Πλήρης υποταγή στον Σουλτάνο: Τελικά, κοστίζει στο εθνικό συμφέρον η αστειότητα της Ε.Ε.

Του Δημήτρη Γ. Απόκη

Διαβάζοντας για την παρέμβαση της Καγκελαρίου της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, για το θέμα της άνευ λόγου και αιτίας συνεχιζόμενης κράτησης των δυο Ελλήνων στρατιωτικών από την Άγκυρα, άρχισα να σκέφτομαι το πόσο χρήσιμη είναι τελικά για το εθνικό συμφέρον, ειδικά όσο αφορά τα εθνικά θέματα και την εθνική ασφάλεια, η απόλυτη ταύτιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όσο και να ακούγεται προκλητικό κα αιρετικό τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι δεν είναι καθόλου χρήσιμη και ίσως, μάλιστα, να είναι και αρνητική.

Η κ. Μέρκελ παρενέβη στον Τούρκο Πρόεδρο, και ο Υπουργός Εξωτερικών, κ. Νίκος Κοτζιάς, μας ενημέρωσε ότι στη χθεσινή συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών, βρήκε αλληλεγγύη από τους ομολόγους του, των υπολοίπων κρατών μελών.

Εξαιρετικά θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς. Παρόλα αυτά όταν αρχίσει να σκέφτεται τα γεγονότα, το εξαιρετικά μετατρέπεται σε ένα “και λοιπόν”;

Γιατί να ακούσει ο Ερντογάν, την κ. Μέρκελ;

Μήπως δεν πρόκειται για την ίδια Μέρκελ, που έχει σπεύσει τρείς φορές στην Τουρκία για να παρακαλέσει τον Σουλτάνο της Άγκυρας, να μην τη φέρει σε δύσκολη θέση, εξαπολύοντας ορδές παράνομων μεταναστών και προσφύγων προς την Ευρώπη;
Μήπως δεν είναι η ίδια Μέρκελ, που ο Ερντογάν την κάθισε στον χρυσοποίκιλτο θρόνο στο προεδρικό παλάτι του, αντιμετωπίζοντάς την ως επαίτη σε ακρόαση. Και,
Μήπως δεν είναι η Καγκελάριος της Γερμανίας η οποία μαζί με τους υπόλοιπους 27 σε λίγες ημέρες από σήμερα θα παρακαλάνε τον Ερντογάν και την Τουρκία στην Σύνοδο ΕΕ – Τουρκίας στη Βάρνα της Βουλγαρίας. Και πόσο μάλλον που τώρα είναι και αισθητά αποδυναμωμένη πολιτικά, στο εσωτερικό της Γερμανίας, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Άλλωστε το πόσο υπολογίζει την Μέρκελ και την ΕΕ ο Ερντογάν και η Τουρκία, αποδεικνύεται από το γεγονός στα παρά πέντε της Συνόδου στη Βάρνα, ο Σουλτάνος και η κυβέρνησή του φρόντισαν να σύρουν τα μύρια όσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για δήθεν αθέτηση των υποσχέσεών της απέναντι στην Άγκυρα.

Και ωραία η αλληλεγγύη που βρήκε ο Υπουργός Εξωτερικών από τους ομολόγους του. Σε τι όμως μεταφράζεται δεν μας λέει ο κ. Κοτζιάς;

Διότι το μόνο σίγουρο είναι ότι τα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ευρωπαϊκών συνόρων τα ακούει βερεσέ, και το έχει αποδείξει, ο κ. Ερντογάν. Και δικαιολογημένα τα ακούει βερεσέ, όταν στο μόνο το οποίο μετουσιώνονται είναι δηλώσεις για ειρηνική επίλυση των διαφορών, σεβασμό του διεθνούς δικαίου και το γνωστό σε όλους μας πλέον τροπάριο.

Έθεσε ο Πρωθυπουργός, κ. Τσίπρας, στους ομολόγους του ηγέτες της ΕΕ, και αντίστοιχα ο Υπουργός Εξωτερικών, στους ομολόγους του ΥΠΕΞ, το καίριο ερώτημα εάν και πώς είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν αυτές τις φραστικές, περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης επικλήσεις προς την Άγκυρα.

Η ωμή αλήθεια, που όλοι αγνοούν ή ακόμη χειρότερα κάνουν πως αγνοούν είναι ότι οι 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν μεταξύ τους πολύ μεγαλύτερες διαφορές από ότι έχει συνολικά η ΕΕ με την Τουρκία.

Πραγματικά, προκαλεί λύπη η σκέψη του Ταγίπ Ερντογάν να ακούει την υπεύθυνη της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και την Άμυνα, κ. Φεντερίκα Μογκερίνι, να απευθύνεται στον ίδιο και τη Τουρκία με αυστηρότητα, και ο Πρόεδρος της Τουρκίας να πέφτει ξερός από τα γέλια.

Ας σταματήσει λοιπόν αυτό το παραμύθι, περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ευρωπαϊκών συνόρων, διότι το μόνο που έχει προκύψει από αυτή την καραμέλα πολλών ετών, είναι ένας εφησυχασμός του οποίου, τις τραγικές συνέπειες βιώνουμε σήμερα, ως χώρα και ως έθνος.

Και αυτή η σκληρή κριτική δεν πηγάζει από μια εχθρότητα απέναντι στην Ενωμένη Ευρώπη, αλλά από μια ρεαλιστική ανάλυση έναντι της σημερινής τραγικής, αστείας και επικίνδυνης, γερμανικής Ευρώπης και του συστήματος των ανίκανων χρυσοκάνθαρων του συστήματος των Βρυξελλών που την υπηρετούν. Δεν είναι το σημερινό χάλι η Ενωμένη Ευρώπη που οραματίστηκαν και πίστεψαν οι λαοί των ευρωπαϊκών χωρών.

Η καθημερινή επίκληση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης μόνο αρνητικά λειτουργεί για το εθνικό μας συμφέρον και την εθνική μας κυριαρχία, και όσο πιο σύντομα το κατανοήσουμε και αρχίσουμε να στηριζόμαστε στα πόδια μας τόσο καλύτερα.

* Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, μέλος του The International Institute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον.
HellasJournal



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση