασήμαντο γεγονός (την απομάκρυνση από μια αίθουσα ανθρώπων που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί) αποκαλύφθηκε ο πυρήνας του ελληνικού προβλήματος που είναι η αντίληψη που έχουν οι Έλληνες για τους νόμους.

Για αρχή να ξεκαθαρίσω πως και εγώ και νομίζω και η πλειοψηφία των ανθρώπων που πάνε σινεμά ξέρουμε πως σε έναν ιδανικό κόσμο θα απαγορευόταν η είσοδος στους ανηλίκους σε όλες τις αίθουσες και σε όλες τις ταινίες (με πιθανή εξαίρεση τις μεταγλωττισμένες που δεν αντέχονται αν είσαι πάνω από 12) ή θα υπήρχαν ξεχωριστές αίθουσες ανηλίκων και ενηλίκων έτσι ώστε να μπορούμε να δούμε ταινίες μακριά από τα κακομαθημένα με τις τρελαμένες ορμόνες και τα προβλήματα ανατροφής που δεν μπορούν να κάτσουν ήσυχα για περισσότερο από 18”. Αλλά η περιγραφή της ουτοπίας είναι άλλο θέμα.

Γιατί το θέμα είναι τι ακριβώς θέλουμε από τους κανόνες που ορίζουν τι επιτρέπεται και τι όχι σε μια κοινωνία. Το θέμα είναι τι θέλουμε από τους νόμους. Θέλουμε να υπάρχουν; Θέλουμε να μην υπάρχουν; Θέλουμε να υπάρχουν αλλά να μην εφαρμόζονται; Θέλουμε να υπάρχουν και να εφαρμόζονται, αλλά όχι σε εμάς; Θέλουμε να αλλάζουν; Θέλουμε να μένουν ως έχουν για πάντα και απλώς εμείς να τους παραβιάζουμε όταν μας κάνει κέφι; Θέλουμε κάτι παραπάνω από το να δείχνουμε πόσο επιπόλαιοι και ανεύθυνοι είμαστε;


Οι συμπολίτες που διαμαρτύρονται για την απομάκρυνση ανηλίκων από αίθουσα στην οποία παίζεται ταινία που έχει αξιολογηθεί ως «ακατάλληλη για ανήλικους» λογικά πρέπει να επιθυμούν την άρση των ηλικιακών ορίων παρακολούθησης ταινιών και θεαμάτων. Σύμφωνα με αυτά που γράφουν, πιστεύουν ότι όλα είναι για όλες τις ηλικίες και άρα κακώς υπάρχει νόμος που δίνει τη δυνατότητα σε μια επιτροπή να ορίζει το ποιές ταινίες είναι κατάλληλες για ποιες ηλικίες. Αν δεν το πιστεύουν αυτό τότε η διαμαρτυρία τους είναι από υποκριτική εώς ανόητη. Αν δηλαδή πιστεύουν πως πρέπει να υπάρχει οριοθέτηση, δεν μπορούν ταυτόχρονα να διαμαρτύρονται όταν η οριοθέτηση αυτή επιβάλεται. Σε κάθε περίπτωση ας πουν, με δικά τους λόγια, τι ακριβώς θέλουν.

Οι άλλοι συμπολίτες που λένε «έλα μωρε τώρα, εδώ βρίσκουν ό,τι θέλουν στο ίντερνετ», φαντάζομαι θα πιστεύουν ό,τι πρεπει να αρθεί και το ηλικιακό όριο στην κατανάλωση αλκοόλ αφού ένας ανήλικος εύκολα αγοράζει μπύρες από το περίπτερο της γειτονιάς του. Μπορεί να έχουν δίκιο, αλλά θα πρέπει να μας το πουν.

Οι κυβερνητικοί που καταγγέλουν κάποιες «συριζαίες» του υπουργείου Πολιτισμού (οι οποίες δεν αποκλείεται να είναι και βίγκαν λεσβίες σατανίστριες) ως τις υπεύθυνες για την παρέμβαση της αστυνομίας, δεν διευκρινίζουν αν ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται ασχέτως των κινήτρων αυτού που κάνει την καταγγελία. Αν πιστεύουν ότι σε καταγγελίες που πίσω τους μπορεί να κρύβεται κάποιου τύπου υστεροβουλία ο νόμος δεν πρέπει να εφαρμόζεται ας το πουν.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (και μέχρι πριν λίγους μήνες πρωθυπουργός) που γράφει πύρινο στάτους για το πόσο σκοταδιστικό είναι να εφαρμόζεται ο νόμος, δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει γιατί η κυβέρνηση του δεν τον άλλαξε. Αν πιστεύει ότι οι σκοταδιστικοί νόμοι δεν πρέπει να αλλάζουν ή να καταργούνται, αλλά να μένουν ως έχουν και απλώς να μην εφαρμόζονται, ας το πει.

Το νέο πρωτοπαλίκαρο του Αλέκση, ο σύντροφος Ραγκούσης, που σε επίσης πύρινο στάτους γράφει:

«Οι κ.κ.Μητσοτάκης και Χρυσοχοίδης είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι γι αυτές τις αδιανόητες εξελίξεις που γυρίζουν την Ελλάδα και την Ελληνική Αστυνομία σε πολύ σκοτεινές εποχές τους» 

φαίνεται να μην θυμάται ότι ο σχετικός νόμος, ο 3905 του 2010 κοσμείται από την ωραία του υπογραφή και στο άρθρο 37 αναφέρει:

2. Στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού λειτουργούν επιτροπές αξιολόγησης καταλληλότητας κινηματογραφικών έργων, τα μέλη των οποίων ορίζονται από τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού. Αντικείμενο των επιτροπών είναι η κατάταξη των έργων που έχουν υποβληθεί στη ΔΙ.Κ.Ο.Μ. σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες:
(α) κατάλληλη για όλους,
(β) κατάλληλη για ανηλίκους άνω των 12 ετών,
(γ) κατάλληλη για ανηλίκους άνω των 15 ετών,
(δ) ακατάλληλη για ανηλίκους.

3. Απαγορεύεται η παρακολούθηση ακατάλληλων ταινιών σε ανηλίκους που δεν έχουν συμπληρώσει την απαιτούμενη από την κατάταξη της ταινίας ηλικία. Οποιος επιτρέπει σε ανηλίκους να εισέλθουν σε αίθουσα ή υπαίθριο χώρο στους οποίους προβάλλεται ταινία ακατάλληλη για την ηλικία τους τιμωρείται με χρηματική ποινή από 1.000 έως 10.000 ευρώ. Η τέλεση από αμέλεια της πράξης αυτής τιμωρείται με χρηματική ποινή από 500 έως 5.000 ευρώ.

Αν ο σύντροφος Ραγκούσης πιστεύει ότι η εφαρμογή του νόμου που έχει την υπογραφή οδηγεί σε σκοτεινές εποχές ας το πει (από την άλλη ο σύντροφος Ραγκούσης είναι προϊόν του ΠΑΣΟΚ οπότε δεν χρειάζεται να πει τίποτα, τα καταλαβαίνουμε όλα).

Τέλος, ο νυν υπουργός Προστασίας του Πολίτη που με καμάρι τουιτάρει την πρόθεση του να παραβιάσει τον νόμο, δεν μας διευκρινίζει ποιές είναι εκείνες οι περιπτώσεις στις οποίες η συμμόρφωση με τον νόμο δεν είναι απαραίτητη.

Αν πιστεύει ο κύριος υπουργός ότι ο ίδιος και ο γιος του είναι υπεράνω του νόμου ή αν πιστεύει ότι οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται ανάλογα με τα κέφια του καθενός ας το πει.

Ας πούν όλοι αυτοί που μιλάνε και γράφουν και καταγγέλλουν και σοκάρονται και προβληματίζονται τι ακριβώς θέλουν.

Εγώ από τη μεριά μου το μόνο που έχω να πω είναι πως μια χώρα στην οποία οι νόμοι υπάρχουν για διακοσμητικούς λόγους, μια χώρα στην οποία το αίτημα δεν είναι να καταργηθούν οι αναχρονιστικοί νόμοι αλλά απλώς να μην εφαρμόζονται, μια χώρα στην οποία ο υπουργός που είναι αρμόδιος για την επιβολή του νόμου διαφημίζει την αδιαφορία του για τους νόμους, είναι χώρα που η μοναδική της προοπτική είναι η καταστροφή.

Όσοι ζείτε εδώ και μπορείτε συνεχίστε να σκέφτεστε τη μετανάστευση και όσοι είστε μακριά ούτε που να το σκέφτεστε για επιστροφή. Και μπράβο σας.

Υ.Γ. Το ότι μπορεί κάποιος 17χρονος να ψηφίζει αλλά όχι να δει μια ακατάλληλη ταινία είναι απλώς άλλο ένα δείγμα της γελοιότητας της χώρας και της τσαπατσούλικης ανοησίας όσων κατέβασαν την ηλικία ψήφου αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα ηλικιακά όρια.

Μάνος Βουλαρίνος
AthensVoice


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση