Η απολογία των ΑΝΕΛ για τις κόκκινες γραμμές και η σημασία των Πρεσπών
Πέρασε στα ψιλά το άρθρο-έρευνα του Economist, όπου διαπιστώνεται: «Ελαττωματική η δημοκρατία στην Ελλάδα για έναν ακόμη χρόνο». Και πού είσαι ακόμη. Είτε κυβερνήσει πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε όχι, την δημοκρατία όπως την ξέραμε, ή όπως την θέλουμε, ξεχάστε την. Το στυλ Πολάκη έχει βρει εφαρμογή σ’ όλους τους "προοδευτικούς".
Σημειώνω από το προεκλογικό σποτ των ΑΝΕΛ, που μάλλον απολογητικά θέλουν να μας πείσουν, ότι «Οι κόκκινες γραμμές γράφουν την ιστορία μας. Οι κόκκινες γραμμές τιμούν τους προγόνους μας. Οι κόκκινες γραμμές είναι η ανεξαρτησία και η δύναμή μας. Ανεξάρτητοι Έλληνες. Τώρα πιο αποφασισμένοι από ποτέ». Αποφασισμένοι, για ποιο πράγμα; Οι μισοί πάντως, έδειξαν ότι είναι αποφασισμένοι να κρατήσουν τις καρέκλες τους.
Ερωτηθείς για ποιον λόγο οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την Συμφωνία των Πρεσπών και την ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, ο Αμερικανός Πρέσβης στα Σκόπια ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο ανταγωνισμός και η σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων επέστρεψαν στην κεντρική σκηνή, με κακούς παίχτες που θέλουν να καταστρέψουν και να αποσταθεροποιήσουν το δημοκρατικό σύστημα.
» Για να τους νικήσουμε χρειαζόμαστε ισχυρά κράτη, με ισχυρές δημοκρατικές βάσεις, ελεύθερα ΜΜΕ και ανοιχτές αγορές. Πιστεύουμε πραγματικά ότι η "Μακεδονία", πλήρως ενταγμένη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα αποτελέσει ισχυρό σύμμαχο στην κοινή μας ευημερία και ασφάλεια», είπε.
Αν δεν το είχε καταλάβει η κυβέρνηση, οι υποχωρήσεις προς τους Σλάβους των Σκοπίων, έγιναν για να απομακρυνθούν «οι κακοί παίχτες -οι Ρώσοι, δηλαδή- που θέλουν να καταστρέψουν και να αποσταθεροποιήσουν το δημοκρατικό σύστημα». Και ενώ όλοι έχουν καταλάβει τι συνέβη, Κοτζιάς και Τσίπρας δηλώνουν υπερήφανοι.
Τους υπενθυμίζω, ότι για την Συμφωνία της Ζυρίχης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε δηλώσει πως είναι η "ευτυχέστερη μέρα" της ζωής του, και ο Μακάριος κραύγασε: "Νενικήκαμεν". Το ίδιο δούλεμα, δηλαδή.
Πώς μπορεί να σε εξυπηρετήσει ο αντίπαλος… Ο π. διοικητής του αμερικανικού στρατού στο Ιράκ, Ντέιβιντ Πετρέους, είπε: «Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι το μεγαλύτερο δώρο στο ΝΑΤΟ από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. (Αυτός) έχει δώσει έναν νέο λόγο να ζει, αν θέλετε, το ΝΑΤΟ».
Και, μετά τις δηλώσεις Ερντογάν, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Συρίας Φαϊσάλ Μικντάτ δήλωσε πως «Η κυβέρνηση της Συρίας λαμβάνοντας υπόψη την τουρκική επέμβαση, ενεργοποίησε ξανά τις επαφές της με τις κουρδικές ομάδες».
Το ΝΑΤΟ επανεργοποιήθηκε και τα βρήκαν Κούρδοι και Σύροι, χάρη στους δύο εχθρούς, Ρώσους και Τούρκους.
Στην Αλβανία κατάφεραν να μείνουν χωρίς υπουργό Εξωτερικών. Αυτό συμβαίνει επειδή ο πρόεδρος της χώρας, Ιλίρ Μέτα, αρνείται να υπογράψει τον διορισμό του 30χρονου Κοσοβάρου Γκεντ Τσάκαϊ, ως νέου υπουργού Εξωτερικών στη θέση του Ντίτμιρ Μπουσάτι.
Στην Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία και Σκόπια οι Πρόεδροι αρνούνται να υπογράψουν κυβερνητικές αποφάσεις με τις οποίες διαφωνούν. Στην Ελλάδα όμως πρόεδρος και πρωθυπουργός εξακολουθούν να συμπλέουν σε όλα, παρά τις ρητορικές διαφωνίες. Ο λαός βέβαια θα κρίνει από τις πράξεις.
Ο Έντι Ράμα για την επιλογή του Κοσοβάρου, είχε επικριθεί τόσο από το κόμμα του όσο και από την αξιωματική αντιπολίτευση. Ο Κοσοβάρος Γκεντ Τσακάι, εκτός του ότι θεωρήθηκε ανώριμος, κατηγορήθηκε και ως άνθρωπος των Τζορτζ και Άλεξ Σόρος, αφού μορφώθηκε από αυτόν στο Πανεπιστήμιο του Σόρος και είναι στενός συνεργάτης των Ιδρυμάτων του.
Καλλισθένης εν δήμω
Voria
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...