Το δίλημμα της εποχής μας
Κωνσταντίνος Κατσίφας και Ζακ Κωστόπουλος. Αποτελούν δύο πρότυπα ζωής διαμετρικά αντίθετα και καλούμαστε να επιλέξουμε ποιο θέλουμε να ακολουθήσουμε
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Εκείνοι που θαυμάζουμε, συντονιζόμαστε με τη συχνότητα του χαρακτήρα τους, επικροτούμε τις επιλογές και τον τρόπο συμπεριφοράς τους μας επηρεάζουν. Λειτουργούν σαν ήλιοι γύρω από τους οποίους περιστρέφονται οι κοσμοαντιλήψεις μας. Δεν είναι δυνατόν να ασχολείσαι φανατικά ή, έστω, με κάποιο σύστημα και ενδιαφέρον, με κάποια προσωπικότητα και να μην αφήσει τίποτα πάνω σου τούτη η πνευματική επαφή. Το «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση» δεν είναι φράση που βγήκε στην τύχη...
Πρόσφατα, η ελληνική κοινή γνώμη ενημερώθηκε για τους θανάτους δύο νέων ανθρώπων: του Ζακ Κωστόπουλου και του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Ο μεν ήταν ακτιβιστής του ομοφυλόφιλου κινήματος, ντραγκ κουίν, οροθετικός και έχασε τη ζωή του με τρόπο δραματικό μεν, αλλά άδοξο. Βγήκε από κοσμηματοπωλείο, όπου είχε εγκλωβιστεί, σπάζοντας την τζαμαρία, δέχθηκε κλοτσιές από τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη κι έναν φίλο του, αποπειράθηκε να διαφύγει κρατώντας ένα σπασμένο τζάμι και ξεψύχησε πριν φτάσει στο νοσοκομείο.
Ο δε ήταν Έλληνας πατριώτης, μάχιμος και μαχητικός υπερασπιστής της ελληνικότητας της Βορείου Ηπείρου, ιδεολογικά εθνικιστής, και σκοτώθηκε ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου σε ένοπλη συμπλοκή με την αλβανική αστυνομία, η οποία επί ημέρες τον προβόκαρε, συνεχίζοντας το ακήρυχτο, αλλά ανελέητο πογκρόμ εναντίον της ελληνικής μειονότητας.
Ο μεν έχασε τη ζωή του σε συνθήκες που ακόμα δεν έχουν πλήρως διαλευκανθεί, αλλά ο τρόπος που ζούσε και όσα πρέσβευε ενδιαφέρουν μια ισχνή μειοψηφία δικαιωματιστών, δίχως ευρύτερη εθνική αναφορά. Ο δε έπεσε με το όπλο στο χέρι, πολεμώντας υπέρ βωμών και εστιών. Ο θάνατος παλικαριών σαν τον Κατσίφα και το αίμα τους, που ποτίζει το χώμα, είναι η μόνη μέθοδος που οδηγεί στην ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία.
Οι γονείς ας διαλέξουν για ποιον απ' τους δύο θα μιλήσουν με καμάρι στα παιδιά τους. Το κράτος και τα κατεστημένα ΜΜΕ μάς μιλούν συνεχώς για τον πρώτο, και αυτόν υποδεικνύουν ως ηρωικό πρότυπο. Εμείς ποιον επιλέγουμε; Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερους Ζακ Κωστόπουλους ή Κωνσταντίνους Κατσίφες;
Δημοκρατία
Αναρτήσεις
Καίριο ερώτημα! Με δεδομένο ότι σίγουρα έχουμε πάμπολλους εχθρούς ΕΚΤΟΣ των “τειχών”, αλλά οι πιο ύπουλοι και μοιραίοι είναι ΕΝΤΟΣ των τειχών, ας αναρωτηθεί ο κάθε Έλληνας:
ΑπάντησηΔιαγραφήως πότε θα ανέχεται να τον πατάνε στο λαιμό οι “ελληνικές” κυβερνήσεις, αγνοώντας και αδιαφορώντας όχι μόνον για τη γνώμη του, αλλά για την ίδια την ύπαρξη του;
Ας το κατανοήσουμε λοιπόν πολύ βαθιά. Απολύτως κανέναν δεν έχουμε να μας υπερασπιστεί από τις “βολές θανάτου” που δεχόμαστε, παρά μόνον τον εαυτό μας και το Θεό.
Γι αυτό η κατάσταση για εμάς εξελίσσεται σε μια μάχη "ζωής ή θανάτου" ή μάλλον "Ελευθερίας ή θανάτου". Η ώρα της ΥΨΙΣΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ για τον καθένα από μας έχει φθάσει!
Και στις δύσκολες μέρες που όλα δείχνουν ότι θα έρθουν θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΙ, λελέδες της κακιάς ώρας, ή ΚΑΤΣΙΦΕΣ, υψηλόφρονες και ατρόμητοι στον επικείμενο αγώνα για όλα τα ΑΓΙΑ και ΟΣΙΑ της ΙΕΡΗΣ μας Πατρίδας;