Στη δημοκρατία ο διάλογος κάπου τελειώνει…

Στη δημοκρατία ο διάλογος δεν γίνεται έτσι ώστε κουβέντα να γίνεται. Η δημοκρατία έχει δύο στοιχεία α) διάλογο και β) απόφαση. Επομένως, στη δημοκρατία ο διάλογος προηγείται μιας απόφασης και γίνεται ακριβώς για να καταλήξουν αυτοί που συζητούν σε μια δεσμευτική απόφαση, μέσω της ψηφοφορίας. Διαφορετικά δεν μιλάμε για δημοκρατικό διάλογο αλλά για κοινωνικό κους κους. Επομένως ο δημοκρατικός διάλογος κάπου τελειώνει και έπεται η απόφαση.

Αντίθετα σήμερα, έχουν μετατρέψει τον μεν δημοκρατικό διάλογο που θα έπρεπε να γίνεται μεταξύ των πολιτών, σε μονόλογο των μελών της πολιτικής ολιγαρχίας και των παπαγαλακίων των κρατικοδίαιτων χορηγών, από τα ΜΜΕ τους, την δε απόφαση που έπρεπε να παίρνουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι πολίτες, την έχουν μετατρέψει σε αυταρχική εκτέλεση, από την πολιτική ηγεσία, των επιταγών των συμφερόντων των κρατικοδίαιτων αφεντικών που την στηρίζουν.

Όλα τα παπαγαλάκια των κρατικοδίαιτων νταβατζήδων αλλά και τα μέλη της πολιτικής ολιγαρχίας του τόπου, καλούν τον κόσμο να μείνει ήσυχος και να κάνει πολιτισμένα δημοκρατικό διάλογο, γιατί τάχα…. κινδυνεύει η δημοκρατία. Μάλιστα εξαίρουν την υπέροχη «δημοκρατία» μας που μας κάνει και τη χάρη να μας επιτρέπει να κάνουμε ελεύθερο διάλογο. Διάλογο όμως με ποιον και για ποιο λόγο;, Δηλαδή στην ουσία τι μας λένε; Μας λένε ότι μπορούμε να κάνουμε ήσυχα και πολιτισμένα κοινωνικό κους κους, φτάνει να μην ανακατευόμαστε στις αποφάσεις τους;;; Δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά μας κοροϊδεύουν και από πάνω μιλώντας για ομαδική ψυχοθεραπεία στην πλατεία Συντάγματος.

Όμως κάποιοι θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός μας, ότι δηλαδή, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος. Αν λοιπόν ο πολίτης μιλάει μιλάει, αλλά ο άλλος τον γράφει και αποφασίζει για την ίδια τη ζωή του και την εξαθλίωσή του, χωρίς να τον λαμβάνει υπόψη, αυτό μπορεί να γίνει μπούμερανγκ και να οδηγήσει σε άσχημες καταστάσεις.

Για ένα πράγμα όμως να είναι ήσυχα τα παπαγαλάκια του καθεστώτος και οι ανησυχούντες πολιτικοί.

Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει.

Εκείνο που μπορεί να κινδυνεύσει δεν είναι η ίδια η δημοκρατία, αλλά η ολιγαρχία τους.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση