Σε τεντωμένο σχοινί η «εσωκομματική ανακωχή» στο ΠΑΣΟΚ

Οι καμπάνες που χτύπησαν στις αυτοδιοικητικές εκλογές και τα καμπανάκια των τελευταίων μυστικών ή φανερών δημοσκοπήσεων συνθέτουν πλέον έναν ενοχλητικό ήχο για το μέγαρο Μαξίμου και την Ιπποκράτους.

Το προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ γίνεται πλέον επισφαλές, η άποψη των πολιτών ότι η κυβέρνηση ακολουθεί λάθος και αδιέξοδη πολιτική παγιώνεται, ενώ και η εικόνα του πρωθυπουργού σκιάζεται όλο και πιο πολύ. Σε κυβερνητικά και κομματικά στελέχη εδραιώνεται όλο και πιο πολύ η αίσθηση ότι, από τη στιγμή που δεν έγιναν εκλογές τον Νοέμβριο, τώρα πλέον η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να αντέξει όσο περισσότερο μπορεί, γιατί ήδη ο χρόνος μετράει αντίστροφα και δημιουργούνται μέρα με τη μέρα δυσμενείς εκλογικές συνθήκες. Το 2011 θα είναι μια χρονιά δύσκολη και ίσως η τελευταία ευνοϊκή για το ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τους συσχετισμούς, αν δεν αρχίσουν να αποδίδουν τα μέτρα.

Αυτή τη στιγμή, πάντως, στην κυβέρνηση το μόνο που σκέφτονται είναι πώς θα προωθήσουν στη Βουλή όλες τις μνημονιακές απαιτήσεις με διαδικασίες εξπρές και κλείνοντας μάτια και αυτιά στις αντιδράσεις, σαν να αρνούνται την κοινωνική πραγματικότητα. Είναι χαρακτηριστικό, όπως μας έλεγαν υπουργοί, ότι προχθές στο υπουργικό συμβούλιο υπήρχε απροθυμία να μιλήσουν για το εργασιακό νομοσχέδιο, μοιάζοντας παραδομένοι σε μια κατάσταση που δεν έχει γυρισμό και πρέπει να φύγει από μπροστά τους το συντομότερο δυνατό. Η μόνη ελπίδα τους, λένε, είναι να περάσει ο χρόνος, μήπως και αρχίσει η χώρα να βγαίνει από τη μεγάλη κρίση και αρχίσουν να αποδίδουν κάποια οικονομικά μέτρα.

Σύμφωνα με έρευνες σε ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, όπως μια έρευνα της ΑΛΚΟ, μόνο το 55-65% δείχνουν αυτή τη στιγμή να έχουν ακόμα εμπιστοσύνη στο ΠΑΣΟΚ και να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση το παλεύει και δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Το υπόλοιπο ποσοστό είναι κατά βάση αναποφάσιστο. Στη δημοσκόπηση της ΜΡΒ, που δημοσιεύτηκε μέσα στην εβδομάδα, η ψαλίδα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. είναι στο πιο χαμηλό επίπεδο, μόλις 4,1%, παρότι η Ν.Δ. χάνει και προς το κόμμα της κ. Μπακογιάννη. Την ίδια στιγμή η διαφορά Παπανδρέου και Σαμαρά κλείνει, καθώς το ποσοστό του πρώτου μειώνεται και του δεύτερου αυξάνεται.

Αναβρασμός

Οσον αφορά το εσωκομματικό μέτωπο, υπάρχει έντονος αναβρασμός εδώ και καιρό, γεγονός που ανάγκασε τον πρωθυπουργό προ δεκαημέρου να ζητήσει «εσωκομματική ανακωχή για ένα χρόνο και μέχρι να περάσουν τα δύσκολα».

Πριν από μερικές εβδομάδες, 11 βουλευτές που είχαν στηρίξει το 2007 τον Ευάγ. Βενιζέλο, συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του βουλευτή Δ. Λιντζέρη, ενώ άλλοι τρεις -Κ. Καρτάλης, Ν. Αλευράς και Γ. Φλωρίδης- συγκρότησαν πρωτοβουλία παρέμβασης με κοινή αρθρογραφία, ζητώντας κυρίως επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου. Ο κ. Βενιζέλος, πάντως, στηρίζει με καθαρό τρόπο τον πρωθυπουργό και την κυβερνητική πολιτική. Θεωρεί αναγκαίες τις θυσίες και, για την ώρα, αυτό που ζητάει επιμόνως είναι να αποκατασταθούν οι αδικίες μετά την υπέρβαση της κρίσης, η κυβέρνηση να πει πότε βλέπει το χρόνο εξόδου από την κρίση και να παρουσιάσει ένα εθνικό σχέδιο, γιατί το Μνημόνιο δεν μπορεί να είναι το εθνικό σχέδιο. Χθες δήλωσε στη Θεσσαλονίκη ότι σε αυτή τη φάση οι θυσίες είναι αναπόφευκτες και δυσάρεστο γεγονός οι περικοπές των αποδοχών, κάλεσε όμως τους Ελληνες να συμβάλουν στο μέτρο που ο καθένας υποχρεούται με βάση τις δυνατότητές του.

Στον εσωκομματικό αντίποδα υπάρχει η υπό τον Γ. Παναγιωτακόπουλο αριστερή τάση, που αμφισβητεί την οικονομική πολιτική με έντονο τρόπο, ασκεί σκληρή κριτική και στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Από την ίδια οπτική γωνία βλέπουν τις εξελίξεις και οι συνδικαλιστές του κόμματος, που ηγούνται και του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας, με τους οποίους αναμετράται ήδη και αναμένεται να αναμετρηθεί πιο πολύ το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση