Οι... σοβαροί

• Το σημερινό σημείωμα είναι αφιερωμένο εξαιρετικά σ' εκείνους που θεωρούσαν τον Γ. Παπανδρέου σωτήρα και το Μνημόνιο μονόδρομο, ξεχνώντας ότι ο πρωθυπουργός το υπέγραψε χωρις καμμία, έστω στοιχειώδη, διαπραγμάτευση...
  

Επίσης: Σ' εκείνους που υμνούσαν την «ευρωπαϊκή προοπτική» της Ελλάδος, δοξολογούσαν το ευρώ και μιλούσαν για την «ισότιμη συμμετοχή της χώρας στην Ενωση». Αμ, έπος, λοιπόν: «Δεν έχετε ούτε είχατε σχέδιο» (Βάσω Παπανδρέου)... «Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπογράψατε μια δανειακή σύμβαση που δεν βγαίνει με τίποτε» (Παν. Κουρουμπλής)... «Το ευρώ είναι καλό για τη Γερμανία, ειδικά για τις εξαγωγές της, γιατί είναι ασθενέστερο από όσο το μάρκο, επειδή ακριβώς περιλαμβάνει την Ελλάδα και την Ιρλανδία» (Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», με τίτλο «Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα»)... «Οι Ελληνες πληρώνουν τα λάθη ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος, όχι μιας ή δυο κυβερνήσεων» (Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ)... Και ενώ όλοι ξέρουν, τώρα πια, ότι η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωζώνη με αλχημείες και ψέματα, με τη δημιουργική λογιστική και με ανοησίες περί... «ισότιμης συμμετοχής» (ποια ισοτιμία, μ' ένα ευρω-τιμωρό και βρόχο στον λαιμό της οικονομίας, καθώς εκτίναξε τις τιμές στο εσωτερικό και ...

κρεούργησε τις εξαγωγές;), τα λόγια του Απόστολου Κακλαμάνη επισφραγίζουν το σημερινό αφιέρωμα: «Οσοι ξεγέλασαν τον λαό πήγαν στο Γουδί»...

Αδικα, επικίνδυνα και παράλογα είναι τα περισσότερα από τα νέα μέτρα, λένε τα «Νέα» στο κύριο άρθρο τους:

- «Η χθεσινή επικύρωση των νέων φορολογικών μέτρων από το Υπουργικό Συμβούλιο επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους.

Πρόκειται για ένα πακέτο το οποίο διαπνέεται από την αγωνία να καλυφθούν εις βάρος των εύκολων στόχων οι αποτυχίες της οικονομικής πολιτικής -κυρίως στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Είναι απογοητευτική η διαπίστωση ότι άμεσα νέα έσοδα από φοροφυγάδες δεν προβλέπονται προ του 2013. (...)

Στο μεγαλύτερο μέρος του το πακέτο στερείται δικαιοσύνης και φαντασίας, ακόμη και στα σημεία όπου μεταθέτει κάποια μέτρα στο μέλλον. (...) Από τον φορολογικό τυφώνα προκύπτει μια διαπίστωση για την οποία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

- Ενώ το κράτος είχε στη διάθεσή του τον απαιτούμενο χρόνο, πάλι δεν κατάφερε να διευρύνει τη φορολογική βάση και να αυξήσει την προσδοκώμενη φορολογητέα ύλη στις σωστές κατευθύνσεις. Καταφεύγοντας όμως στα συνήθη φορολογικά υποζύγια, όπως είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας, δημιουργεί δύο κινδύνους. Ο ένας είναι να προκύψει περαιτέρω μείωση της φοροδοτικής ικανότητας προσώπων και επιχειρήσεων. Και ο άλλος είναι το ενδεχόμενο ομαδικής αδυναμίας -ή και άρνησης- πληρωμής των νέων φόρων. Τι θα συμβεί σε αυτές τις περιπτώσεις δεν θα θέλαμε ούτε καν να το σκεφτούμε...».

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ, από enet μοντάζ Γρέκι

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση