Το ελληνικό παράδοξο

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

Χωρίς καμία αμφιβολία, η κατάσταση της Ελλάδας είναι κατά πολύ χειρότερη σε σχέση με όλα τα προηγούμενα χρόνια - ισχύει δηλαδή το κάθε πέρυσι και καλύτερα. Το δημόσιο χρέος είναι κατά πολύ υψηλότερο, τόσο σε απόλυτα νούμερα, όσο και σε σχέση με το ΑΕΠ όπου πλησιάζει στη στρατόσφαιρα, το κόκκινο ιδιωτικό έχει εκραγεί, οι καταθέσεις έχουν εξαϋλωθεί, οι κρατικές επιχειρήσεις ξεπουλιούνται, τα σπίτια πλειστηριάζονται, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν καταρρεύσει, οι νέοι εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα, το δημογραφικό επιδεινώνεται, έχει χαθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η υπερηφάνεια, οι Έλληνες εξευτελίζονται από τους πάντες κοκ.

Παραστατικά, η Ελλάδα βομβαρδίζεται ανηλεώς για οκτώ συνεχή χρόνια, με αποτέλεσμα να μην έχει μείνει τίποτα όρθιο - όταν την ίδια στιγμή δεν υπάρχει κάτι που να επιτρέπει μία έστω αμυδρή ελπίδα πως ο βομβαρδισμός θα σταματήσει κάποια στιγμή στο μέλλον. Το μόνο κτίριο που έχει μείνει ανέπαφο είναι η Βουλή, το διεφθαρμένο κομματικό κράτος, επειδή συνεργάζεται με αυτούς που ληστεύουν τη χώρα και τους υπηρετεί - ενώ τα κόμματα εναλλάσσονται στην εξουσία, παραμένοντας ατιμώρητα, όταν είναι πλέον επικίνδυνο να γίνουν στόχος του εξαθλιωμένου πλήθους. Δεν διστάζουν πάντως να επιβάλλουν οτιδήποτε τους ζητηθεί, όπως πρόσφατα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας - έχοντας πλέον πεισθεί πως οι Έλληνες δεν πρόκειται να αμυνθούν, ακόμη και όταν ο ληστής μπει στο σπίτι τους υφαρπάζοντας ότι έχουν και δεν έχουν, καθώς επίσης κακοποιώντας τους ίδιους, τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους.


Πρόκειται βέβαια για ένα πρωτοφανές γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία, το οποίο έχει μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον - αφού κανένας δεν πίστευε ποτέ πως θα συνέβαινε με οποιονδήποτε λαό, όσο υποανάπτυκτος, δειλός ή ανόητος και αν ήταν. Η ερμηνεία τώρα που έχει δοθεί είναι πως οφείλεται σε έναν βαθιά ριζωμένο ατομικισμό, τον οποίο το σύστημα καλλιέργησε με επιτυχία επί σειρά δεκαετιών - στο ότι οι Έλληνες δεν μπορούν να ενωθούν, έχοντας έλλειμμα συλλογικότητας. Θεωρείται δε πως ο ατομικισμός αυτός είναι αλληλένδετος με μία πρωτοφανή έλλειψη παιδείας - καθώς επίσης με μία συλλογική αυταπάτη/αποχαύνωση που δημιουργεί άτομα που δεν συνεργάζονται μεταξύ τους και εθελοτυφλούν, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν.

Έτσι οι Έλληνες αναπαράγουν άθλια στερεότυπα και σαθρά πρότυπα, ενώ είναι ανίκανοι για συνδυαστική σκέψη και για απλή λογική, θυματοποιούμενοι πολύ εύκολα - γεγονός που τεκμηριώνεται από το ότι, η συντριπτική πλειοψηφία πιστεύει πως είναι η ίδια υπεύθυνη για τα μαρτύρια, στα οποία υποβάλλεται, επειδή φοροδιέφευγε ή σπαταλούσε τα χρήματα των Ευρωπαίων. Το μόνο που επιθυμούν δε είναι μία θέση στο δημόσιο που να πληρώνονται χωρίς να κάνουν τίποτα, αδιαφορώντας για όλους τους άλλους - ενώ όποιος προσπαθήσει να τους αφυπνίσει, απλά θα χάσει το χρόνο του. Δεν ξέρω εάν ισχύει η παραπάνω ερμηνεία, αλλά το αποτέλεσμα είναι δυστυχώς ξεκάθαρο - οπότε δεν μπορεί να έχει κανείς πολλές αμφιβολίες.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση