Ο Κοτζιάς καταρρέει και αποκαλύπτει πόσο επικίνδυνος ήταν και είναι...

Πολλαπλά “φάουλ” από τον πρώην ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά στην ομιλία του στην Κρήτη…

Αίσθηση προκάλεσε η χθεσινή ομιλία του πρώην – μετά την παραίτησή του – υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά στην Κρήτη, σε εκδήλωση της κίνησης «ΠΡΑΤΤΩ» που έχει συστήσει και διά της οποία προχώρησε σε πολιτική συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ομιλία αναμενόταν με ενδιαφέρον και δικαίως. Όμως, πάντα κατά την υποκειμενική μας άποψη, ο πρώην ΥΠΕΞ δεν απέφυγε τα «φάουλ».

Ακολουθεί παραπομπή στις αναφορές του και ο δικός μας σχολιασμός:

«Το μέγεθος της αιγιαλίτιδας ζώνης που έχουμε ετοιμάσει – είναι έτοιμα τα προεδρικά διατάγματα – είναι μεγαλύτερη από την έκταση της Θεσσαλίας» είπε ο κ. Κοτζιάς και απαντώντας στις αιτιάσεις όσων αντιδρούν είπε: «Μεγαλώσαμε την Ελλάδα για πρώτη φορά μετά το 1948, γι’ αυτό σκούζουν οι οπαδοί της αδράνειας».

Η χρήση της λέξης «σκούζουν» ήταν εξαιρετικά ατυχής, καθώς επιβεβαιώνει όσους τον αποκαλούν αλαζόνα. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Χωρίς προφανώς να το αντιλαμβάνεται, αναδεικνύεται σε ένα πρόσωπο ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ για την ελληνική εξωτερική πολιτική, παρά τις αναμφισβήτητες ικανότητες και τις γνώσεις του.

Κι αυτό, ως μη έχων συναίσθηση της σχετικότητα των απόψεων και του διαρκούς κινδύνου οποιοδήποτε λάθος να οδηγήσει σε σοβαρότατες επιπτώσεις. Επιπρόσθετα δε, και λόγω της «μεσσιανικής» αντίληψης που τον διακατέχει για την ελληνική εξωτερική πολιτική: «ΕΓΩ ξέρω το καλό της χώρας και κατά βάθος ΕΓΩ πιστεύω ότι είστε όλοι ηλίθιοι κι εγώ πεφωτισμένος».

Να μας συγχωρήσει, όμως δεν γίνεται έτσι εξωτερική πολιτική σε ένα σοβαρό κράτος. Εάν κι αυτός δεν πιστεύει ότι το κράτος είναι σοβαρό, θα πρέπει να εξηγήσει τι έκανε για να θέσει τουλάχιστον το θέμα από τη θέση που βρέθηκε και του εξασφάλιζε επαρκή δημοσιότητα για να περάσει τις απόψεις του και να μεμφθεί εύσχημα και όχι κακόπιστα, όσους προηγήθηκαν για αδράνεια.

Δεν είναι μυστικό η ύπαρξη δυο «σχολών σκέψης» για το θέμα της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων, ίσως και τρεις, διότι υπάρχουν και ορισμένοι που δεν ήθελαν την παραμικρή αλλαγή και την παραμονή τους στα 6 ναυτικά μίλια.

Ακόμα κι αν υποτεθεί ότι ο Κοτζιάς είχε δίκιο, δεν νομιμοποιείται από κανέναν να πάρει πάνω του την επιλογή χωρίς να έχει συμβουλευθεί ή ενημερώσει κανέναν στο υπόλοιπο πολιτικό φάσμα. Ο Τσίπρας δεν ασχολήθηκε και του το άφησε εν λευκώ, δεχόμενος τις αναλύσεις που του σέρβιρε ο υπουργός Εξωτερικών.

Είναι βέβαιο ότι θα προβληματιζόταν πολύ, αν είχε ακούσει εγκαίρως το επιχείρημα ότι έμμεσα αποδεχόμαστε την τουρκική θέση ότι το Αιγαίο είναι θάλασσα «ειδικών περιστάσεων» και αυτό είναι εγκληματικό. Θα το βρούμε μπροστά μας.

Αναφερόμενος στο θέμα της ΠΓΔΜ διερωτήθηκε: «Θέλουμε διαμελισμό της γειτονικής χώρας, όπως θέλουν κάποιοι – και θα μιλήσω όταν έρθει η ώρα – ή ειρηνική συμβίωση και ανάπτυξη στα Βαλκάνια;». Αναφερόμενος στο ονοματολογικό, είπε πως στην ψηφοφορία στα Σκόπια, τονίστηκε πως η ΠΓΔΜ (την οποία αποκαλούν δεκάδες κράτη στον κόσμο «Μακεδονία») αλλάζει όνομα, μετονομάζεται σε «Βόρεια Μακεδονία».

Ισχύουν ξανά τα ίδια. Ναι, υπάρχει μια σχολή σκέψης που θεωρεί ότι η όποια ζημιά στην Ελλάδα από τη διάλυση των Σκοπίων θα είναι μικρότερη από αυτό που εξελίσσεται σήμερα και «πατάει» πάνω στην ιδεοληψία του αναντικατάστατου της ΠΓΔΜ στη γεωστρατηγική σκακιέρα της περιοχής.

Όσον αφορά την «αδράνεια». Ειδικά ο Κοτζιάς θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται πως όταν μετά από δεκαετίες εξακολουθούν να «καίγονται» για την αποδοχή της ΠΓΔΜ από την Ελλάδα, παρότι την έχουν αναγνωρίσει 180 περίπου χώρες παγκόσμια με τη συνταγματική της ονομασία, αποκαλύπτει ότι χωρίς την Ελλάδα πραγματική λύση δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Η δε Ιστορία, θα μπορούσε να καταλογίσει σε έναν έξυπνο και καταρτισμένο ΥΠΕΞ, τον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου». Εκτός κι αν το έπραξε συνειδητά, οπότε οι χαρακτηρισμοί αλλάζουν, αναλόγως της ερμηνείας.

Αναφερόμενος στα μυστικά κονδύλια επανέλαβε:

«Το Πράττω θα απαιτήσει όπως υπάρξει μια υπηρεσιακή επιτροπή για το ΥΠΕΞ για τον έλεγχο των μυστικών κονδυλίων από την ίδια επιτροπή να περνάνε και τα άλλα υπουργεία. Εμείς στείλαμε 93 υποθέσεις στη Δικαιοσύνη. Κάποιοι πήγαν φυλακή. Όταν κάποιοι πουλάνε βίζες στην Κων/πολη είναι εγκληματίες».

Ισχύουν όλα αυτά τα εντυπωσιακά και για δαπάνες κάτω των 25.000 Νίκο Κοτζιά; Ισχύει η αποκάλυψη ότι τα ποσά κάτω από αυτό το ύψος τα χειριζόσουν κατά το δοκούν, όπως και στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας; Και με διάφορους τρόπους φέρονται να πηγαινοέρχονταν διχίλιαρα και τριχίλιαρα, ακόμα και μηνιαίως, στους καλούς μας πολιτικούς φίλους;

Εάν αυτό ισχύει θα συνιστά καραμπινάτο σκάνδαλο και πολλοί θα πρέπει να πάνε στη φυλακή, αλλά και να επιστρέψουν τα χρήματα εάν δεν αποδειχθεί η δράση του επ’ ωφελεία της πατρίδας, δε νομίζετε;

«Εκμαυλίζεται ο δημόσιος βίος με fake news», είπε ο Νίκος Κοτζιάς.

Θα θέλαμε να μας απαντήσει το πώς ορίζει τα «fake news». Διότι ξανά η δημοσιογραφική «πιάτσα» βοά, ότι οι φιλικά προσκείμενοι στο «σύστημα Κοτζιά» διαθέτουν προνομιακή πληροφόρηση, ενώ όσοι έχουν διάθεση κριτικής, ενίοτε δεν διαθέτουν και καθόλου, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να στηρίζονται σε άλλες πηγές «περιφερειακές». Άρα η παθογένεια καλά κρατεί…

Και ολίγη από εύπεπτη εσωτερικού χαρακτήρα «αντιστασιακή διάθεση»

Αναφερθείς στην παραίτησή του, επεσήμανε:

«Όταν βλέπω ότι υπονομεύεται η κυβέρνηση και η εξωτερική πολιτική, κατά τη γνώμη μου, παίρνω τις ευθύνες μου και στέκομαι απέναντι. Όταν έγινε η συγκυβέρνηση της Αριστεράς με τον Μητσοτάκη με έφτυναν επί μήνες στο δρόμο. Ξέρετε τί έχω περάσει εγώ;
Και με λένε και καρεκλάκια. Ο Χαρίλαος Φλωράκης μου είπε “πού πας ρε Νίκο; Σε έχουμε έτοιμο για υπουργό”. Και του είπα ότι εγώ δεν μπήκα στην Αριστερά για να συγκυβερνήσω με τον Μητσοτάκη».

«Ουάου» που θα έλεγε και μια ψυχή. Πόσο γελοίο πρέπει να ακούγεται στα αυτιά ενός νέου ανθρώπου ο οποίος έχει σιχαθεί τα μεταπολιτευτικά νεοελληνικά πολιτικά τερτίπια, ένας άνθρωπος που είχε σχέση με όλη την υφήλιο προωθώντας τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, να μηρυκάζει στερεότυπα της δεκαετίας του 1980 ως προσωπικά κολλήματα τα οποία εξ αντανακλάσεως απηχούν ύπουλα και στη σημερινή εποχή, καθώς ξανά ένας Μητσοτάκης διεκδικεί την εξουσία.

Ας μας διορθώσει αν κάνουμε λάθος, αλλά η «συλλογική ευθύνη» είναι φασιστικής – ναζιστικής προέλευσης έννοια, οπότε η έμμεση χρήση της από έναν άνθρωπο που θέλει να περνιέται για διανοούμενος – και σε έναν βαθμό σαφώς είναι – να πέφτει σε τέτοια τραγική παγίδα. Δείχνει, ότι έμεινε πίσω στις δεκαετίες που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. Έναν άνθρωπο ανίκανο να περάσει στη νέα εποχή.

Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση