Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα;

Γράφει ο Δ. Βουλγαρίδης

Για να ερμηνεύσεις ένα γεγονός πρέπει πρώτα να καταλάβεις σε ποια ακολουθία γεγονότων εντάσσεται. Όταν όμως καθημερινά υπάρχει ένας κατακλυσμός πληροφοριών και δηλώσεων, είναι δύσκολο να βρεθεί το νήμα που συνδέει κάποια γεγονότα - φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους - ώστε να μπουν σε μία λογική σειρά για να βγει κάποιο νόημα.

Γεγονότα

Είναι λοιπόν τέλη Αυγούστου και η κοινή γνώμη διαβάζει δημοσιεύματα για νέο "κούρεμα" ή για τρίτο πακέτο βοήθειας. Παράλληλα έχουν ανοίξει συζητήσεις για το πόσος χρόνος απομένει για την έξοδο από την κρίση.

Όμως στις 29 Αυγούστου η Επίτροπος Αλιείας στην ΕΕ, Μαρία Δαμανάκη, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA εκφράζει την άποψη ότι δε συμφέρει τη χώρα να ανοίγει συζητήσεις για νέο "κούρεμα" ή για τρίτο πακέτο βοήθειας. Επίσης διευκρινίζει ότι: «Είναι σαφές ότι "κούρεμα" του χρέους και νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα σημαίνει νέο μνημόνιο και νέες υποχρεώσεις της χώρας». Καταλήγει: «Δεν μπορούν να υπάρξουν νέα μέτρα, γι' αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο τι ζητούμε».

Το Σάββατο στις 31 Αυγούστου το φύλλο της οικονομικής εφημερίδας "Κεφάλαιο", έχει πρώτο θέμα με τίτλο: «Τρίτο πακέτο μόνο με εθνική συμφωνία» (αποσπάσματα του άρθρου αναδημοσιεύονται στο capital.gr). Η "πληροφορία" της εφημερίδας είναι ότι η Τρόικα, για το τρίτο δάνειο που μίλησε Σόιμπλε και Στουρνάρας, απαιτεί δέσμευση με υπογραφή, όλων των εν δυνάμει κυβερνητικών κομμάτων.

Μάλιστα η εφημερίδα αναρωτιέται: «Των σημερινών κυβερνητικών εταίρων; Των... αυριανών, εάν τα πράγματα οδηγήσουν σε κάλπες; Ή όλων μαζί, ανεξαρτήτως του ποιοι θα έχουν τα κλειδιά του Μαξίμου εκείνη τη στιγμή;»

Και απαντά: «Καλά πληροφορημένες πηγές από την Εσπερία παραπέμπουν στην τρίτη εκδοχή ως την πλέον αποδεκτή. Αυτήν τη φορά, λένε, για να υπάρξει τρίτος συμπληρωματικός δανεισμός της χώρας, έστω και μικρός σε σχέση με τα προηγούμενα πακέτα-γίγας, θα απαιτηθεί η έγγραφη δέσμευση των δυνάμεων που κυβερνούν και της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ως δυνάμει κυβέρνησης) ότι θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις της νέας συμφωνίας».

Φτάνουμε στις αρχές Σεπτεμβρίου και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι ξεκαθαρίζει: «Τυχόν νέο πρόγραμμα προς την Ελλάδα θα συνοδευθεί με νέα μέτρα, από νέους πρόσθετους όρους».

Στις 5 Σεπτεμβρίου ο επικεφαλής του Eurogroup Γ. Ντάιζελμπλουμ δηλώνει πως είναι ρεαλιστικό να υποθέσουμε πως η Ελλάδα θα χρειαστεί πρόσθετη στήριξη, πέραν του τρέχοντος προγράμματος. Εμφανίστηκε πάντως ανήσυχος για τις διαρθρωτικές αλλαγές αναγνωρίζοντας πως «είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει η απαραίτητη πολιτική υποστήριξη».

Ο πρωθυπουργός στα εγκαίνια της 78ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης μιλάει για 3ο Μνημόνιο, όμως επιμένει πως ακόμη κι αν υπογραφεί, η κυβέρνηση δεν θα εφαρμόσει νέα δημοσιονομικά μέτρα, λόγω κυρίως της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος.

Λίγα 24ωρα μετά ο υπουργός Οικονομικών Ι. Στουρνάρας δηλώνει ότι ίσως η χώρα χρειαστεί νέο πακέτο βοήθειας, όμως επιβεβαιώνει τον πρωθυπουργό ότι αυτό δεν θα συνοδεύεται από νέα μέτρα και όρους. Φυσικά το ερώτημα είναι αν το ξέρουν και οι δανειστές;

Στις 7 Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. Φ. Κουβέλης στον ρ/σ Αθήνα 9,84 παραδέχεται ότι είναι υπαρκτή η απειλή νέου Μνημονίου που θα εμπεριέχει νέα μέτρα και θα είναι εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη. Παράλληλα παρουσιάζει πρότασή για αλλαγή πρωθυπουργού και κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή, χωρίς να παρεμβληθούν πρόωρες κάλπες, αν ενσκήψει κάποια πολιτική κρίση(;).

Είναι 12 Σεπτεμβρίου και ο δημοσιογράφος Μπάμπης Παπαδημητρίου αναλύοντας τη σκέψη του σε πολιτική εκπομπή της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ, μιλώντας για τα περί συνεργασίας μεταξύ πολιτικών δυνάμεων, λέει ότι θα πρέπει να σκεφτούμε «το ενδεχόμενο μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία, όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης».

Όμως αμέσως μετά η Χρυσή Αυγή δείχνει να «πηγαίνει γυρεύοντας», αφού το ένα επεισόδιο διαδέχεται το άλλο. Φυσικά δεν είναι τα πρώτα επεισόδια που προκαλεί η Χρυσή Αυγή, αλλά τα επεισόδια εκείνη τη βδομάδα έχουν κάποιες ομοιότητες μεταξύ τους και κάποιες διαφορές από τα προηγούμενα. Όλα στρέφονται εναντίον Ελλήνων. Δεν μπορούν να παραμείνουν κρυφά ή να αμφισβητηθούν. Μάλλον είναι ζητούμενο η δημοσιότητα αφού υπάρχουν ακόμα και κάμερες, όπως για παράδειγμα στο Μελιγαλά ή στα Γιαννιτσά. Και το σημαντικότερο, σε όλα τα επεισόδια η αίσθηση, αυτών που τα έζησαν, είναι ότι ο στόχος ήταν να υπάρξει νεκρός. Όπως αποδείχθηκε είχαν δίκιο.

Αλλά ας ακολουθήσουμε τα γεγονότα... Στις 12 Σεπτεμβρίου, αργά το βράδυ της Πέμπτης, μέλη του ΚΚΕ που πραγματοποιούσαν αφισοκολλήσεις δέχονται επίθεση από ομάδα μελών της Χρυσής Αυγής, έξω από την Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος. Όπως αναφέρει η εφημερίδα "Ριζοσπάστης", τα μέλη του ΚΚΕ δέχθηκαν επίθεση από περίπου τριάντα άτομα με κράνη και μπλούζες της Χρυσής Αυγής που κρατούσαν σιδερολοστούς και κοντάρια. Για την εν λόγω επίθεση, η εφημερίδα του ΚΚΕ κάνει λόγο για επίθεση με στόχο να υπάρξει νεκρός.

Στις 15 Σεπτεμβρίου, κατά το μνημόσυνο των θυμάτων στο Μελιγαλά, βουλευτές και μέλη της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν στο δήμαρχο Οιχαλίας και προπηλάκισαν συγγενείς θυμάτων, αλλά ακόμα και μέλη εθνικιστικών οργανώσεων. Τα επεισόδια και η ένταση δεν ήταν τυχαίο γεγονός αφού ήταν παρούσα σχεδόν σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Χ.Α. Επίσης από το πρωί κατέφτασαν δεκάδες πούλμαν που μετέφεραν υποστηρικτές του κόμματος για επίδειξη δύναμης.

Ένταση και επεισόδια σημειώθηκαν και στα Γιαννιτσά, στον ομαδικό τάφο θυμάτων των ναζί. Η ισχυρή αστυνομική δύναμη που βρισκόταν στο σημείο απέτρεψε την κλιμάκωση των επεισοδίων.

Στις 17 Σεπτεμβρίου δολοφονείται ο Παύλος Φύσσας στο Κερατσίνι.

Είναι 18 Σεπτεμβρίου και ο στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Χρύσανθος Λαζαρίδης ανέφερε σε τηλεφωνική του παρέμβαση σε τηλεοπτικό σταθμό: «Η Χρυσή Αυγή ευτελίζει το ελληνικό κοινοβούλιο. Δεν σημαίνει όμως ότι μόνη αυτή έχει ευθύνες. Ευθύνες έχουν και άλλοι». Ο βουλευτής επανέρχεται και σε συζήτηση με τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες δηλώνει ότι: ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτός συνταγματικού τόξου. «Η στρατηγική της έντασης που καλλιεργείται από το ΣΥΡΙΖΑ τροφοδοτεί την ένταση της Χρυσής Αυγής και από κει οδηγούμαστε στη βία που μπορεί να δώσει θανάτους» επεσήμανε ο Χρύσανθος Λαζαρίδης.

Ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», 22 Σεπτεμβρίου, δηλώνει αποφασισμένος να αντισταθεί στην εγκληματική δραστηριότητα των νεοναζί και να προστατεύσει το Σύνταγμα και τη δημοκρατική νομιμότητα. Παράλληλα τονίζει: «Την ανάγκη για ενότητα λαού και πολιτικών δυνάμεων κατά του ναζισμού. Όλοι μαζί κοινωνία και κόμματα να διώξουμε τους ναζί».

Την ίδια μέρα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Δένδιας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Real News κρατά αποστάσεις από την άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακραίο κόμμα στο σύνολό του, αλλά ξεκαθαρίζει, ότι: «θα πρέπει να συνετιστεί ή να αποβάλει τις ακραίες φωνές που όντως υπάρχουν στο εσωτερικό του».

Το Σάββατο, 28 Σεπτεμβρίου, συλλαμβάνεται όλη η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής.

Συμπεράσματα
1ο. Πέρα από κάθε επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης και των ΜΜΕ για να εμφανιστεί η δυστυχία σαν Success Story, η χώρα έχει ανάγκη από πρόσθετη βοήθεια. Αυτό μεταφράζεται σε 3ο μνημόνιο και νέα μέτρα.

2ο. Η κυβέρνηση δεν αισθάνεται ασφαλής να περάσει νέα μέτρα αφού διαθέτει μια ισχνή πλειοψηφία στη βουλή και μάλιστα όταν οι βουλευτές ψηφίζοντας τα τελευταία μέτρα δήλωσαν «δεν πάει άλλο». Ας προσθέσουμε ότι πλέον έχουμε φτάσει στα πλέον επώδυνα και επαχθή μέτρα όπως:  

- Πλειστηριασμοί κατοικιών,  
- Κατάργηση δώρων στον ιδιωτικό τομέα, 
- Εξάλειψη κάθε εργατικού δικαιώματος, 
- Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ), Απολύσεις, κλπ.

3ο. Είναι φυσικό όταν η τρόικα ζητάει αποκρατικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας και υποδομών να θέλει να διασφαλίσει και την μονιμότητα της νέας κατάστασης. Όμως η μονιμότητα δεν εξασφαλίζεται με μία αξιωματική αντιπολίτευση που αφενός χαρακτηρίζει «Έγκλημα εναντίον του Δημοσίου» τις αποκρατικοποιήσεις και αφετέρου μιλά για επαναφορά υπό δημόσιο έλεγχο στρατηγικών επιχειρήσεων που είτε βρίσκονται σε πορεία ιδιωτικοποίησης είτε έχουν ιδιωτικοποιηθεί.

4ο. Είναι σίγουρο ότι οι δανειστές δεν θα διακινδυνεύσουν να ακυρωθούν πολιτικές μείζονος σημασίας για αυτούς. Ίσως καλυφτήκαν πρόσκαιρα με την συγκυβέρνηση των τριών κομμάτων, όμως σήμερα τα δύο από τα τρία κόμματα έχουν εξαϋλωθεί και το ένα μάλιστα έχει αποχωρήσει από τη συγκυβέρνηση. Αυτή τη στιγμή οι αποφάσεις και οι υπογραφές είναι μίας κυβέρνησης που αντιπροσωπεύει το 25% των Ελλήνων πολιτών και αυτό φυσικά δεν εμπνέει καμία ασφάλεια στους δανειστές.

5ο. Η επιδίωξη τους να διασφαλιστούν δεν είναι κάτι καινούργιο. Στα μέσα Ιανουαρίου, στη διάρκεια μιας ιδιαίτερα φορτισμένης συνεδρίασης της Βουλής (σύσταση Προανακριτικής για τη λίστα Λαγκάρντ) ο Ευάγγελος Βενιζέλος σχετικά με τις δεσμεύσεις για να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση αναφέρθηκε στην επόμενη δόση, απευθυνόμενος προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα με τα εξής λόγια: «Αν σας ζητήσουν να υπογράψετε, θα το κάνετε; Να ετοιμαστείτε, γιατί αυτό που θα ζητηθεί ως προϋπόθεση είναι η υπογραφή σας για την επόμενη εκταμίευση. Για να δείτε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος»...

Εκτιμήσεις
1η. Η κυβέρνηση έχει πρόβλημα λαϊκής στήριξης που μπορεί η ίδια να μην το καταλαβαίνει ή απλά να μην την ενδιαφέρει, αλλά το καταλαβαίνουν και ενδιαφέρει τους δανειστές.

2ο. Συγκυβέρνηση με την Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να γίνει για πάρα πολλούς λόγους. Γιατί είναι φασιστική ...γιατί αν ψηφίσει αντιλαϊκά μέτρα η ακροδεξιά ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός (άλλωστε γι’ αυτό ήταν χρήσιμη στην συγκυβέρνηση η «αριστερή» ΔΗΜΑΡ) ...γιατί και οι εταίροι μας δεν θα ήθελαν μια τέτοια εξέλιξη ...γιατί η Χ.Α. οριοθετεί την Άκρα Δεξιά και βοηθά τη Ν.Δ να τοποθετείται ως κεντροδεξιό κόμμα, μια συγκυβέρνηση θα θόλωνε πολύ το μεταξύ τους όριο ...γιατί ούτε η Χ.Α. θα επιθυμούσε να εμπλακεί σε κυβερνητικό σχήμα για να ψηφίζει μνημόνια και να συγκυβερνά με αυτούς που βρίζει.

3ο. Είναι ευνόητο ότι η καλύτερη δυνατή συγκυβέρνηση για την εξασφάλιση των δανειστών μας είναι με Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ και από την πλευρά των ποσοστών και από την πλευρά του ιδεολογικού φάσματος, το δύσκολο είναι να το πετύχουν.

4ο. Μόνο αν τα κυρίαρχα στρατόπεδα που σήμερα είναι μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί μετατραπούν σε φασίστες - αντιφασίστες, υπάρχει πιθανότητα Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ να βρεθούν από την ίδια πλευρά.

5ο. Η προοπτική συγκυβέρνησης με προϋπόθεση μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή μάλλον φοβίζει τη Χ.Α. και την αναγκάζει να διαφοροποιηθεί τάχιστα και με έντονο τρόπο. Ίσως η ηγετική ομάδα φοβάται ότι «το ενδεχόμενο μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία» να περιλαμβάνει και σχέδιο εκπαραθύρωσής της και αντικατάστασης της με μία πιο «ήπια» ηγεσία. Ίσως λοιπόν γι’ αυτό αντέδρασε με τον τρόπο που είδαμε παραπάνω.

6ο. Είναι προφανές ότι δεν είναι δυνατόν η δικογραφία να σχηματίστηκε μέσα σε μία εβδομάδα που μεσολάβησε από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα μέχρι τις συλλήψεις. Αυτό ίσως δικαιολογεί γιατί το σύστημα εξουσίας ουδέποτε φοβήθηκε τη μεγέθυνση τη Χ.Α. Γιατί γνώριζε ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να «τυλίξει σε μια κόλα χαρτί» την ηγεσία της. Απλά περίμενε την κατάλληλη στιγμή.

7ο. Η αποφυλάκιση μελών της ηγετικής ομάδας της Χ.Α. δεν αποδυναμώνει τις παραπάνω εκτιμήσεις. Μάλλον κάνει πιεστικότερη την ανάγκη για συγκρότηση «αντιφασιστικού 
μετώπου» και συνεργασία των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου». 

Επίλογος

Σε κάθε περίπτωση, ακλουθήσαμε ένα μονοπάτι, που οδηγεί σε κάποιες λογικές εκτιμήσεις τις οποίες μόνο ο χρόνος είναι αυτός ο οποίος μπορεί να τις επιβεβαιώσει ή να τις διαψεύσει.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση