Κουκουλοφόροι και κονδυλοφόροι

• Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Κάποτε, έτρεχαν στους διαδρόμους του αρχηγείου της Γκεστάπο, υπέγραφαν «παπίερεν» με αίμα για μελάνι, έδειχναν με το δάχτυλο για ποιόν θα χτυπήσει η καμπάνα, για ποιόν θα σκίσει τον αέρα η γοερή κραυγή από την ψυχή της μάνας, την καρδιά της γυναίκας, την απελπισία του παιδιού.

Οι Κου-Κλουξ-Κλαν της Γερμανικής κατοχής, Έλληνες με μαύρες κουκούλες και μαύρες ψυχές, άφησαν το βδελυρό αποτύπωμά τους στην Ελληνική ιστορία, κατάπτυστο σύμβολο αποτροπιασμού και παράδειγμα αποφυγής.

Εβδομήντα χρόνια μετά (δεν είναι και τόσο πολλά) τα πράγματα εξελίχθηκαν και οι ρόλοι μεταλλάχθηκαν, μαζί με τους ανθρώπους και την κοινωνία ολόκληρη. Μαζί με όλα αυτά και οι κουκουλοφόροι.

Δεν αναφέρομαι σ’ αυτούς που φοράνε την κουκούλα για άμυνα, να μη τους γνωρίσουν και τους πιάσουν, καθώς εκτελούν ένα ηλίθιο σχέδιο τρομοκρατίας που οδηγεί στο δυνάμωμα αυτών που πάνε να αποδυναμώσουν.

Ούτε αναφέρομαι στα τσιράκια, που φοράνε την κουκούλα για να μπερδευτούν με τους προηγούμενους, ώστε να προβοκάρουν και να εξυπηρετήσουν τα παιχνίδια των αφεντικών τους, των «Μεγάλων Μαγίστρων», για τους οποίους γράφεται το σημείωμα αυτό.

Αναφέρομαι στους κουκουλοφόρους που, κάνοντας χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας της προπαγάνδας, δεν φοράνε, πλέον, την άσπρη ή τη μαύρη κουκούλα. Φοράνε την κουκούλα της ευγένειας, του χαμογελαστού, του συμπαθητικού, που κρύβει από κάτω το πραγματικό και άσχημο πρόσωπο του απεχθούς δυνάστη.

Αναφέρομαι, λοιπόν, στις «Μεγάλες Κουκούλες», τους κορυφαίους της ιεραρχίας της Ελληνικής Κου-Κλουξ-Κλαν, που φοράνε την κουκούλα όχι για να αμυνθούν, αλλά για να επιτεθούν.

Αυτούς που υπογράφουν, χαμογελαστά, (αντί παπίερεν) «non papers», memorandum (Μνημόνια) και άλλα παρεμφερή έγγραφα, που καταδικάζουν, όχι πλέον μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά ολόκληρους πληθυσμούς και χώρες. Με το δάχτυλό τους, δείχνουν ομάδες εκατοντάδων χιλιάδων ψυχών που, η χαρακτηριστική χειρονομία των κουκουλοφόρων αυτών, τους οδηγεί στο θάνατο, από το μονοπάτι της εξαθλίωσης, της δυστυχίας και της αρρώστειας.

Αναφέρομαι στους κουκουλοφόρους που, φορώντας την κουκούλα του Πατριωτισμού, κρύβουν το πραγματικό πρόσωπο του ανδρείκελου των κυρίαρχων πατρόνων τους και παγιδεύουν εκατομμύρια αθώους δεξιούς, αιχμαλωτίζοντας αυτούς και τα παιδιά τους.
Αναφέρομαι στους κουκουλοφόρους, που φοράνε την κουκούλα του Σοσιαλισμού για να παγιδεύσουν εκατομμύρια αθώους αριστερούς στην ίδια αιχμαλωσία, στα δίχτυα των ίδιων κυρίαρχων πατρόνων, της «Διεθνούς του Χρήματος».

Αναφέρομαι στους κουκουλοφόρους, που φοράνε την κουκούλα της Δημοκρατίας για να παγιδεύσουν την Ελληνική κοινωνία και να υφαρπάξουν την ανοχή της, για τη διαιώνιση της πολιτικής και οικονομικής Ολιγαρχίας που έχουν οικοδομήσει τα τελευταία 30-35 χρόνια και την κρύβουν κάτω από το προσωπείο της Δημοκρατίας.

Αναφέρομαι σ’ όλους αυτούς τους κουκουλοφόρους που έχουν κουκουλώσει ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία με την κουκούλα των μεγάλων ψεμμάτων τους και την έχουν βυθίσει στο έλος του χρέους, στο τέλμα της υπανάπτυξης και, το χειρότερο, στην αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας, που οδηγεί στην αδυναμία αντίδρασης.

Ένα «Σύνδρομο Επίκτητης Αντιστασιακής Ανεπάρκειας» (κάτι σαν το «έητζ» του ανθρώπινου οργανισμού) έχει καταλάβει και καθυποτάξει τον οργανισμό της Ελληνικής κοινωνίας, την ώρα που αλυσοδένεται, την ώρα που την ετοιμάζουν να πουληθεί, την ώρα που οι ρέκτες της ομορφιάς της κατεβάζουν τα παντελόνια τους για να ασελγήσουν επάνω στο, αγορασμένο με απλήρωτα δάνεια, κορμί της.

Την ώρα που η Ελλάδα χρειάζεται να ορθώσει το (ανίκητο, όταν το σηκώνει) ανάστημά της, το αναπάντητο ερώτημα, είναι:
- «Θα μπορέσει;»

Πάντως, κάθε μέρα που περνά και δεν ρίχνουμε τους κουκουλοφόρους στην πυρά και στον Καιάδα της ιστορίας, το πράγμα χειροτερεύει.

Η κλεψύδρα της πλήρους και ισόβιας υποταγής μας, αδειάζει επικίνδυνα …..

Οι ΣΠΙΘΕΣ του Μίκη Θεοδωράκη, τούτη την ύστατη ώρα, είναι το μόνο φως στο βάθος του τούνελ…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση