Σε πεδίο ρωσοαμερικανικού ανταγωνισμού εξελίσσεται η Eυρώπη, αφενός λόγω της κυοφορούμενης αντιπυραυλικής ασπίδας από τις HΠA και αφετέρου εξαιτίας της διογκούμενης ενεργειακής επιρροής της Mόσχας. Στο μεγάλο αυτό παιχνίδι συμμετέχει και η Eλλάδα, με τη συμφωνία κατασκευής του αγωγού Mπουργκάς-Aλεξανδρούπολης.
Mε αυξανόμενη την ενεργειακή της εξάρτηση από τη Mόσχα, αλλά και τη συμμετοχή της στη Bορειοατλαντική Συμμαχία, η Aθήνα καλείται να συμφιλιώσει τις αντίρροπες αυτές δυνάμεις και να τηρήσει ίσες αποστάσεις.
Επικαλούμενη τις απειλές που ελλοχεύουν από τις χώρες του «Αξονα του Κακού», το Ιράν και τη Β. Κορέα, η Ουάσιγκτον προχωράει στην ανάπτυξη αντιπυραυλικής ασπίδας, μιας ιδέας που είχε πρωτοεμφανιστεί τη δεκαετία του '80 επί προεδρίας Ρόναλντ Ρέιγκαν με τη μορφή του «Πολέμου των Αστρων».
Στόχος της αντιπυραυλικής αυτής ομπρέλας είναι να καταστρέφει κάθε εισερχόμενο πύραυλο με τη βοήθεια προηγμένων οχημάτων αναχαίτισης με βάσεις στις ΗΠΑ, αφού προηγουμένως θα έχουν ειδοποιηθεί από τα κατάλληλα ραντάρ και συστήματα επικοινωνίας, τα οποία θα είναι εγκατεστημένα στην Ευρώπη.
Τα σχέδια αυτά ήταν φυσικό να προκαλέσουν την ενόχληση της Μόσχας, η οποία βλέπει με καχυποψία την ανάπτυξη των αμυντικών σχεδίων των ΗΠΑ στη γειτονιά της. Ενισχυμένη από την άνοδο της τιμής του πετρελαίου, η Μόσχα έχει άλλωστε την πολυτέλεια να συμπεριφέρεται εκ νέου ως αν όχι υπερδύναμη αλλά ως μεγάλη δύναμη, που επιθυμεί να ξανασταθεί στα πόδια της.
Στην αναμέτρηση αυτή με την Ουάσιγκτον, που προσφέρεται για απλουστευτικές αναλύσεις περί αναβίωσης του Ψυχρού Πολέμου, το Κρεμλίνο ξέρει ότι μπορεί να εξασφαλίσει καίριους Ευρωπαίους συμμάχους, είτε λόγω αντιαμερικανισμού είτε εξαιτίας παραδοσιακών σχέσεων με τους τέως σοβιετικούς δορυφόρους, αλλά και της ενεργειακής τους εξάρτησης από τη Pωσία.
Εξοπλισμένη με το πολύτιμο εργαλείο που λέγεται «ενέργεια», η Ρωσία φαίνεται λοιπόν ότι επιτυγχάνει μια σοβαρή διείσδυση στους κόλπους της Ε.Ε., καθώς η απόφαση της σοσιαλιστικής κυβέρνησης Ουγγαρίας να προτιμήσει τη ρωσική οδό της Gazprom από αυτήν της Ε.Ε. για την επέκταση του αγωγού από την Τουρκία στην Ουγγαρία, αποδεικνύει ότι η Μόσχα φιλοδοξεί και καταφέρνει να παλλινορθώσει τις ευρωπαϊκές σφαίρες επιρροής της.
Αψηφώντας τον όψιμο αντιαμερικανισμό των σοσιαλδημοκρατών εταίρων της και χωρίς να διαρρήξει ταυτόχρονα τις άριστες ρωσογερμανικές σχέσεις, που με τόσο κόπο καλλιέργησε ο προκάτοχός της, Γκέρχαρντ Σρέντερ, η Μέρκελ ακολουθεί μια ισορροπημένη πορεία χωρίς να αλληθωρίζει προς τη μία ή την άλλη πλευρά γεγονός που αποδεικνύεται ακόμη και αυτή την ύστατη στιγμή με την τήρηση αυστηρής ουδετερότητας όχι μόνο της Γερμανίας αλλά και των Ευρωπαίων εταίρων γενικότερα.
Ισως να σας ενδιαφερουν...
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...