Aιγαίο - Κύπρος και τουρκική στάση

• Χωρίς αναθεώρηση της εθνικής στρατηγικής μας, το μέλλον του Ελληνισμού θα είναι δυσοίωνο

Του Αντιστράτηγου ε.α. Φοίβου Κλόκκαρη
πρώην υπουργού Άμυνας
Η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο είναι αμείωτη στο θαλάσσιο και εναέριο χώρο και εκτιμάται ότι η πίεση θα συνεχισθεί, όπως τονίζει και ο διανοητής Παναγιώτης Κονδύλης στο έργο του "Η Θεωρία του Πολέμου", επειδή ανετράπει η ισορροπία γεωπολιτικού δυναμικού μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας σε βάρος της τελευταίας.
Στην Κύπρο η ατονία του δόγματος το ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας-Κύπρου οφείλεται κατά βάση στην πιο πάνω αιτία, σε συνδυασμό και με τη μείωση των συντελεστών ισχύος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κυρίως στους τομείς της άμυνας και της διπλωματίας. Η Ελλάδα και η Κύπρος αντιμετωπίζουν την πορεία της Τουρκίας προς την ΕΕ υπό το κράτος φοβικού συνδρόμου, που είναι απότοκο της ανατροπής της ισορροπίας γεωπολιτικού δυναμικού μεταξύ Ελλάδος/Κύπρου-Τουρκίας.
Αυτή η πολιτική αδρανοποιεί το όπλο που διαθέτουμε ως κράτη μέλη της ΕΕ, για ανακοπή της τουρκικής επιθετικότητας κατά του Ελληνισμού.
Ελλάδα και Κύπρος προβάλλουν ως προϋποθέσεις για το άνοιγμα κεφαλαίων συνέχισης της πορείας της Τουρκίας προς την ΕΕ, τα επουσιώδη (Θεολογική Σχολή Χάλκης, άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων) και όχι τα ουσιώδη (παραβιάσεις στο Αιγαίο, casus belli, απομάκρυνση τουρκικών δυνάμεων κατοχής και εποίκων).
Η φοβερή οικονομική αιμορραγία της Ελλάδας λόγω της επιθετικότητας της Τουρκίας στο Αιγαίο και η κατοχή εδάφους της ΕΕ στην Κύπρο από τη Τουρκία, θα έπρεπε να αποτελούν τις κόκκινες γραμμές για να μην ανοίξει κανένα κεφάλαιο ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Ποια προοπτική υπάρχει ανακοπής της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό, όταν η ηγεσία του Ελληνισμού σε Ελλάδα και Κύπρο κραδαίνουν τη σημαία των επουσιωδών για τη πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, ενώ γνωρίζουν ότι μόνο τα ουσιώδη μπορούν να αποτελέσουν πραγματικό μοχλό πίεσης, για ουσιαστικά αποτελέσματα;
Τα ουσιώδη βέβαια, προϋποθέτουν καθορισμό στόχων στρατηγικής εθνικής ασφάλειας, αγωνιστικότητα, διεκδικητικότητα και κυρίως ενίσχυση των συντελεστών ισχύος μας. Είναι ο δύσκολος δρόμος που αποφεύγουμε.
Η σοφία του πρόγονού μας Θουκυδίδη παραμένει διαχρονική "Το δίκαιον και καλόν μετά κινδύνου δράσθαι" (Βιβλίο Ε’ Κεφάλαιο 107). Χωρίς αναθεώρηση της εθνικής στρατηγικής μας, το μέλλον του Ελληνισμού θα είναι δυσοίωνο.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση