Μετά τη “στρατηγική ψυχραιμία” καλωσορίστε… τη “στρατηγική απάθεια”

Ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο για τα διπλωματικά τεκταινόμενα των ημερών ανάρτησε στον “τοίχο” του στο Facebook, ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία, Κωνσταντίνος Λουκόπουλος. Δεν λαμβάνουμε θέση για να μην προκαταλάβουμε τους αναγνώστες μας. Το βέβαιο είναι ότι αξίζει να αναγνωστεί… Ιδού λοιπόν:

Κάποτε ο κ. Βενιζέλος ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε «εφεύρει» τον όρο… στρατηγική ψυχραιμία (χρησιμοποιείται συχνά πυκνά και σήμερα) για να δικαιολογήσει σε δεδομένη έντονη τουρκική προκλητικότητα, την συχνά εφαρμοζόμενη πολιτική του… «ε και τι έγινε»!

Εμπνεόμενος λοιπόν από αυτή την έκφραση θα χαρακτήριζα την στάση της Ελλάδος ως Εγγυήτριας Δύναμης αλλά και ως Εθνικού Κέντρου σε ότι αφορά στις τελευταίες εξελίξεις με το για 65 χρόνια εθνικό μας ζήτημα το Κυπριακό ως… στρατηγική απάθεια!

Πως μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η εκκωφαντική σιωπή, κυβέρνησης, πολιτικού κόσμου και ελλαδικών ΜΜΕ για αυτά που κυοφορούνται στο Κυπριακό. Οι διεθνείς πιέσεις για «το κλείσιμο αυτού του μακροχρόνιου και… βαρετού προβλήματος», αν είναι δυνατόν και μέσα στους επόμενους μήνες γίνονται όλο και πιο ασφυκτικές τόσο προς την Ελλαδική όσο και προς την Ελληνοκυπριακή (Ε/Κ) πολιτική ηγεσία.

Σήμερα (σ.σ. χθες) το πρωί ξεκίνησαν οι ξεχωριστές επαφές της ειδικής απεσταλμένης του ΓΓ/ΟΗΕ κ. Τζέιν Χολ Λουτ με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας (αυτή είναι η ιδιότητα του κ. Αναστασιάδη) και του κατοχικού ηγέτη κ. Ερσίν Τατάρ σχετικά με την προετοιμασία της “άτυπης πενταμερούς” (5+1) ξεχνώντας τι έγινε στην Αμμόχωστο πριν δύο μήνες.

Αλλά αν αναλύσουμε την δεύτερη προϋπόθεση που έθεσε ο ο εντεταλμένος από την Άγκυρα Τ/Κ ηγέτης εκτός της αποδοχής πλήρους πολιτικής ισότητας και νομικής υπόστασης του ψευδοκράτους, την ενεργειακή διάσταση θα αντιληφθούμε ότι η διαδικασία αυτή συνδέεται και με την πολυμερή διάσκεψη που προετοιμάζει ο πάντα χαμογελαστός Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ κ. Σαρλ Μισέλ.

Πέρα από το γεγονός ότι το Κυπριακό είναι ένα διεθνές αλλά και το ότι οι Κύπριοι αδελφοί μας έχουν τον πρώτο λόγο, πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι μία δυσμενής για τα ελληνικά συμφέροντα λύση στην Κύπρο, είτε το θέλουμε, είτε όχι, είναι συνδεδεμένη με όλο το φάσμα των ελληνοτουρκικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την αναθεωρητική πολιτική της γειτονικής μας χώρας και αργά ή γρήγορα θα διαπιστώσουμε την αρνητική επίδραση.

Ο Κύπριος Πρόεδρος στην ουσία δεν διαπραγματεύεται με τον Τ/Κ ηγέτη αλλά με την ίδια την Τουρκία η οποία κατέχει τμήμα της επικράτειας ενός ανεξαρτήτου κράτους, μέλους του ΟΗΕ. Μην το ξεχνάμε. Και το πραγματικό πρόβλημα στη Κύπρο είναι η ίδια η Τουρκία η οποία έχει το κλειδί της λύσης. Ας το καταλάβουμε επιτέλους.

Επισημαίνεται εμφατικά ότι η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική οφείλει να αντιμετωπίσει το Κυπριακό όχι μόνο ως ένα ζήτημα αλληλεγγύης προς την Κύπρο αλλά ως ένα συστατικό του τόξου αμέσων ελληνικών συμφερόντων υιοθετώντας την εύστοχη αναφορά του κ. Κοτζιά στο βιβλίο “Η εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας στον 21ο Αιώνα» (σελ. 333) τον οποίο σημειωτέον έχω επικρίνει σφόδρα στην αρθρογραφία μου.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση