Μεγάλο μυστικό: Η πραγματική εξουσία δεν ασκείται από τους άρχοντες που εκλέγει ο λαός

Στον κοινοβουλευτισμό, η κυβέρνηση που εκλέγει ο λαός στις εκλογές, δεν κυβερνά. Διαχειρίζεται απλώς τα ζητήματα. Ενας απλός διαχειριστής.

Οι επιλογές της κυβέρνησης σε αυτή την διαχείριση είναι περιορισμένες. Οχι τόσο από το Σύνταγμα και τους νόμους. Η κυβέρνηση μπορεί να επιστρατεύσει συνταγματολόγους που θα ερμηνεύσουν το Σύνταγμα κατά τα συμφέροντά της. Στο παρελθόν το πρόσφατο, αλλά και το πιο μακρινό, θα βρει κανείς στην ελληνική ιστορία πλείστα όσα επεισόδια όπου το Σύνταγμα έγινε λάστιχο. Πάντα με την επιστημονική συμβολή και την σοφή γνωμοδότηση έγκριτων συνταγματολόγων.

Το ρεπερτόριο των επιλογών που έχει μια κυβέρνηση στον κοινοβουλευτισμό, ως διαχειριστής, περιορίζεται και υποτάσσεται στην θέληση των εξω-θεσμικών κέντρων για λογαριασμό των οποίων η κυβέρνηση ασκεί την εξουσία της. Λιγώτερο ή περισσότερο κάθε κυβέρνηση στον κοινοβουλευτισμό έχει “υπογράψει” γραμμάτια. Αλλιώς δεν θα γινόταν ποτέ κυβέρνηση. Με τα εξω-θεσμικά κέντρα και τα πρόσωπα αυτά οι κορυφαίοι της κυβέρνησης, και της πολιτικής εξουσίας γενικά, κάνουν συχνά και προσωπικές συμφωνίες. Διάφορες συμφωνίες. Ολες αυτές οι συμφωνίες και τα γραμμάτια πρέπει μετά να εξαργυρωθούν κατά την διάρκεια της άσκησης της εξουσίας.

Ουσιαστικά η πραγματική εξουσία είναι στα χέρια προσώπων που δεν είναι ευρέως γνωστά. Ετσι η κυβέρνηση υποδύεται πως κυβερνά. Πως έχει πρόγραμμα να εφαρμόσει. Ενώ το μόνο που έχει να εφαρμόσει είναι η θέληση και τα συμφέροντα των ελεγκτών της.

Αν όμως η κυβέρνηση δεν τηρήσει τις συμφωνίες της με τα εξω-θεσμικά κέντρα αυτά, θα την βρουν πολλές συμφορές. Και την κυβέρνηση αλλά και την χώρα την ίδια καμμιά φορά. Από πυρκαγιές απ’ άκρου εις άκρον μέχρι ναυτικούς αποκλεισμούς και δικτατορίες. Αν ένας υπουργός ή άλλος άρχοντας δεν τηρήσει τις τις προσωπικές του συμφωνίες θα τον βρουν επίσης πολλά δεινά.

Η πιο συχνή ποινή είναι φυσικά η απλή απομάκρυνση από την εξουσία, με κάποιον τρόπο. Και η απομάκρυνση από την εξουσία είναι πολύ ισχυρό μέτρο, καθώς η άσκηση της εξουσίας συνεπάγεται αμύθητο πλουτισμό και οικονομικά γενικώς οφέλη, για τους ασκούντες την εξουσία. Η εξουσία έχει ψωμί.

Τα μέσα για τον συνετισμό των αρχόντων εκ μέρους των εξω-θεσμικών κέντρων, είναι πολλά και ισχυρά. Από την απλή πολιτική φθορά μέσω των ΜΜΕ μέχρι την φυσική εξόντωση, σε ακραίες περιπτώσεις. Το αγαπημένο τους είναι το προσωπικό ξεμπρόστιασμα των ανομιών και ο συνακόλουθος εξευτελισμός. Και έχουν ορισμένοι διαπράξει τόσες πολλές ανομίες που είναι ευκολώτατοι στόχοι για τα εξω-θεσμικά κέντρα εξουσίας.

Υπήρξε αφελής υπουργός στο πρόσφατο παρελθόν που, πέρνοντας μάλλον τοις μετρητοίς τις προεκλογικές εξαγγελίες του κόμματός του, επιχείρησε να περάσει ένα νομοσχέδιο που θα εφάρμοζε ορισμένες από αυτές τις εξαγγελίες. Το αποτέλεσμα ήταν να απομακρυνθεί τηλεφωνικά από τον πρόεδρο της κυβέρνησης, να χάσει την κυβερνητική του θέση, και να μην επανέλθει ποτέ σε θέση εξουσίας έκτοτε. Ισχυρό μάθημα για όλους.

Θραξ ο Αναρμόδιος