Η (επόμενη) παγίδα για την Ελλάδα

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τελικά μικρό προβάδισμα της Ν.Δ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, ανατρέψιμο, σε μια Βουλή επτακομματική όπως και αυτή που προέκυψε από τις εκλογές της 6ης Μαΐου

Γράφει ο Μενέλαος Τασιόπουλος

Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα το άμεσο ζητούμενο από την Δευτέρα το πρωί θα είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης ευρύτερου η στενότερου συνασπισμού.

Η προεκλογική περίοδος έκλεισε με διλήμματα τύπου ευρώ ή δραχμή και πόλωση μεταξύ των δύο πρωτοπόρων Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ. Θα τολμούσαμε πάντως να σημειώσουμε ότι τα τελευταία 24ωρα, ενισχύονται και διατηρούν τις δυνάμεις τους και τα υπόλοιπα κόμματα, έστω με κάπως πιο συμπιεσμένα ποσοστά από εκείνα της πολυδιασπασμένης ψήφου των πρώτων εκλογών.

Για πολλούς τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αν κυριαρχήσει συνασπισμός των «ευρωπαϊκών» δυνάμεων, με πρώτη τη Ν.Δ, η πορεία της Ελλάδας θα έχει διασφαλισθεί, τα Μνημόνια λιγότερο ή περισσότερο θα αναθεωρηθούν, θα υπάρξουν βελτιώσεις στο τοπίο για την ανάταξη και αναπτυξιακά κεφάλαια, μιας Ευρώπης του Ολάντ και του Μόντι, απέναντι στη δημοσιονομική πειθαρχία του σκληρού Γερμανικού πυρήνα.

Στην αντίθετη περίπτωση αν επικρατήσει συνασπισμός πολιτικών δυνάμεων, υπό τον ΣΥΡΙΖΑ, οι ευρωπαίοι θα αντιμετωπίσουν την Ελλάδα με αρνητική διάθεση, καχυποψία και πρόθεση να την οδηγήσουν εκτός ευρώ. Ακόμη και αν αυτό δεν συμβεί την πρώτη μέρα, με την μονομερή καταγγελία από τον Τσίπρα των Μνημονίων, θα συμβεί στη συνέχεια με τη διαφωνία της Αθήνας στις διαπραγματεύσεις της με τις Βρυξέλλες. Θα καταλήξουμε μέχρι το φθινόπωρο σε διαδικασία εξόδου από το ευρώ, αυτό θα συμβεί άμεσα, με ταυτόχρονη άτακτη χρεοκοπία, θα αναγκαστούμε να τυπώσουμε εθνικό νόμισμα, πληθωριστικό, σε αναλογία για παράδειγμα 1200 δραχμές προς 1 ευρώ και θα γίνουμε παρανάλωμα του πυρός. Κάτι σαν την πείνα της προηγούμενης γερμανικής κατοχής. Μάλιστα κάποιοι πιο προχωρημένοι ισχυρίζονται ότι θα γυρίσουμε ικέτες στις πύλες του Βερολίνου και θα ζητήσουμε φαγητό και νερό με οποιοδήποτε κόστος. Η εκδίκηση των Μνημονιακών , των παιδιών της Siemens, απέναντι σε όλους αυτούς που τόλμησαν να αμφισβητήσουν, με εθνική αγένεια, την παρέκκλιση από τους κανόνες του ευρωπαϊκού παίγνιου της Γερμανικής Ένωσης, θα χαρακτηρίσει την τελική φάση του εθνικού αποχαρακτηρισμού της Ελλάδας.

Όλα αυτά καλά! Εκλογές έχουμε, όλη η διεθνής ομήγυρη έχει ποντάρει επί της ψήφου των Ελλήνων, για το αν θα υπάρξει ρήγμα συνοχής, πράξη αποχώρησης, κράτους μέλους της ευρωζώνης και τα διλήμματα τύπου Παράδεισος ή Κόλαση επιτρέπονται.

Αν θελήσουμε όμως να δούμε που είναι η παγίδα για την Ελλάδα την επομένη των εκλογών και χωρίς να ψάξουμε το ευρωπαϊκό παρασκήνιο, τις σκοτεινές λέσχες της παγκοσμιοποίησης και τα συρτάρια του Σόιμπλε, θα διατυπώσουμε την εξής απολύτως πραγματική υπόθεση.

Η Ν.Δ επικρατεί στις εκλογές της Κυριακής και κατορθώνει να κάνει κυβέρνηση ευρύτερου συνασπισμού με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗ. ΜΑΡ και έχει και (ακόμη και αυτό) ανοχή από τους Ανεξάρτητους Έλληνες στα θέματα Εθνικής Άμυνας, Εσωτερικής Ασφάλειας (Νόμος και Τάξη), ανακήρυξης ΑΟΖ και αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης. Όλα καλά λοιπόν και μάλιστα εμπρόθεσμα πριν το επόμενο Eurogroup. Κλίμα ευφορίας στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τις αγορές και διάγγελμα υπέρ της Ελλάδας από τον Ομπάμα.

Και αμέσως μετά είτε στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, είτε της Συνόδου Κορυφής, στις 28 Ιουνίου, τίθεται το θέμα ότι για όποια επαναδιαπραγμάτευση και συμφωνία για νέο αναθεωρημένο Μνημόνιο, θα πρέπει να υπάρξει υπογραφή- δέσμευση από τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα είναι τότε αξιωματική αντιπολίτευση, αντίστοιχη δηλαδή διαδικασία, με αυτή που δέχθηκε ο Σαμαράς και η Ν.Δ, όταν έγινε πλέον Μνημονιακή, στα τέλη του 2011.

Ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά θα αρνηθεί και η διακυβέρνηση υπό τη Ν.Δ θα ακυρωθεί στην πράξη, αφού ο συνασπισμός των κομμάτων, χωρίς τους Ανεξάρτητους Έλληνες φυσικά πλέον, ακόμη και αν συνιστά πλειοψηφία κοινοβουλευτική, δεν θα έχει καμία αξία.

Στο ενδεχόμενο αυτό, που είναι μεγάλη παγίδα για την Ελλάδα και θα την οδηγήσει στο χάος, η ψήφος στη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗ. ΜΑΡ (ως αριστερής φιλοευρωπαϊκής εγγύησης), ως σταθεροποιητικής, εντός του ευρώ, θα αποδειχθεί μέγα λάθος! Γιατί βεβαίως αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει πολιτική και στρατηγική διαπραγματεύσεων είτε είναι πρώτο κόμμα, είτε δεύτερο, το καλύτερο είναι να βγει πρώτο, να σχηματίσει κυβέρνηση «σκεπτικιστικών» δυνάμεων (κυρίως με Ανεξάρτητους Έλληνες και φυσικά ΔΗ.ΜΑΡ) απέναντι στην Γερμανική Ένωση της Ευρώπης και να διαπραγματευθεί τα Μνημόνια για λογαριασμό των Ελλήνων, ότι και να αποδώσει αυτό.

Το Βερολίνο ακόμη και εάν ζητήσει δέσμευση από την αντιπολίτευση και ιδιαίτερα από την αξιωματική αντιπολίτευση που στην περίπτωση αυτή θα είναι η Ν.Δ, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα. Αφού μάλιστα όποιο και αν είναι το αναθεωρημένο Μνημόνιο, που θα φέρει πίσω ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι καλύτερο από το υπάρχον, για το οποίο έχουν ήδη δεσμευθεί για την εφαρμογή του Σαμαράς και Βενιζέλος (Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ).

Πληροφορούμαστε μάλιστα και ανησυχούμε ακόμη περισσότερο ότι πίσω από την σκέψη για δέσμευση και του ΣΥΡΙΖΑ, από την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βρίσκονται κύκλοι των Αθηνών, που μαζί με τη Τρόικα και φυσικά το Βερολίνο, οργάνωσαν την γενοκτονία των Ελλήνων και την αιχμαλωσία της Ελλάδας στη Γερμανική Ευρώπη, από το 2010 και μετά.

Οι εγκληματίες των Μνημονίων παραμένουν ασύλληπτοι, η αιματοχυσία συνεχίζεται και η ψήφος της Κυριακής, θα πρέπει να σταθμιστεί, με πολύ πιο σύνθετα κριτήρια από τον Παράδεισο και την Κόλαση, που προβάλεται. Υπάρχει ο κίνδυνος… ο καθρέπτης να είναι ή να καταλήξει ανεστραμμένος. Συνηθίζεται αυτό στο πολιτικό και πολύ περισσότερο σε ένα εμπόλεμο διεθνές παρασκήνιο.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση