Ο «συνωστισμός», ο Ανάν και ο Ζάεφ μας αφυπνίζουν
Η ηττοπάθεια δεν θα μας καταλάβει. Θα πάρουμε αφορμή για να ξαναδιαβάσουμε την Ιστορία μας
Από τον Κωνσταντίνο Χολέβα
Η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών απογοήτευσε τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, αλλά και τον Ελληνισμό εκτός συνόρων. Παραχώρησαν στους γείτονες το όνομα, την Ιστορία, την ταυτότητα και την κληρονομιά της Μακεδονίας χωρίς να μας ρωτήσουν. Αγνόησαν την Ιστορία, τους ήρωες, τους εθνομάρτυρες. Δεν θα μας καταλάβει η ηττοπάθεια. Θα πάρουμε αφορμή από τη Συμφωνία των Πρεσπών για να ξαναδιαβάσουμε την Ιστορία μας, να τραφούμε από τις ρίζες μας, να θυμηθούμε πώς σηκώσαμε το κεφάλι ύστερα από παλαιότερες εθνικές ταπεινώσεις.
Οπως έγινε και με το σχολικό βιβλίο της ΣΤ΄ Δημοτικού, όπως έγινε και με το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο. Το βιβλίο, που κρίθηκε ακατάλληλο και γεμάτο λάθη από την Ακαδημία και από ειδικούς, παρουσίαζε μια εξωραϊσμένη εικόνα για τους Οθωμανούς και τους Νεοτούρκους. Εξυπηρετούσε διπλωματικές σκοπιμότητες και εξέφραζε την αντίληψη περί δήθεν «ελληνοτουρκικής φιλίας». Το απέσυρε πρώτα ο λαός και μετά η πολιτική ηγεσία. Κερδίσαμε τη μάχη, διότι απαντήσαμε ψύχραιμα, τεκμηριωμένα και με στοιχεία. Μας βοήθησε να μάθουμε καλύτερα την Ιστορία μας. Και ώθησε αξιόλογους ερευνητές να γράψουν ενδιαφέροντα βιβλία για την Τουρκοκρατία, το 1821, τη Γενοκτονία των Ποντίων και των Μικρασιατών.
Ο Ελληνισμός της Κύπρου αφυπνίστηκε πατριωτικά με το Σχέδιο Ανάν, το οποίο εμφανίσθηκε τον Νοέμβριο του 2002 και καταψηφίσθηκε με το δημοψήφισμα του Απριλίου του 2004. Το σχέδιο οδήγησε τους Ελληνες της Μεγαλονήσου σε μελέτη της Ιστορίας, των νομικών, πολιτικών και οικονομικών συνεπειών. Η παρακαταθήκη του Τάσσου Παπαδόπουλου και του «ΟΧΙ» εύχομαι να καθοδηγεί και σήμερα τους Κυπρίους.
Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι οφείλουμε... ευγνωμοσύνη σε εκείνους που μας προκαλούν, διότι τελικά μας αφυπνίζουν. Μας βοηθούν να καταλάβουμε καλύτερα την ταυτότητά μας. Να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, πού πηγαίνουμε. Ετσι, λοιπόν, και τώρα. Η Συμφωνία των Πρεσπών αμέσως θα οδηγήσει σε αύξηση των προκλήσεων εκ μέρους του Ζάεφ και του σκοπιανού κράτους. Είναι ευκαιρία να αφυπνισθούν και εκείνοι που μέχρι τώρα αδιαφορούσαν. Να διακηρύξουμε ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, στο πλαίσιο του Συντάγματος, των δημοκρατικών κανόνων και του Διεθνούς Δικαίου, για να εμποδίσουμε τη μονοπώληση του ονόματος και του πολιτισμού της Μακεδονίας από τους γείτονες.
Ο Ελληνισμός ξεπερνά τα προβλήματα και ανορθώνεται, όταν αντλεί δύναμη από την ορθόδοξη πίστη, από τον πατριωτισμό, από τη συνείδηση της συνέχειας του έθνους (αρχαιότητα, ελληνορθόδοξο Βυζάντιο, νεότερος Ελληνισμός), από την καλλιέργεια της γλώσσας και της παιδείας, και κυρίως όταν αξιοποιεί το παρελθόν για να χαράξει ένα καλύτερο μέλλον. Είναι η ώρα της εθνικής αφυπνίσεως. Για τη Μακεδονία, το Αιγαίο, την Κύπρο, τη Βόρεια Ηπειρο.
Δημοκρατία
Ας ελπίσουμε πως μας αφύπνισε πραγματικά και δεν θα πάμε να δούμε ελλάδα τουρκια σερβαιβορ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωστής Παλαμάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Λειτουργίας δεν τελείωσε
https://blogs.sch.gr/spetsiotou/eclassschgr/%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%AF%CE%B1-2/%CE%BA%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AE-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%89%CF%83
Η λειτουργία δεν τέλειωσε
Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
και μέσα στην κοιλάδα
του δάκρυου εδώ, κι αντρειεύοντας
από μια πίστη, Ελλάδα!
κράχτε, στο νου ριζώστε τη
με το Σταυρό, με δόρυ,
Σοφία, Μητέρα, Κόρη,
Παντάνασσα, Αθηνά.
Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,
ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,
δεν είστε από τα χέρια σας
μονάχα, όχι. Χρωστάτε
και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα ‘ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί
Κόκαλα πάτρια μέσα μας
θαφτά, ιερά, μαζί μας
και όπου σεισμοί μας τίναξαν
οι εφέστιοι πάντα θεοί μας.
Πολίτες ας τη χτίσουμε
και οπλίτες εδώ και όλοι
του ονείρου εδώ την Πόλη
με την Αγιά Σοφιά.
Η λειτουργία δεν τέλειωσε
κομμένη, για το τέρμα
κι αν ξαναρχίσει, ατέλειωτη
ξανά θα βρει το γέρμα,
για να προσμένουμε άγρυπνοι
στη νύχτα να προβάλει
του όρθρου το γέλιο πάλι
που προμηνάει το φως.
1925, Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ