ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΑΛΛΑΞΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 17η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2008

Αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα, η οποία από εδώ και πέρα θα γίνεται ολοένα χειρότερη, οι δημοκράτες πολίτες, που πιστεύουν στη διεθνή νομιμότητα που πηγάζει από τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕάμεσο μέλλον. και το μοντέλο διεθνών σχέσεων που βασίζεται στη συνεργασία και την ειρηνική επίλυση των διαφορών, καλό είναι να γνωρίζουν και να θυμούνται ορισμένες παραμέτρους της σύνθετης κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και να είναι έτοιμοι ψυχικά για αλυσιδωτές ανατροπές, αναστατώσεις
Ας δούμε τα βασικά δεδομένα της συγκυρίας.
ΕΝΑ
Οι Αμερικανοί προφανώς δεν φταίνε για την ιστορία των Βαλκανίων. Φταίνε όμως, σε εξοργιστικό βαθμό, για τις παρτίδες-σκάκι που παίζουν με τους Ευρωπαίους και τους Ρώσους, δαπάναις των κατοίκων των Βαλκανίων.
Κινώντας άλογα και αξιωματικούς προς την κατεύθυνση του αντιπάλου, δεν διστάζουν να θυσιάσουν τα στρατιωτάκια της «νεκρής ζώνης», που δεν είναι άλλα από τα σταθερά μέχρι προ εβδομάδας κράτη της βαλκανικής.
Οι επιδιώξεις των ΗΠΑ στην περιοχή δεν έχουν γίνει κατανοητές.
Αφενός διότι η Ρεπουμπλικανική κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους (George Bush) πλησιάζει στο τέλος της και θα πρέπει να θεωρείται απίθανο στην κατάσταση βαθύτατου διχασμού που έχουν βάλει τη χώρα τους να υλοποιούν κάποιο συγκροτημένο σχέδιο, του οποίου τη σκυτάλη θα λάβει στη συνέχεια η επόμενη, πιθανώς Δημοκρατική κυβέρνηση.
Αφετέρου επειδή καμία λογική ανάλυση δεν μπορεί να εξηγήσει την εμμονή των ΗΠΑ να ενισχύσουν την γρήγορη μάλιστα οικοδόμηση μιας «μεγάλης Αλβανίας», όταν όλες οι βαλκανικές χώρες είτε αποτελούν πιστούς συμμάχους των ΗΠΑ είτε είχαν στρέψει το βλέμμα προς την Ουάσιγκτον, όπως συνέβαινε μέχρι πριν λίγες ημέρες και με τους Σέρβους.
Επομένως, η διαδικασία εδαφικής διάλυσης των βαλκανικών κρατών, η οποία πλέον είναι πιθανότατη έκβαση, είναι προφανές ότι επιδιώκεται ως έμπρακτη εισαγωγή του νέου παραδείγματος κατακερματισμού των εδαφικών ζωνών εθνικής ολοκλήρωσης που επιθυμούν τα γεράκια των Ρεπουμπλικάνων στην οντολογία του έθνους-κράτους, με εφαρμογές σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αρχής γενόμενης από την Ευρώπη.
Ένα νέο παράδειγμα που εφ' όσον υπερισχύσει, θα ανατρέψει πλήρως τη σημερινή κατάσταση της διεθνούς νομιμότητας, θα κατεδαφίσει τον ΟΗΕ για να φτιάξει έναν ή δύο νέους διεθνείς οργανισμούς στη θέση του, με όσα δεινά θα συνεπάγεται μια τέτοια εξέλιξη.
ΔΥΟ
Οι Ρώσοι δεν είναι σωτήρες και η υποστήριξη που παρέχουν σήμερα στους Σέρβους και αύριο σε κάθε ενδιαφερόμενο δεν εδράζεται σε ηθική βάση ούτε συντελείται ως αντίπραξη στις ΗΠΑ με στόχο την αποτελεσματικότερη στήριξη των στενών της συμφερόντων στον Καύκασο, όπως παραπλανητικά συνέδεσε ο Πούτιν (Putin) τα ζητήματα -κράτη στη Γεωργία, αποτροπή δημιουργίας κράτους στην Τσετσενία κ.ο.κ.
Βασίζεται μόνο στα «σκληρά» και πολύ καλά μελετημένα στρατηγικά τους συμφέροντα.
Ήρθαν στα Βαλκάνια και την Αδριατική για να μείνουν. Με στόχο να κερδίσουν όσους πόντους χάσουν στην περιοχή οι Αμερικανοί με την αλλόκοτη πολιτική τους, εγκαθιδρύοντας ένα νέο σύμφωνο της Βαρσοβίας (πιθανώς «του Βελιγραδίου» τούτη τη φορά) μικρότερο από το προηγούμενο, πλην υπαρκτό από ό,τι δείχνουν τα πράγματα.
Με μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ, θα επιχειρήσουν στη συνέχεια να χτίσουν μια νέα Γιάλτα, χρειάζονται όμως ακόμη χρόνο και -κυρίως- εξελίξεις.
ΤΡΙΑ
Οι εξελίξεις στα Βαλκάνια είναι πλέον αναμενόμενες από τους πάντες.
Το επόμενο διάστημα, εθνικές ψυχώσεις αιώνων, ιδιοτελείς πλην λανθασμένες αναγνώσεις της ιστορίας και κυρίως η αυτοκαλλιέργεια μεγάλων προσδοκιών, θα αναστήσουν τους αλυτρωτισμούς και μεγαλοϊδεατισμούς των Βαλκανίων.
Αψιμαχίες, θερμά επεισόδια, μικροί πόλεμοι, ακόμη και γενική ανάφλεξη και υστερία, όχι μόνο δεν ανήκουν στη σφαίρα της πολιτικής -η γεωπολιτικής φαντασίας- αλλά ευνοούνται από την εξέλιξη του Κοσσυφοπεδίου, που πλέον αποτελεί έμπρακτο υπόδειγμα.
Καμία ασφαλής πρόβλεψη δεν μπορεί να γίνει για το χρόνο και τα ζεύγη, τρίο, κουαρτέτα ή κουιντέτα των συγκρούσεων αυτών, μιας και κάθε βαλκανικό έθνος κάπου έχει καλά φυλαγμένο το δικό του μεγαλοϊδεατικό χάρτη.
Εάν βάλουμε στο λογαριασμό τη νομή και κατανομή σημαντικών ενεργειακών πόρων (πετρέλαια στον ελλαδικό χώρο, προωθούμενα πυρηνικά εργοστάσια σχεδόν παντού στα Βαλκάνια), τότε μόλις άρχισε μια περίοδος μεγάλης αβεβαιότητας και αποσταθεροποίησης σε μια ζώνη όπου ακόμη και η συμμετοχή ενός κράτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ή το ΝΑΤΟ δεν θα λειτουργεί πλέον αποτρεπτικά για τους διάφορους επίδοξους «απελευθερωτικούς» στρατούς.
ΤΕΣΣΕΡΑ
Σε όλα αυτά, η Ελλάδα μπορεί να εμπλακεί άμεσα ή έμμεσα, καθώς οι αντικειμενικές συνθήκες επιτρέπουν πολλά σενάρια εμπλοκής.
Ας θυμόμαστε πάντως ότι, αντίθετα με τα περί αναδελφοσύνης κηρύττει ο Μίκης Θεοδωράκης, διαθέτουμε συμμαχίες και συμμετέχουμε σε συνεταιρισμούς με ακλόνητα δικαιώματα. Ας θυμηθούμε τη συμφωνία του Ελσίνκι. Και τότε πολλοί Ευρωπαίοι συνεταίροι μας δεν την ήθελαν. Τη διεκδίκησε όμως η τότε πολιτική ηγεσία και έγινε αποδεκτή, ασχέτως εάν στη συνέχεια η κυβέρνηση Καραμανλή την έβαλε στο ψυγείο.
Επίσης, ας μην ξεχνάμε, ότι στην περίπτωση που κάποτε δεχθούμε επίθεση από χώρα που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, οι συνεταίροι μας στην εν λόγω συμμαχία έχουν καταστατική υποχρέωση να πολεμήσουν από κοινού μαζί μας ενάντια στον πιθανό ή απίθανο εισβολέα.
Οι εποχές απαιτούν ψυχραιμία και υπομονή από όλους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να παραχωρήσουμε αυτονόητα κυριαρχικά δικαιώματα σε οποιονδήποτε.
Και ας μη λησμονούμε μια βασική αρχή: στην αναμπουμπούλα μπορεί να χαίρεται ο λύκος, αλλά ο ψυχραιμότερος στο τέλος κερδίζει.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση