Το πολιτικό αδιέξοδο σπρώχνει την χώρα στην άβυσσο

Η κατάσταση στην πραγματική οικονομία από όπου περιμένει το κράτος να βρει έσοδα είναι τραγική.

Αρα οι στόχοι του προυπολογισμού δεν πιάνονται.

Το πρόβλημα ρευστότητας εντείνεται ήδη όσοι πάνε επιταγές για προεξόφληση παίρνουν ψίχουλα.

Οπως λένε η οικονομία είναι ψυχολογία και όχι νούμερα και ιδιαίτερα για την Ελλάδα όπου ανθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τον φόβο που επικρατεί όσοι είχανε δύο δραχμές τα βγάλανε έξω άρα επενδύσεις γιοκ.

Το οικονομικό κλίμα θα χειροτερεύει διαρκώς και το τι σημαίνει ανεργία θα το καταλάβουμε από τον Σεπτέμβρη.

Σε πολιτικό επίπεδο ο Σαμαράς αν δεν αναλάβει πρωτοβουλίες κινδυνεύει να την πάθει όπως η γρια που πάει να περάσει τον δρόμο κοντοστέκεται δεν πάει ούτε στο μπροστά πεζοδρόμιο ούτε στο πίσω και τελικά την πατάει το αυτοκίνητο.

Αυτά τα λέω γιατί με την στάση του να μην ψηφίσει μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο έχει έρθει σε ρήξη τόσο με τους έξω όσο και με το εγχώριο εκδοτικοοικονομικό κατεστημένο.

Ο πόλεμος που θα του κάνουν θα είναι ανηλεής.

Οποιος διάβασε χθες Καθημερινή τα άρθρα Βερεμή, Παπαδημητρίου καταλαβαίνει τι πρόκειται να επακολουθήσει.

Πριν προλάβουμε να κάνουμε τα σαράντα της προηγούμενης συναίνεσης ξεκίνησε το παραμύθι από τύπο και κυβέρνηση για την συναίνεση που απαιτούν για το μνημόνιο ΙΙ.

Το κάνουν για να τον εγκλωβίζουν σε μια αδιέξοδη συζήτηση ώστε να τον αδρανοποιούν και να μην αναλαμβάνει πρωτοβουλίες.

Το κόστος του “όχι” το εισπράτει και όσο δεν χτίζει συμμαχίες με την κοινωνία είναι η γρια στην μέση του δρόμου.

Πρέπει να κινηθεί και να πάει απέναντι στο πεζοδρόμιο της κοινωνίας.

Για να μην την αγιοποιούμε και την κοινωνία είναι μπερδεμένη και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο μαζί της όταν είναι τόσο ευμετάβλητη.

Ο κόσμος αισθάνεται τρια πράγματα.

α) Αυτή κατάσταση ευδαιμονίας και ευζωίας με δανεικά δεν μπορούσε να συνεχισθεί. Η πλειοψηφία γνώριζε ότι το πάρτυ κάποια στιγμή θα τελειώσει.

β) Οτι χρωστάμε πάρα πολλά που με τυπικούς οικονομικούς όρους δεν πρόκειται να τα βγάλουμε πέρα.
Αρα μέσα μας πιστεύουμε ότι η μόνη ελπίδα είναι τα μνημόνια γιατί κρατάνε ανοιχτές τις πόρτες του δανεισμού.
Αυτό το Πασόκ το έχει διαβάσει μέσα από τις έρευνες που κάνουν και εκεί πατάει για να αντέχει ακόμα όσο αντέχει δημοσκοπικά.

γ) Ο κόσμος παράλληλα γνωρίζει ότι τα μνημόνια είναι προσωρινή και όχι μόνιμη λύση. Δηλαδή γνωρίζει ότι όπως είναι σήμερα το μαγαζί δεν μπορεί να πάει για πολύ μακριά και ότι χρειάζονται δραστικές τομές.

Εδώ πάνω πρέπει να πατήσει ο Σαμαράς και να βγει μπροστά.

Το νόημα που πρέπει να περάσει στον κόσμο είναι “να κάνουμε θυσίες αλλά να παράξουμε το σωστό αποτέλεσμα”.

Το σωστό αποτέλεσμα θέλει ρήξεις.

Για παράδειγμα τι γίνεται με τις αγωγές που πρέπει να γίνουν από το ελληνικό δημόσιο εναντίον της Siemens, εναντίον της HDW, εναντίον της MAN για τις υπερκοστολογήσεις που μας έκαναν.

Δεν πρέπει να πάρει κανείς θέση;

Πιστεύω ότι αφού οι Γερμανοί θέλουν να κάνουμε λογαριασμό να τον κάνουμε ολόκληρο.

Με τις Γερμανικές αποζημιώσεις τι θα γίνει;

Οταν κάποιος καταστρέφεται και ξέρει ότι κάτι του χρωστούν δεν πρέπει να το διεκδικήσει;

Σε σχέση με το εσωτερικό μέτωπο αυτό που καλείται “δημόσιο” πρέπει να γκρεμιστεί και να χτιστεί από την αρχή.

Κατάλαβαίνω τους νέους που διαμαρτύρονται στις πλατείες και ζητάνε καλύτερες μέρες.

Κάποιος πρέπει να τους πει ότι πρέπει να δουλέψουν μέσα στα πανεπιστήμια και στα σχολεία.
Δεν μπορεί οι μισοί φοιτητές να τους πηγαίνει η Δαπ και η ΠΑσπ στην Μύκονο και οι άλλοι μισοί να σπάνε και να καίνε και να τους φταίει για την κακή ποιότητα παιδείας το κράτος.

Υπάρχει τεράστιο θέμα για το πως λειτουργεί η δικαιοσύνη.

Δείτε στην γειτονική Τουρκία.
Μέσα σε δύο μήνες συνελήφθηκαν μια ντουζίνα στρατηγοί και ο πρόεδρος της Φενέρ.

Επιτέλους κάποιος πρέπει να κράξει τους δικαστές να ζητήσει να εκπληρώσουν την αποστολή τους.

Είναι το ποιο καλοπληρωμένο και στο απυρόβλητο τμήμα του ελληνικού λαού και δεν μπορεί να έχουν τόση χαμηλή παραγωγικότητα.

Ας μπουν τέσσερις πέντε προτεραιότητες και ας αναληφθούν πρωτοβουλίες στην σωστή κατεύθυνση.

Καλές οι επιτροπές για αναθεώρηση του συντάγματος αλλά όπως πάει το πράγμα θα φάει η φακή το λάδι.

Πέρα από ιδέες σημαντικό είναι τα πρόσωπα που θα της εφαρμόσουν.

Αυτοί που μπορούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι έξω από τα κόμματα.

Πρέπει κάποιος να τους καλέσει να μπουν μέσα στις εξελίξεις.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι στην Ελλάδα σήμερα δεν υπάρχουν τρεις χιλιάδες άνθρωποι με γνώσεις ακεραιότητα και ικανότητες για να στελεχώσουν το δημόσιο και να πεταχτούν έξω τα κομματόσκυλα μπας και προχωρήσει το πράγμα.

Μάλιστα αυτοί που έχουν εισοδήματα θα πρέπει να να μην πληρώνονται και απλά να τους αποδωθούν στο τέλος της προσπάθειας η τιμή και δόξα που τους πρέπει.

Και πολλά άλλα.

Πάντα θυμάμαι κάτι που μου είμαι κάποιος “δεν μπορεί να κάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα”.

Σήμερα η ΝΔ κάνει τα πράγματα σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που τα έκανε παλαιότερα και για αυτό δεν την αγκαλιάζουν οι πολίτες.

Αναγνώστης

H φωτοσύνθεση είναι από το "Γρέκι"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση