Γίνονται εκλογές… χωρίς το ΠΑΣΟΚ;

Εκλογές λοιπόν; Πόσο… ορθάνοιχτο είναι το «παράθυρο» για τις κάλπες, που αρκετοί εκδότες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί αναλυτές και διαμορφωτές της κοινής γνώμης εκτιμούν ότι προβάλλει στον κοντινό ορίζοντα της χώρας;

Προφανέστατα η απάντηση δεν εναπόκειται σε εμάς, ούτε και σε κάποιον από τους προαναφερθέντες. Μονάχα ο Γιώργος Παπανδρέου είναι σε θέση να «απαντήσει», καθώς από τις δικές του στρατηγικές στοχεύσεις και αποφάσεις, εξαρτάται το αν θα αναστατωθούν τα «μπάνια του λαού», που θα έλεγε και ο πατέρας του.

Να προσεγγίσουμε λοιπόν λιγάκι… ρεαλιστικά το όλο θέμα; Γίνονται εκλογές… χωρίς το ΠΑΣΟΚ; Προφανώς και όχι. Επομένως, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, την πολιτική ευχέρεια να γνεύσει θετικά στους σεναριογράφους, και να ζητήσει από τον Γιάννη Ραγκούση να ψάξει για κάλπες στις αποθήκες του Εσωτερικών.

Και γιατί λέμε… χωρίς το ΠΑΣΟΚ; Γιατί απλούστατα, το ΠΑΣΟΚ, βαθύ, πατριωτικό, εκσυγχρονιστικό, παλαιό, νέο-παπανδρεϊκό, αλλά πάντα… μοιραίο για τους Έλληνες και το μέλλον αυτού του τόπου, δεν δείχνει πρόθυμο να ακολουθήσει τον Πρωθυπουργό μέχρι τις κάλπες.

Η ψυχική ενότητα του Κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν προλαβαίνει αυτή την εποχή να μετράει τα… τιμάριά της. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι απέναντι, ειδικά μετά την –κατ’ εκείνον- “προβοκάτσια”. Ο Ανδρέας Λοβέρδος επίσης. Η Άννα Διαμαντοπούλου το ίδιο. Όπως και ο Χρήστος Παπουτσής. Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης έχει χαράξει και ακολουθεί τον δικό του οδικό χάρτη. Η Λούκα Κατσέλη δεν έχει σταματήσει να γκρινιάζει για το Μνημόνιο. Ο Γιάννης Ραγκούσης αναπολεί τις στιγμές που ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεγε εκείνον ως τελευταίο συνομιλητή, προτού καταλήξει σε μια σημαντική απόφαση. Ο Χάρης Καστανίδης ψάχνει εκείνη την επιστολή που μας αποκαλύπτει, έστω και ετεροχρονισμένα, τι… πρόοδος υπήρξε στην Ελλάδα επί ημερών «εκσυγχρονισμού». Όσο για τον Κώστα Σημίτη, μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι αυτή τη φορά, δεν θα ανέβαινε σε προεκλογική εξέδρα, μαζί με τον Γιώργο.

Από όλα τα παραπάνω, βλέπετε εσείς πουθενά να έχει απομείνει ΠΑΣΟΚ… πρόθυμο να συσπειρωθεί και να δώσει συντεταγμένα μια κρίσιμη μάχη, πιθανότατα για την ίδια την πολιτική του επιβίωση; Ακόμη και οι «τσιφλικάδες» του συνδικαλισμού, όπως τους χαρακτήρισε ο Αντώνης Σαμαράς, πιθανότατα θα επιλέξουν τη λευκή απεργία. Και σίγουρα, δεν θα κολλούν στους τοίχους αφίσες, ούτε θα ηγούνται μεταφερόμενων οπαδών, για να μην δείχνουν οι πλατείες άδειες στις συγκεντρώσεις. Πού μυαλό για κομματική ευσυνειδησία, όταν ψάχνουν χρήματα για να… αγοράσουν τη ΔΕΗ.

Πως λοιπόν θα κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου εκλογές… χωρίς το ΠΑΣΟΚ; Χωρίς πολιτικό και στελεχιακό δυναμικό πρόθυμο να τον ακολουθήσει; Δεν είναι εύγλωττο πως κάτω από αυτές τις συνθήκες, κανένας εν ενεργεία Πρωθυπουργός δεν θα αποφάσιζε να επικαλεστεί… εθνικούς λόγους ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, για να εξασφαλίσει το Διάταγμα Διάλυσης της Βουλής; Εκτός κι αν…

Πηγή