Kαθηγητής Φράνσις Μπόιλ: Η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να ακυρωθεί

Ο καθηγητής Φράνσις Άντονι Μπόιλ, ο οποίος είναι λέκτορας στο διεθνές δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του ‘Ιλλινόις’ στις ΗΠΑ, έδωσε ειδικά για την εφημερίδα «Νόβα Μακεντόνια» / «Нова Македонија», μια επαγγελματική γνώμη, χωρίς λεπτομερή εξήγηση, σχετικά με τη δυνατότητα πιθανής αμφισβήτησης αργότερα της ισχύος της Συμφωνίας των Πρεσπών, γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα των Σκοπίων.

Συνεχίζει:
Έχοντας κατά νου όλες τις νομικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις που ακολούθησαν τη Συμφωνία των Πρεσπών στη Δημοκρατία της Μακεδονίας από την υπογραφή της, μέσω ενός αποτυχημένου δημοψηφίσματος, τον τρόπο με τον οποίο επιτεύχθηκε η πλειοψηφία των δύο τρίτων στο Κοινοβούλιο και τον τρόπο δημοσίευσης του νόμου περί επικύρωσης της συμφωνίας, νομίζω ότι το άρθρο 46 της Σύμβασης της Βιέννης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αμφισβητήσει τη Συμφωνία.

Στο τμήμα 2 (Ακυρότητα των Συμβάσεων), το άρθρο 46 αναφέρει ότι το κράτος δεν μπορεί να επικαλείται μια συμφωνία η οποία είναι αντίθετη με το εθνικό δίκαιο και ότι αυτή μπορεί να ακυρωθεί γιατί βρίσκεται σε αντίθεση με το εσωτερικό δίκαιο του κράτους.


Ο εμπειρογνώμονας αναφέρει ότι είναι σαφείς οι παραβιάσεις του εθνικού νόμου στη ‘Μακεδονία’ σε σχέση με τη συμφωνία με την Ελλάδα, γιατί οι παραβιάσεις του συντάγματος είναι ασφαλώς βασικής σημασίας.

«Έτσι, ως προκαταρκτική αξιολόγηση, και χωρίς βάθος ανάλυση των ιδιαιτεροτήτων της υπόθεσής σας, μπορώ να συμπεράνω ότι μια μελλοντική κυβέρνηση, θα μπορούσε να ακυρώσει τη συμφωνία σχετικά με αυτή τη νομική βάση και στο πλαίσιο της Σύμβασης της Βιέννης».

Το δημοσίευμα αναφέρει τις σκέψεις του Αμερικανού καθηγητή:
«Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα καλό επιχείρημα από το οποίο μπορεί να αρχίσει η ανάλυση των αδυναμιών που ενσωματώνονται σε αυτήν τη συμβατική σχέση. Θα ήθελα να τονίσω, ότι η ανάλυση θα δείξει και άλλες πιθανές νομικές βάσεις για την ακύρωση της σύμβασης, αλλά για αρχή το ξεκίνημα θα γίνει από αυτή τη διάταξη.

Είναι σημαντικό τόσο η «Μακεδονία» όσο και η Ελλάδα, που είναι συμβαλλόμενα κράτη της Σύμβασης της Βιέννης, είναι υποχρεωμένες να τη σέβονται. Φυσικά, η αντιπολίτευση στη χώρα σας θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτό το επιχείρημα στην πολιτική της διαμάχη, τονίζοντας ότι εάν εκλεγεί και έρθει στην εξουσία, θα προσφύγει και θα ακυρώσει τη συνθήκη βάσει της Σύμβασης της Βιέννης για το δίκαιο των διεθνών συμφωνιών.

Βαλκανικό Περισκόπιο


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση