Φωτιά και τσεκούρι με στόχο να πείσει η κυβέρνηση τους δανειστές…

«Φωτιά και τσεκούρι» είναι το... παρασύνθημα της κυβέρνησης για τις επόμενες μέρες, αφού χριστουγεννιάτικα ξεκινά νέα έφοδος στα λαϊκά εισοδήματα με τα νομοσχέδια για τις ΔΕΚΟ αλλά και τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Μάλιστα η Λούκα Κατσέλη περιμένει να ανάψει το πράσινο φως από τις Βρυξέλλες μπας και φέρει το νομοσχέδιο για τις συμβάσεις στο σημερινό Υπουργικό Συμβούλιο προς έγκριση, διαφορετικά θα μπει στο επόμενο.

Το σίγουρο είναι ότι στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το αναπτυξιακό νομοσχέδιο, για το οποίο πολύ λίγα πράγματα έχουν διαρρεύσει και το μόνο που αφήνεται να εννοηθεί είναι μια αόριστη υπόσχεση για μείωση της φορολογίας στις εξαγωγικές επιχειρήσεις. Θα περάσει όμως και το νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ, όπου το ΠΑΣΟΚ συγκρούεται με τα σπλάχνα του και τον στρεβλό κομματισμό που εξέθρεψε για πολλά χρόνια εκεί.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού επισημαίνουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να αποκρούσει την εύλογη κοινωνική αντίδραση με αποφασιστικότητα, ενώ έχουν εδώ και μέρες αναληφθεί πρωτοβουλίες διαλόγου στο παρασκήνιο με τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ στις ΔΕΚΟ προκειμένου να υπάρξουν «λελογισμένες» αντιδράσεις.

Πάντως η βιαιότητα των μέτρων είναι τέτοια, που σήμερα αναμένεται να αποφασιστεί στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι στις εισηγμένες στο χρηματιστήριο ΔΕΚΟ το Δημόσιο ως βασικός μέτοχος θα προκαλέσει άμεσα γενικές συνελεύσεις προκειμένου να επιτύχει δραματική μείωση της μισθοδοσίας των εργαζομένων, αφού τέτοιες αποφάσεις δεν μπορεί να ληφθούν από το γραφείο του υπουργού Οικονομικών.

Μέσα στην κόλαση της φωτιάς που θα προκαλέσει η κυβερνητική λαίλαπα, η κυβέρνηση επιχειρεί πολιτική ανάκαμψη και ανάκτηση της πρωτοβουλίας σχεδιάζοντας «κάθοδο στον λαό» με επικεφαλής τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος θα περιοδεύσει αμέσως μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού σε διάφορες περιοχές της χώρας. Η επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης είναι εμφανής:

◆ Να αναδείξει ότι δεν είναι όλα μαύρα και άραχλα στην ελληνική κοινωνία, γι’ αυτό και οι επισκέψεις θα έχουν και στοχευμένες κινήσεις, όπως επισκέψεις σε καινοτόμες επιχειρήσεις ή προχωρημένες επιτυχείς ιδέες.

◆ Σε κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους που θα προβάλλουν το κυβερνητικό έργο, όπως είναι οι συνεδριάσεις των νεοσύστατων περιφερειακών συμβουλίων με μια κατ’ αρχήν χαρτογράφηση, παρουσία του πρωθυπουργού, των προτεραιοτήτων και των αναπτυξιακών σχεδίων.

◆ Να προβάλλει την επαφή με τους απλούς πολίτες και τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης, παρά τα σκληρά μέτρα που έχουν τραυματίσει τόσο την εικόνα της κυβέρνησης όσο και τη δική του.

Η αρχή θα γίνει αυτό το Σαββατοκύριακο με εξόρμηση του Παπανδρέου στο «πράσινο νησί», την Κρήτη, και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου θα παρουσιαστεί η νέα Αγροτική Πολιτική και παρουσία του Κώστα Σκανδαλίδη και της Μιλένας Αποστολάκη, ο Παπανδρέου θα έχει την ευκαιρία να μιλήσει για το αγαπημένο του θέμα της μεσογειακής διατροφής και των αγροτικών προϊόντων ποιότητας, αλλά και για την εξωστρεφή οπτική που πρέπει να έχει η αγροτική παραγωγή της χώρας. Πληροφορίες θέλουν να παραβρίσκεται και σε συνεδρίαση του νεοεκλεγέντος Περιφερειακού Συμβουλίου στο Ηράκλειο.

Ο σχεδιασμός όμως δεν αφορά μόνο στον πρωθυπουργό, αλλά και σε μικτά κλιμάκια κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών σε πόλεις της Ελλάδας, όπου υπάρχουν υψηλά ποσοστά ανεργίας, με στόχο τη διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς για τις αναπτυξιακές δυνατότητες της κάθε περιοχής, αλλά και την «ώσμωση» του κλιμακίου με την κοινωνία.

Στην Ιπποκράτους εκτιμούν ότι τέτοιου τύπου συναντήσεις αντικαθιστούν και την παντελή απουσία του κομματικού μηχανισμού, που μοιάζει να έχει αποσυρθεί απ’ όλη τη χώρα, μετά και τη σχετική αναδίπλωση των συνδικαλιστών ανά την Ελλάδα, που βρίσκονται σε ψυχροπολεμική κατάσταση με την Ιπποκράτους.

Μια έρευνα καμπάνα στο κεφάλι τους…

Καμπάνες χτυπάνε στην κυβέρνηση, από την πιο πρόσφατη έρευνα - κοινωνικό βαρόμετρο της εταιρείας ALCO, που αφορά στην πολιτική συμπεριφορά των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ του 2009 και κυρίως όσους δηλώνουν δυσαρεστημένοι και πλέον αναποφάσιστοι, οι οποίοι αγγίζουν το 45% του εκλογικού σώματος που διαμόρφωσε πριν από 14 μήνες κυβερνητική πλειοψηφία. Η έρευνα, που ολοκληρώθηκε στις 2 Δεκεμβρίου και παρουσιάζει σήμερα το «Π», πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο των ομαδικών συζητήσεων (focus groups). Σε κάθε διεξαγωγή της γίνονταν ομαδικές συζητήσεις (των 7 - 8 ατόμων κάθε μία), στις οποίες συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες 20 - 55 ετών, που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές του 2009, αλλά σήμερα είναι δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση, και η επιλογή έγινε μέσω τηλεφωνικής έρευνας. Οι συζητήσεις πραγματοποιήθηκαν στα γραφεία της ALCO, με συντονιστή τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Κώστα Παναγόπουλο και αποτυπώθηκαν οπτικά και ηχητικά.

Σε αυτή την πρώτη διεξαγωγή του δεύτερου κύκλου της έρευνας υπήρχε μία ομάδα πολιτών που ψήφισε ΠΑΣΟΚ το 2009 και εξακολουθεί να το στηρίζει και ομάδα που ψήφισε ΠΑΣΟΚ και σήμερα δηλώνει αναποφάσιστη.

Το βασικό συμπέρασμα συμπυκνώνεται σε τρία «ΔΕΝ». Δηλαδή οι πολίτες αυτοί: δεν πιστεύουν ότι η κυβέρνηση τους λέει την αλήθεια, δεν αναγνωρίζουν αποτέλεσμα στην προσπάθεια της κυβέρνησης (δεν ανακαλούν σχεδόν τίποτε από το κυβερνητικό έργο) και, κυρίως, δεν έχουν πλέον προσδοκίες για ένα καλύτερο μέλλον.

Τον Ιούνιο οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ έδιναν ένα παράθυρο ευκαιρίας για την κυβέρνηση, με σαφώς συγκεκριμένο και στενό χρονικό ορίζοντα. Η αφετηρία του δεύτερου κύκλου της έρευνας αποτυπώνει:

◆ Διατήρηση της ίδιας σταθερής εικόνας για τον πυρήνα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (πρόκειται για το 55% - 65% όσων το επέλεξαν το 2009), έντονου προβληματισμού, όμως, ακόμη και αγωνίας για τα μελλούμενα και περιορισμού των συνηθειών της καθημερινότητας και άρα γκρίνιας. Όμως οι πολίτες αυτοί, εκτιμούν ότι η κυβέρνηση «το παλεύει», πιστεύουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να ακολουθήσουμε, ούτε και άλλη επιλογή πολιτικά, ότι ο πρωθυπουργός (τον οποίο πιστώνουν με σαφώς θετικά χαρακτηριστικά) είναι ο μόνος που μπορεί να πετύχει στο έργο του και εκτιμούν ότι έστω με πολύ μεγάλη δυσκολία τελικά «θα τα καταφέρουμε».

Οι αναποφάσιστοι (υπολογίζονται στο 35% - 45%), που αποτελούν και το πλέον κρίσιμο κομμάτι του εκλογικού σώματος για το ΠΑΣΟΚ, βιώνουν τη διάψευση των περισσότερων από τις (υψηλές) προσδοκίες που είχαν διαμορφώσει προεκλογικά και σαφείς περιορισμούς στην οικονομική τους κατάσταση. Αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες, δηλώνουν σαφώς ότι δεν υπάρχει κανείς που θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα από τον Παπανδρέου, γνωρίζουν ότι η Ν.Δ. δεν αποτελεί επιλογή, αποδίδουν στον πρωθυπουργό εντιμότητα, εργατικότητα και ειλικρινή διάθεση να φτιάξει τα πράγματα και αναγνωρίζουν ότι η κυβέρνηση προσπαθεί.

Όσοι πιστεύουν ότι τελικά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, δίνουν μεγάλη πίστωση χρόνου. Αναμένουν και παραμένουν ελπίζοντας. Αντίθετα, όσοι πιστεύουν ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν ίδια ή και χειρότερα, δίνουν πολύ μικρή πίστωση χρόνου και αναμένουν κρατώντας σαφείς αποστάσεις (δεν μετακινούνται αλλού, αποστασιοποιούνται).

Ενδεικτικές είναι κάποιες φράσεις που χρησιμοποιήθηκαν αυθόρμητα από τους πολίτες που συμμετείχαν στην έρευνα: «Δεν με πείθουν πια ότι λένε την αλήθεια», «Δεν τους πιστεύω. Άλλα λένε και άλλα κάνουν», «Θα ήθελα να μας πουν από την αρχή έτσι είναι τα πράγματα και είναι δύσκολα και όχι να μας λένε άλλα, ότι λεφτά υπάρχουν», «Είχα μεγάλες προσδοκίες. Ήθελα αλλαγή, ελπίδα, όραμα, ανάπτυξη και τώρα βλέπω αθλιότητα και φόβο. Χάνουμε την αξιοπρέπειά μας», «Γίνεται στην κυβέρνηση μια προσπάθεια, αλλά δεν ξέρω αν είναι στον σωστό δρόμο», «Θέλω να δω έργο, προοπτική να ελπίζω», «Προσπαθεί να αλλάξει κάτι (η κυβέρνηση). Αλλά δεν βλέπω κάποιο καλό αποτέλεσμα».

Τελικά τα ζητούμενα της κοινωνίας, όπως προκύπτουν από την έρευνα, παραμένουν ίδια. Οι πολίτες στην πλειονότητά τους: έχουν ανάγκη να πιστέψουν σε κάτι θετικό, να δουν ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο και συγκεκριμένο έργο, να διαπιστώσουν ότι νοικοκυρεύονται τα πράγματα, να μάθουν για δαπάνες που μειώθηκαν και σπατάλες που περιορίστηκαν. Διατυπώνουν την ανάγκη να αισθανθούν ότι αποκαθίσταται (έστω και λίγο) το δίκαιο. Να πειστούν ότι άρχισαν να πληρώνουν ή/και να τιμωρούνται όσοι έχουν κλέψει δημόσιο χρήμα, όσοι φοροδιαφεύγουν, όσοι ενέχονται σε σκάνδαλα. Για όλα αυτά, ο χρόνος που είναι διαθέσιμος δείχνει να περιορίζεται, όπως (σε μικρότερο πάντως βαθμό) δείχνει να περιορίζεται και το προσωπικό απόθεμα αξιοπιστίας του Γιώργου Παπανδρέου.

Τι θα γίνει με τη Βουλή;

Ο μεγάλος πονοκέφαλος στην κυβέρνηση είναι ότι περισσότερες από 35 νομοθετικές πρωτοβουλίες που πρέπει να γίνουν ως τον Μάρτιο και περιγράφονται ως διαρθρωτικές αλλαγές στο μνημόνιο πρέπει να περάσουν από τη Βουλή. Με δεδομένες τις προβλέψεις του Κανονισμού της Βουλής, δηλαδή τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης και της διπλής ανάγνωσης, τα περιθώρια όλα αυτά να είναι νόμος του κράτους ως την καταληκτική ημερομηνία προκειμένου να μας δοθεί η τέταρτη δόση του δανείου μοιάζει αδιέξοδο κυνήγι με τον χρόνο.

Έτσι στην κυβέρνηση σχεδιάζουν μια «διυπουργική» κατάθεση πολυνομοσχεδίων, όπου κάτω από έναν συναφή τίτλο - ομπρέλα μπορεί να υπάρχει η νομοθετική πρωτοβουλία περισσότερων του ενός υπουργείου.

Οι νομοπαρασκευαστικές επιτροπές σε μια σειρά υπουργείων εργάζονται πυρετωδώς να πιάσουν τον στόχο των ημερομηνιών, το θέμα ωστόσο είναι αν οι υπουργοί θα δείξουν τη δέουσα διάθεση συνεργασίας προκειμένου να επιτύχουν να παρουσιάσουν από κοινού τα πολυνομοσχέδια και να τα υπερασπιστούν στη Βουλή.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού επισημαίνουν ότι κομβικό ρόλο στη διευθέτηση ζητημάτων αλλά και την επίλυση προβλημάτων παίζουν τόσο ο αντιπρόεδρος Θόδωρος Πάγκαλος όσο και η γενική γραμματέας στον πρωθυπουργό Ρεγγίνα Βάρτζελη, αλλά και ο διευθυντής του γραφείου του Νίκος Αθανασάκης.

Επισημαίνουν ακόμα ότι στο μέλλον κομβικό ρόλο στη διευθέτηση, αλλά και την προώθηση του νομοθετικού έργου των υπουργών μπορεί να παίζει η γενική γραμματεία του πρωθυπουργού, η οποία βρίσκεται όμως σε φάση συγκρότησης και παρά τον πυρετώδη ρυθμό προετοιμασίας δεν μπορεί στη φάση αυτή να παρέμβει αποτελεσματικά.

Ο πρωθυπουργός θα μπορεί οργανωμένα και συστηματικά να παρακολουθεί τη ροή νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης, να παρεμβαίνει σε όποιο στάδιο επιθυμεί, να δίνει προτεραιότητες και να αποτρέπει «κυκλοφοριακό μπλοκάρισμα», λένε οι θιασώτες της νέας γραμματείας, που επισημαίνουν ότι θα πρέπει να στελεχωθεί με μόνιμα στελέχη εκτός «κομματικής ώσμωσης» προκειμένου να λειτουργεί επιστημονικά στην υποβοήθηση του έργου του πρωθυπουργού.

Όμως όλα αυτά είναι επί χάρτου, αφού ακόμα προετοιμάζονται τα γραφεία της κυρίας Βάρτζελη και η κατά το δυνατόν συγκέντρωση πρωθυπουργικών συνεργατών και συμβούλων που είναι διασπαρμένοι γύρω και εντός του Μαξίμου στο υπουργείο Εσωτερικών (παλιό Προεδρίας) της Βασιλίσσης Σοφίας, που εκτός από ουσιαστικό (!!!) θα γίνει και… τυπικό πρωθυπουργικό γραφείο.

Συναίνεση γιοκ;

Για την επόμενη εβδομάδα σχεδιάζονται οι προσκλήσεις στους αρχηγούς των κομμάτων, αφού ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει η συζήτηση για τον προϋπολογισμό να γίνει σε μια διαδικασία όπου όλοι θα είναι ενήμεροι για τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη στάση της χώρας μας. Στόχος του είναι να επιτύχει ένα επίπεδο συνεννόησης για τη λεπτή φάση στην οποία βρίσκεται η χώρα και τι θα συζητήσει στη σύνοδο κορυφής. Μάλιστα ο Παπανδρέου είναι έτοιμος, αν τελικά θα αποδεχτεί τη συνάντηση ο Αντώνης Σαμαράς, να συναινέσει στο θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης προχωρώντας μάλιστα κι ένα βήμα παραπέρα, στην υιοθέτηση μιας κοινής επιτροπής που θα επεξεργαστεί ένα πλαίσιο συνταγματικών αλλαγών, ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για το 2013. Ο πρωθυπουργός, παρότι πιστεύει ότι είναι πολύ νωρίς για όλα αυτά και ο χρόνος πιέζει για αλλαγές εντός του σημερινού συνταγματικού πλαισίου, που άλλωστε ορίζει ότι οι όποιες αλλαγές θα ισχύσουν από το 2018 και μετά, κάνει την υπέρβαση να αποδεχτεί τις συνταγματικές προτάσεις της Ν.Δ. ως αντίβαρο στην εμμονή του να συσταθεί με το νέος έτος η εξεταστική επιτροπή για την αλλοίωση των στατιστικών στοιχείων από το 2007 ως το 2009.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση