Ο διχασμός του λαού θα είναι το προεκλογικό όπλο του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη για διγλωσσία και για επικίνδυνο παιχνίδι «με την ακροδεξιά και την πολιτική του μίσους»

Ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας αναφερόμενος στο Σκοπιανό, έδωσε για πολλοστή φορά το στίγμα του προεκλογικού αγώνα, στον οποίο θα επικεντρωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Μίλησε για συμπόρευση των «προοδευτικών» δυνάμεων και κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη για διγλωσσία και για επικίνδυνο παιχνίδι «με την ακροδεξιά και την πολιτική του μίσους για να κερδίσει κάποιο πρόσκαιρο εκλογικό όφελος».

Δεν είναι μυστικό ότι η Αριστερά διακρίνεται για την ικανότητά της να διαστρεβλώνει τα γεγονότα, με επιτυχία μάλιστα, καθιστώντας κοινωνικά στερεότυπα αναμφισβήτητες αναλήθειες. Και αυτό το κατορθώνει, αφενός λόγω έλλειψης ιδεολογικού λόγου από τους αστούς, αφετέρου με την ανοχή που επιδεικνύουν πάντα στην Αριστερά για να μη κατηγορηθούν ως «μη προοδευτικοί».

Επιτεύχθηκε δηλαδή να αποκαλούνται προοδευτικοί, και καθαρά αντιδημοκρατικά στοιχεία, πολέμιοι του κοινοβουλευτισμού και εθνομηδενιστές. Κατάντησε ο όρος «προοδευτικός» να χαρακτηρίζει τον σταλινικό, τον μαοϊκό, τον τροσκιστή, ακόμη και παραβατικά πρόσωπα, αρκεί να έχουν ταχθεί εναντίον των αστών, χαρακτηρίζοντάς τους συλλήβδην «ακροδεξιούς».

Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, ο πρωθυπουργός αποδίδει στον Κυριάκο Μητσοτάκη τους γνωστούς χαρακτηρισμούς για να ερεθίσει αντιδεξιά σύνδρομα, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι ακολουθεί πολιτική μίσους. Κι αυτό το λέγει, την στιγμή που αστυνομικά όργανα φακελώνουν τους Έλληνες πατριώτες που συμμετέχουν στα συλλαλητήρια για το Σκοπιανό.


Και πέραν αυτού, οι απαξιωτικοί και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί απευθύνονται εναντίον του άνω του 70% των Ελλήνων, που απαιτούν το αυτονόητο και σύμφωνο με την επιταγή του Συντάγματος, την διεξαγωγή δηλαδή δημοψηφίσματος. Ο πολιτικός που περιφρονεί τον ελληνικό λαό, που με απύθμενο πολιτικό θράσος παραπλάνησε τους ψηφοφόρους, όχι μόνον μη ικανοποιώντας ούτε ένα από όσα υποσχέθηκε, αλλά και επιβαρύνοντας σε μέγιστο βαθμό την ανέχεια, αν είχε συναίσθηση της ευθύνης και του απλού πολίτη, θα έπρεπε να εγκαταλείψει πάραυτα την εξουσία.

Αυτό δεν θα συμβεί, λόγω του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος που υποστήριξε η Αριστερά ότι διαθέτει -και αντιλήφθηκε ο κόσμος επί τέλους τι εννοεί με τον όρο ηθικό-, αλλά και επειδή οι ισχυροί της γης, δύσκολα θα βρουν τόσο πρόθυμους να επιτελέσουν το έργο που σχεδίασαν οι δανειστές. Η άνευ σοβαρού λόγου επίσκεψη της Α. Μέρκελ στην Αθήνα, χαρακτηρίστηκε από τον γερμανικό Τύπο ως επιβράβευση του Α. Τσίπρα, για τις παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας στους Σλάβους των Σκοπίων.

Θα αναρωτιόταν κάποιος, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρεται να απαλύνει τις δυσμενείς εντυπώσεις από την υπογραφή της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών.

Ο λόγος είναι προφανής. Γνωρίζει η Αριστερά, ότι η δεξαμενή των ψηφοφόρων που θα πεισθούν από τα έωλα επιχειρήματά της δεν είναι μεγάλη. Επομένως, θα στραφεί προς δύο στόχους. Ο πρώτος είναι το τσιμέντωμα μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων με αντιδεξιό σύνδρομο, οι οποίοι με την σμίκρυνση του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν εναλλακτική λύση για να βρεθούν σε κόμμα εξουσίας με δυνατότητες βολέματος, αφετέρου θα εκμεταλλευθεί τους νεόπτωχους.

Έχω γράψει κι άλλες φορές ότι το πρόβλημα των κομμάτων δεν είναι οι πτωχοί, αλλά οι νεόπτωχοι. Οι πτωχοί -όρος που ενέχει και υποκειμενικά στοιχεία, αφού μέσα στην κατάσταση πτωχείας της Ε.Ε. βρίσκεται και η αδυναμία να πάει κάποιος μια εβδομάδα παραθέριση- έχουν συνηθίσει σε συγκεκριμένο τρόπο ζωής, και ένα μικρό επίδομα, αποτελεί μεγάλο δώρο γι’ αυτούς.

Οι νεόπτωχοι όμως, που είχαν οικονομική ευμάρεια και βρέθηκαν πτωχευμένοι και άνεργοι, αγωνίζονται να επιστρέψουν στα πρότερα. Η οικονομική ενίσχυση των νεόπτωχων, που ο αριθμός τους έχει διογκωθεί πολύ τα χρόνια των Μνημονίων, ταιριάζει με το ιδεολογικό στερεότυπο του ΣΥΡΙΖΑ περί ταξικότητας.

Για να τους δελεάσει δεν αρκούν οι απλές υποσχέσεις παροχών, οι οποίες πλέον δεν γίνονται πιστευτές, λόγω της αποτυχίας του κυβερνητικού έργου. Θα επιδοθεί σε υποσχέσεις σημαντικών παραπλανητικών παροχών, οι οποίες εξ ανάγκης θα πρέπει να ικανοποιηθούν από την επόμενη κυβέρνηση, και όχι από τον ΣΥΡΙΖΑ, άρα μπορεί πάλι να παραπλανήσει υποσχόμενος λαγούς με πετραχήλια.

Ταυτοχρόνως, θα επιδοθεί και σε πολιτική όξυνση ο ΣΥΡΙΖΑ, να επιτύχει τον διχασμό του λαού -υπολογίζει άλλωστε, ότι έχει την συμπάθεια του υπόλοιπου 30% των Ελλήνων που δεν τάσσονται ενεργώς κατά της συμφωνίας των Πρεσπών-, και με τον διχασμό θα επιδιώξει να αποκτήσει ισχύ ως αντιπολίτευση στην επόμενη Βουλή.

Από τώρα, βλέπω την εικόνα. Ευρισκόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά στο περιθώριο επί δεκαετίες, στην ουσία συγκυβερνούσε, και μάλιστα ικανοποιούνταν τα προσωπικά και συνολικά αιτήματά του [πώς συμβαίνει οι πλείστοι των ΣΥΡΙΖΑίων να είναι δημόσιοι υπάλληλοι;] Τώρα, ως αξιωματική αντιπολίτευση, δεν πρόκειται να επιτρέψει την επίτευξη θετικού έργου.

Η μόνη ελπίδα είναι να σμικρυνθεί σημαντικά το ποσοστό που θα πάρει στις εκλογές, ώστε να περιοριστεί η πολιτική θρασύτητα των στελεχών και οπαδών του. Ταυτοχρόνως, πρέπει η επόμενη αστική κυβέρνηση να επιδείξει πυγμή και να μη ακολουθήσει την ενδοτική πολιτική όλων των προηγουμένων.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση