Η στρατηγική της έντασης: ποιοί και πώς την εφαρμόζουν
Είναι πλέον προφανές ότι τα οικονομικά συμφέροντα των χωρών της Δύσης στο Μάλι δεν επαρκούν για να εξηγήσουν την παρέμβαση της Γαλλίας στην χώρα αυτή. Παρομοίως, είναι σαφές ότι το φαινόμενο του ισλαμισμού δεν είναι αρκετό για να δικαιολογήσει την ευρείας κλίμακας τρομοκρατική δράση που διεξάγεται ταυτόχρονα σε μια περιοχή της Αλγερίας όπου έχει εντοπιστεί κοίτασμα φυσικού αερίου. Κατά την άποψη του Manlio Dinucci, το «κοκτέιλ» αυτό περιέχει τα κλασικά συστατικά της στρατηγικής της έντασης. Ο σαφής στόχος είναι η Αλγερία, το Μάλι χρησιμοποιείται ως βάση για την επίθεση, και οι ισλαμιστές είναι ένα πρόσχημα για την παρέμβαση.
Του Manlio Dinucci*
Voltaire Network
5 Φεβρουαρίου 2013
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Σήμερα βλέπουμε να κάνουν τον γύρο του κόσμου δραματικές εικόνες και πλάνα μιας επίθεσης σε ένα πλούσιο κοίτασμα φυσικού αερίου στην Αλγερία από ένα σώμα τρομοκρατών κομάντος, μιας επίθεσης η οποία αυτοαποκαλείται «τζιχάντ». Βλέπουμε τεχνικούς των εταιρειών ΒΡ και Statoil δεμένους με πλαστικά εκρηκτικά να σκοτώνονται από εκείνους που τους απήγαγαν ή κατά τη διάρκεια συγκρούσεων. Το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Laurent Fabius κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την δραματική κατάσταση στην Αλγερία. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός David Cameron συγκαλεί καλεί εκτάκτως την "Επιτροπή Cobra", που προορίζεται για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Obama δηλώνει ότι η επίθεση μας υπενθυμίζει για άλλη μια φορά την απειλή της Αλ Κάιντα στην Αφρική και ότι οι ΗΠΑ θα αναλάβουν δράση ώστε παρόμοια γεγονότα να μην επαναληφθούν.
Σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από ως επί το πλείστον αδιευκρίνιστες πηγές, οι εκπαιδευμένοι τρομοκράτες κομάντος έλαβαν εντολές μέσω δορυφορικής τηλεπικοινωνίας από τον Amir Mokhtar Belmokhtar, πρώην ηγέτη της Αλ-Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ (AQIM), και σήμερα επικεφαλής μιας νέας οργάνωσης που εδρεύει στο Μάλι. Εκεί ακριβώς, δηλαδή, που (όλως τυχαίως) η Γαλλία εμπλέκεται σε μια στρατιωτική επέμβαση, στην ίδια χώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ήδη στην διαδικασία να στείλει μια «εκπαιδευτική αποστολή», αποτελούμενη από 450 στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες (συμπεριλαμβανομένων των Ιταλών), που θα παρέχουν «συμβουλές σε επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων».
Μυστήριο παραμένει το πώς αυτές οι ειδικές δυνάμεις, που αποτελούνται από δεκάδες βαριά οπλισμένους άνδρες, ήταν σε θέση να καλύψουν, με ένα κομβόι από στρατιωτικά τζιπ, εκατοντάδες χιλιόμετρα σε μια περιοχή που φρουρείται μέρα νύχτα από 300.000 άνδρες του στρατού της Αλγερίας, εκπαιδευμένους και οπλισμένους από τη Γαλλία και την «Αφρικανική Διοίκηση» των Ηνωμένων Πολιτειών (AFRICOM).
Επομένως, είναι θεμιτό να υποψιάζεται κανείς ότι η επίθεση εναντίον των εγκαταστάσεων εξόρυξης φυσικού αερίου ήταν ενορχηστρωμένη και διευκολύνθηκε από την Γαλλία, με την ενεργή στήριξη των ΗΠΑ, έτσι ώστε να εμπλακούν τόσο η Αλγερία όσο και άλλες χώρες της Βόρειας Αφρικής στην στρατιωτική επιχείρηση στο Μάλι, ενώ το θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων και των στόχων θα διευρύνεται συνεχώς.
Είναι προφανές πλέον ότι στην Αφρική, η Γαλλία, η Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες Δυτικές δυνάμεις δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν, με τις πολυεθνικές εταιρείες τους, τον οικονομικό ανταγωνισμό από την Κίνα και άλλες αναδυόμενες χώρες. Θέλοντας πάση θυσία να διατηρήσουν τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και στρατηγικών ορυκτών στις περιοχές γεωστρατηγικής σημασίας της αφρικανικής ηπείρου, πυροδοτούν συνεχώς εντάσεις και ρίχνουν λάδι στη φωτιά των συγκρούσεων, προκειμένου να δικαιολογήσουν την στρατιωτική παρέμβασή τους, με στόχο την καταστολή της διάθεσης και του κινήματος αυτοδιάθεσης των λαών».
Για το σκοπό αυτό δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν ομάδες «τζιχαντιστών», αλλά και μέλη διάφορων ΜΚΟ, οι οποίοι είναι πεπεισμένοι ότι αγωνίζονται εναντίον του Δυτικού ιμπεριαλισμού, αλλά καταλήγουν να γίνονται όργανά του. Τους χρησιμοποίησαν στη Λιβύη για να διαμελίσουν τη χώρα εκ των έσω, ενώ συγχρόνως το ΝΑΤΟ είχε εξαπολύσει επίθεση με βομβαρδιστικά αεροσκάφη και ειδικές δυνάμεις διείσδυσαν στην χώρα. Ακόμα και η ενταγμένη στο σύστημα εφημερίδα New York Times, μετά την επίθεση στην Αλγερία, παραδέχθηκε ότι ο Καντάφι είχε δίκιο όταν προειδοποιούσε ότι η «δολοφονία» του κράτους της Λιβύης θα προκαλούσε χάος, παραδίνοντας τον απόλυτο έλεγχο των χωρών στους «τζιχαντιστές». Οι New York Times, ωστόσο, παρέλειψαν να αναφέρουν ότι το ΝΑΤΟ έκανε το ίδιο πράγμα στη Συρία, επιβεβαιώνοντας ότι η τακτική αυτή αποτελεί μέρος της δικής τους έμπνευσης στρατηγικής της έντασης.
Ο κ. Bersani (Γενικός Γραμματέας του «Partito Democratico» της Ιταλίας και επικεφαλής της αξιωματικής «αντιπολίτευσης») δείχνει να τα έχει καταλάβει μια χαρά όλα αυτά.
«Πρέπει να σταματήσουμε πάση θυσία τα αιμοδιψή στοιχεία της τζιχάντ», δήλωσε. «Δεν γίνεται να αφήσουμε μόνη της τηνΓαλλία, η οποία ήδη παρενέβη στο Μάλι. Πρέπει οπωσδήποτε να παρέμβουμε και είναι καιρός η ΕΕ να παραλάβει τη σκυτάλη».
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η Ευρώπη έχει ήδη αναλάβει να βάλει ένα χεράκι, ξαναζωντανεύοντας τους πάλαι ποτέ αποικιακούς πολέμους.
*O Manlio Dinucci είναι καθηγητής γεωπολιτικής και συγγραφέας του βιβλίου "Escalation". Anatomia della guerra infinita ("Κλιμάκωση: Η ανατομία του συνεχούς πολέμου"), από τις εκδόσεις DeriveApprodi (2005).
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...