Η μεγάλη προσβολή ενός δίκαιου αγώνα

Τα μισόλογα των πολιτικών για την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και τα μικρά περιθώρια ανοχής του λαού

Από τον Γιάννη Κουριαννίδη

Όπως ήταν φυσικό, στις προγραμματικές δηλώσεις των κομμάτων της νέας Βουλής περιλαμβάνονταν και αναφορές για τη λεγόμενη Συμφωνία των Πρεσπών. Το θράσος των εκπροσώπων της προηγούμενης κυβέρνησης, οι οποίοι άλλη μια φορά προσπάθησαν να μας πείσουν για τα «οφέλη» της, ήταν αναμενόμενο.

Ήταν αναμενόμενη, όμως, και η απροθυμία των σημερινών κυβερνώντων να συζητήσουν οποιαδήποτε προοπτική ακύρωσης της προδοτικής αυτής συμφωνίας.

Και αυτό διότι ο σημερινός πρωθυπουργός είχε φροντίσει από καιρό να κάνει σαφές ότι η συμφωνία είναι αδύνατον να ακυρωθεί, «αφού ήδη παράγει πολιτικά αποτελέσματα». Αντιθέτως, χωρούν «περιθώρια βελτίωσής της», όπως επεσήμανε επανειλημμένως.

Ήρθε, όμως, η στιγμή της απότομης προσγείωσης όσων αρκέστηκαν και πίστεψαν σε αυτή την προεκλογική τοποθέτηση του Κ. Μητσοτάκη, όταν άκουσαν τον Μ. Βορίδη να απαντά στον Κ. Βελόπουλο ότι «θα παλέψουμε για την απάμβλυνση των συνεπειών της συμφωνίας».

Είπε, δηλαδή, στην ουσία ότι δεν τίθεται κανένα θέμα ούτε καν βελτίωσης των όρων της συμφωνίας, αλλά απλώς προσπάθειας για ελάφρυνση των συνεπειών της! Χορήγηση μορφίνης, δηλαδή, για το εθνικό αυτό καρκίνωμα, που θα συνεχίσει όμως να φθείρει και να κατατρώγει τα εθνικά δίκαιά μας.

Φρόντισε, μάλιστα, να υπενθυμίσει στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας ότι το ποσοστό της αυτοδυναμίας στις πρόσφατες εκλογές τής το έδωσαν ενώ γνώριζαν ότι δεν ήταν στις προθέσεις της η κατάργηση της συμφωνίας.


Δικαιώνεται με τον τρόπο αυτό, λοιπόν, η άποψη πως «αν δείξεις ότι είσαι διατεθειμένος να παραχωρήσεις πέντε πράγματα που σου ανήκουν, τότε δίνεις το μήνυμα ότι είσαι δεκτικός σε πιέσεις για να σου πάρουν άλλα πέντε»!

Όταν, λοιπόν, το σαφές πρόταγμα των συλλαλητηρίων για τη μη παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας και στη συνέχεια για ακύρωση της συμφωνίας υποχώρησε, αποδεχόμενο μια απλή «βελτίωση των όρων της», είναι επόμενο να σου πετούν κατάμουτρα σήμερα την «ελάφρυνση των συνεπειών της»!

Είχαμε από καιρό διατυπώσει, από αυτήν εδώ τη στήλη, την άποψη ότι η επιλογή των συλλαλητηρίων ως τρόπου αντίστασης στην προδοσία κατά της Μακεδονίας μας είχε πιάσει οροφή και πως, παράλληλα με αυτά και τις όποιες νομικές ενέργειες είχαν ξεκινήσει ή θα μπορούσαν να επιλεγούν, το κίνημα που αναπτύχθηκε θα έπρεπε να περάσει σε μια σοβαρή πολιτική εκπροσώπησή του.

Δυστυχώς, όλοι όσοι βρέθηκαν στην πρωτοπορία του αγώνα αυτού απεδείχθησαν πολιτικά ανεπαρκείς, ενώ και οι ηγετίσκοι των διαφόρων κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονταν ως πατριωτικά πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, προτάσσοντας κατά κανόνα τις προσωπικές φιλοδοξίες και επιδιώξεις τους.

Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί η δυναμική αυτή στην επιλογή του μη χείρονος ως βελτίστου. Ας προσέχουν, όμως, όλοι αυτοί που απολαμβάνουν σήμερα την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Ας μην ξεχνούν ότι αυτή η εμπιστοσύνη προήλθε από την αναγκαιότητα ανατροπής μιας ξεκάθαρα προδοτικής και αντιλαϊκής κυβέρνησης, αδίστακτης ενώπιον της εξυπηρέτησης των ιδεοληψιών της και των εμμονών της.

Δεν σημαίνει αυτό ότι θα υπάρξει ανοχή σε προσβλητικές τοποθετήσεις των σημερινών κυβερνώντων.

Διότι προσβολή είναι το να αντιστοιχίζεται με εκλογικά ποσοστά ο αγνός και άδολος αγώνας εκατομμυρίων Ελλήνων, που αντιμετώπισαν την απαξίωση, τη χλεύη και τη λοιδορία από τους προηγούμενους κυβερνώντες, παλεύοντας για την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας και της εθνικής αξιοπρέπειάς μας.

Προσβολή είναι και η υπαναχώρηση από τις έστω θεραπευτικού τύπου υποσχέσεις περί βελτιώσεως της συμφωνίας σε ένα επίπεδο αναλγητικής εφαρμογής της.

Και ο λαός μας έχει αποδείξει διαχρονικά ότι απέναντι σε προσβολές έχει μικρά περιθώρια ανοχής.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση