To Μπρεγκανσόν είναι πολύ μακριά από το Καστελλόριζο

Ας ξεκινήσουμε με την γεωγραφία: Το Μπρεγκανσόν είναι μια βραχονησίδα (!) στην Μεσόγειο.

Όχι όμως στο Αιγαίο. Αλλά στην γαλλική Ριβιέρα. Πάνω στην βραχονησίδα υπάρχει ένα κάστρο του 13ου αιώνα.

Η βραχονησίδα συνδέεται με την στεριά μέσω μιας στενής λωρίδας γης (κάτι σαν το Ποντικονήσι της Κέρκυρας).

Την βραχονησίδα και το κάστρο επισκέφτηκε ο Ντε Γκωλ το 1963 και αποφάσισε να το μετατρέψει σε θερινή κατοικία των γάλλων πρόεδρων αν και ο ίδιος δεν ξαναπάτησε (γιατί τον ενοχλούσαν τα... κουνούπια).

Από τους επόμενους προέδρους ο Μιτεράν μάλλον το σνόμπαρε, οι Πομπιντού, Σιράκ, Σαρκοζί πηγαίνανε μια στο τόσο ενώ ο Ολάντ δεν έχει από την βραχονησίδα-κάστρο και πολύ καλές αναμνήσεις.

Όταν το 2012 πήγε με την σύντροφό του Βαλερί Τριαβελέρ (η οποία όταν χώρισαν έγραψε και βιβλίο για τον εκδικηθεί) ξεσήκωσε τόσο άγρια κριτική γιατί αυτός έκανε διακοπές ενώ η γαλλική οικονομία βυθιζόταν στην ύφεση που μετά δεν ήθελε ούτε να το ακούσει.

Και ας έρθουμε στο σήμερα. Το Paris Match κυκλοφορεί με εξώφυλλο τον Εμμανουέλ Μακρόν αγκαλιά με την γυναίκα του Mπριζίτ και τίτλο «Mέσα στο μυστικό του Μπρεγκανσόν».

Οι όποιες «μυστικές εξομολογήσεις» του Μακρόν (στο αποκλειστικό ρεπορτάζ του περιοδικού) αφορούν (όπως είναι φυσικό) στην εσωτερική πολιτική σκηνή (κορωνοϊός, πρόσφατη αλλαγή πρωθυπουργού) αφού ο Μακρόν μετά την δεινή ήττα του κόμματός του στις αυτοδιοικητικές εκλογές (δεν κέρδισε ούτε ένα μεγάλο Δήμο!) βλέπει την νεοφιλελεύθερη ατζέντα του να απορρίπτεται από την γαλλική κοινωνία (κίτρινα γιλέκα κλπ.) ενώ ενισχύονται οι φωνές του κοινωνικού και ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού.

Τι σχέση, όμως, έχουν όλα αυτά με το Καστελόριζο;


Σήμερα (20-08-20) ο Μακρόν θα συναντηθεί με την Μέρκελ στο Μπρεγκανσόν για να συζητήσουν (εκτός από τον κορωνοϊό) για την Λευκορωσία, τον Λίβανο, την Λιβύη, το Μάλι και βέβαια για τις «αυξανόμενες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία για τους υδρογονάνθρακες» ( Γαλλικό Πρακτορείο).

Το «καλό νέο» είναι ότι στην συνέντευξή του στο Paris Match o Mακρόν αναφέρεται στον Ερντογάν λέγοντας ότι όταν «αναμιγνύει τον εθνικισμό με τον ισλαμισμό αυτό δεν είναι συμβατό με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης».

Αλλά αμέσως μετά διαβεβαιώνεται από το Μέγαρο των Ιλισίων ότι για το θέμα των «αυξανόμενων εντάσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία» μεταξύ Μακρόν και Μέρκελ «δεν υπάρχει αντίφαση επί της ουσίας».

Αν αυτό δεν είναι πολιτική ίσων αποστάσεων τότε τι είναι;

Πολύ περισσότερο που η έτσι και αλλιώς ισχυρότερη Μέρκελ «επιχειρεί την μεσολάβηση ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία που προς το παρόν βρίσκεται σε μηδενικό σημείο» (Γαλλικό Πρακτορείο).

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο σερφάρισμα στον διεθνή τύπο για να επισημανθούν οι «δημοσιογραφικές σταθερές» με τις οποίες παρουσιάζεται η τουρκική προκλητικότητα σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Αρκεί μια ματιά στην σημερινή Le Monde που αναφερόμενη στην συνέντευξη Μακρόν στο Paris Match και στην συνάντησή του με την Μέρκελ στο Μπρεγκανσόν περιγράφει και την «ελληνο-τουρκική διένεξη».

Η Le Monde αναφέρει ότι «Η Τουρκία κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες σε θαλάσσια περιοχή ανάμεσα σε Κρήτη, Κύπρο και στην θαλάσσια επέκταση της τουρκικής Αττάλειας η οποία θαλάσσια περιοχή ανήκει κατά τα 2/3 στην Ελλάδα, αλλά αμφισβητείται εδώ και δεκαετίας από την Τουρκία».

Αλλά και η έμπειρη δημοσιογράφος του CNN Κριστιάν Αμανπούρ στην χθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού έκανε λόγο για «διαφωνίες λόγω διεκδικήσεων για πετρέλαιο και για τα ύδατα της περιοχής» συνδέοντας μάλιστα αυτές τις «διαφωνίες» με την τουριστική περίοδο που διανύουν Ελλάδα και Τουρκία και με την μάχη κατά του κορωναϊού.

Στην ίδια συνέντευξη η Κριστιάν Αμανπούρ παρουσίασε και τις τουρκικές θέσεις (δημοσιογραφικά δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά) σύμφωνα με τις οποίες «Η Ελλάδα είναι έξω από τα νερά της στην Ανατολική Μεσόγειο και η Τουρκία θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά της με κάθε μέσο».

Βεβαίως ο πρωθυπουργός παρουσίασε με πολιτική και επικοινωνιακή δεινότητα τις ελληνικές θέσεις, αλλά οι συνεντεύξεις με διεθνείς αστέρες της δημοσιογραφίας σε παγκόσμια τηλεοπτικά δίκτυα έχουν κάποιες ιδιαιτερότητες.

Ασφαλώς και ενισχύουν την εικόνα, τον πολιτικό λόγο (ειδικά αν είναι τεκμηριωμένος όπως ο χθεσινός του πρωθυπουργού) και το γόητρο του συνεντευξιαζόμενου, αλλά όσοι τις παρακολουθούνε (ειδικά πρόσωπα πολιτικής, οικονομικής και μηντιακής ισχύος) προσέχουν εξίσου αυτά που λέει ο συνεντευξιαζόμενος (στην προκειμένη περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης) με αυτά που λέει η δημοσιογράφος (Κριστιάν Αμανπούρ).

(Κάποιοι θυμόμαστε στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον να ενημερώνεται απευθείας-και βέβαια «εκτός αέρα»- από την Αμανπούρ μέσα από τα ογκώδη δορυφορικά τηλέφωνα της εποχής)

Κοντολογίς άλλο η συνέντευξη στην Αμανπούρ και άλλο (για παράδειγμα) στον... ΣΚΑΪ.

Σε κάθε περίπτωση ο διεθνής τύπος φαίνεται να παγιώνει την ωμή πρόκληση της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο ως μια «ελληνοτουρκική διένεξη για τα πετρέλαια» και την Τουρκία ως «πραγματοποιούσα ανενόχλητη έρευνα για υδρογονάνθρακες σε αμφισβητούμενες θαλάσσιες περιοχές».

Όσο για τον Μακρόν που παραθερίζει στο Μπρεγκανσόν και περιμένει την Μέρκελ δεν φαίνεται διατεθειμένος να διαφωνήσει μαζί της για το Καστελόριζο.

Μάλλον θα περιορίσουν τις όποιες διαφωνίες τους στον νικητή του τελικού του Champions League ανάμεσα στην Μπάγερν και στην Παρί-Σεν-Ζερμέν.

AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση