Οι όμηροι της πολιτικής κρίσης

• Του Γιώργου Κράλογλου

Μόνο ως πρόθεση ειρωνείας μπορούν να χαρακτηρισθούν οι αναφορές σε λύσεις τεχνοκρατικής λογικής για την οικονομική κρίση όσο τα “τάγματα ασφαλείας” κομμάτων, κυβερνήσεων, κομματικού στρατού και συντεχνιών μάχονται κάθε ιδέα που μπορεί να προκαλέσει απώλεια ελέγχου της κρατικής οικονομίας και μέσω αυτής του συστήματος που με ασφάλεια οδηγεί στην εξουσία.

Γιατί το πρόβλημα της οικονομίας έγινε τόσο βαθιά πολιτικό που η αναστροφή του ισοδυναμεί μόνο με θαύμα. Όσο μάλιστα παραμένουν οι χρόνιες πολιτικές αιτίες και ρίζες του, τόσο θα εξαθλιώνονται οι όμηροι “ιθαγενείς” της αφρικανικής πλέον Ελλάδας.

Ας δούμε κατάματα την πραγματικότητα επιλέγοντας κάποιες (από τις πολλές) τεχνοκρατικές προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης σε συνδυασμό βεβαίως και με βασικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για προσαρμογή της οικονομίας μας στην ευρωπαϊκή.

Σε συνταγές που συνιστούν τεχνοκράτες των δανειστών, Έλληνες τεχνοκράτες και αναλυτές (ΙΟΒΕ, Τράπεζα της Ελλάδος, Επιμελητήρια) αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρωταγωνιστική θέση έχει και το δημοφιλές “σίριαλ” με το άνοιγμα των επαγγελμάτων. Πρόκειται άλλωστε και για υποχρέωσή μας από τις οδηγίες της Επιτροπής της Ε.Ε.

Όμως εδώ και δέκα χρόνια τώρα καταρτίζονται νομοθετικές πράξεις και σχέδια φαντάσματα για απελευθέρωση των φαρμακείων, της κυκλοφορίας των ταξί και των αδειών φορτηγών και βυτιοφόρων που είτε μπλοκάρονται στα ίδια τα υπουργεία που καταρτίζονται από τους διαδόχους υπουργούς, είτε καταψηφίζονται στην Βουλή με πραξικοπήματα των βουλευτών όπως το πρόσφατο για τα φαρμακεία.

Σας θυμίζω ότι τέλος στην διαμάχη Ρέππα - Ραγκούση για την απελευθέρωση των αδειών στα ταξί, τα φορτηγά και τα βυτιοφόρα έδωσε ο διάδοχος τους υπουργός Υποδομών κ. Μάκης Βορίδης, ικανοποιώντας βασικά αιτήματα των συντεχνιών, εγκαινιάζοντας όμως ταυτόχρονα και την είσοδο του ΛΑΟΣ στην πολιτική πελατειακών σχέσεων με συντεχνίες!!!

Το πως “βολεύτηκε” η πράξη της διόρθωσης και η “απλωτή” προς τους ταξιτζήδες και τους λοιπούς είναι θέμα που δεν επιδέχεται ούτε σχολιασμό.

Εν τω μεταξύ βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ μπλόκαραν τις πρωτοβουλίες του κ. Λοβέρδου για τα φαρμακεία.

Οι συντεχνίες του τομέα ενέργειας βγήκαν και πάλι στην επιφάνεια ως νικητές στον “αγώνα” τους για την διατήρηση των κρατικών μονοπωλίων στην ενέργεια, προβάλλοντας με κάθε δυνατό τρόπο την αποτυχία ένταξης ιδιωτών στην πώληση ηλεκτρικής ενέργειας. Στόχος βέβαια είναι να απορριφθεί για μια ακόμη φορά η υποχρέωση προσαρμογής και της Ελλάδας στην οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για άνοιγμα της αγοράς ενέργειας.

Και για να το επιτύχουν αυτό απέκρυψαν και το πως φθάσαμε στο φιάσκο της πώλησης ενέργειας από ιδιώτες αλλά και το πως λειτουργούν οι πλήρως χειραγωγημένες από υπουργεία, υπουργούς, κόμματα και συνδικάτα υποτιθέμενες ανεξάρτητες Αρχές Ενέργειας.

Ίσως είναι χρήσιμο να θυμηθούμε εδώ ότι και οι τελευταίες πολυεθνικές πετρελαϊκές (SHELL-BP) που εγκατέλειψαν την Ελλάδα επειδή έχασαν τα ποσοστά τους στην “πίτα” της αγοράς και επειδή προέβλεπαν το σημερινό οικονομικό χάλι “πάτησαν” και στο επιχείρημα του αστήριχτου γιγαντιαίου προστίμου που τους επεβλήθη για δήθεν αθέμιτο “μπλοκ” στις τιμές.

Βεβαίως η αλήθεια είναι πως το πρόστιμο προέκυψε από πολιτική βλακεία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και της επίσης χειραγωγημένης πολιτικά Επιτροπής Ανταγωνισμού για να φανεί ότι η κυβέρνηση τα βάζει με τα μεγάλα συμφέροντα και τους νταβατζήδες της αγοράς...

Την ίδια όμως στιγμή, η ίδια η κυβέρνηση όπως και η διάδοχος κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου “σφυρίζουν” αδιάφορες μπροστά στο αίσχος του λαθρεμπορίου καυσίμων με απώλειες 1 δισ. ευρώ τον χρόνο πετώντας στο καλάθι την τεχνοκρατική πρόταση: “Να καταργηθούν Τελωνεία και Τελώνες και να αναλάβουν την ευθύνη Εταιρίες και Διυλιστήρια ενώ οι Πρατηριούχοι να έχουν σύστημα εισροών- εκροών.”

Πρόκειται βέβαια για πρόταση που απαιτεί να παλέψεις με τις συντεχνίες τελωνειακών και του υπουργείου Οικονομικών που ανέχεται προκλητικά το λαθρεμπόριο καυσίμων.

Ας πάμε όμως και στην ανάπτυξη.

Τα υπουργεία Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος (ενώ γνωρίζουν πολλά για ύποπτες συναλλαγές και μαγαζάκια μεσαζόντων) επιμένουν σε μηχανισμούς υποδοχής των επενδύσεων και χορήγησης αδειών σε ενεργειακές, βιομηχανικές, βιοτεχνικές αλλά και τουριστικές μονάδες που απαιτούν 2 χρόνια για την έγκριση μιας σημαντικής επένδυσης!!

Από την άλλη πλευρά οι υποχρεώσεις του κρατικού κορβανά σε χρέη και σε κάλυψη των μισθών των άνω του 1 εκατ. δημοσίων υπαλλήλων απαγορεύει με κάθε τρόπο την χρηματοδότηση της οικονομίας από τις δημόσιες επενδύσεις.

Και μέσα σε όλα αυτά έχουμε και την εξυπηρέτηση της μικροπολιτικής των Δήμων δια της συνεχούς αναβολής χωροταξικών σχεδίων και πολεοδομικής πολιτικής για την τακτοποίηση των ζωνών χρήσεως γης ώστε να ξέρει τόσο κάθε πολίτης όσο και κάθε επιχειρηματίας τι δικαιούται και που δικαιούται να οικοδομήσει.

Εάν λοιπόν αυτή η πολιτική τακτική δεν ξεριζωθεί από πολιτικές δυνάμεις με όραμα πραγματικά ευρωπαϊκών αντιλήψεων το μόνο που μας μένει είναι να υποστούμε τον ζυγό της αφρικανικής (Βαλκανικού τύπου) πραγματικότητας μας.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση