Ποιοι συγκεντρώνουν χρυσό και γιατί;

Ρώσοι, Κινέζοι, Ινδοί και Σαουδάραβες αυξάνουν συνεχώς τα αποθέματά τους σε χρυσό κι εμείς δεν θέλουμε να θυμηθούμε ότι κάποια σαΐνια πούλησαν ένα μεγάλο μέρος των ελληνικών αποθεμάτων το 2004 στα 300 τόσα δολάρια η ουγκιά, πανηγυρίζοντας για το «κατόρθωμά» τους

• Η άνοδος της τιμής του χρυσού αντανακλά μόνο την αμφισβήτηση στο νομισματικό σύστημα ή προμηνύει αλλαγές (όπως π.χ. ένα νέο παγκόσμιο νόμισμα);

Είναι σίγουρο ότι ο χρυσός οφείλει σ΄ ένα μεγάλο βαθμό την επιστροφή του στα σαλόνια των επενδύσεων στην ανασφάλεια που γέννησε η κρίση.
Δεν είναι μόνο ο φόβος των πληθωριστικών πιέσεων, αλλά το γεγονός ότι το νομισματικό σύστημα δεν χαίρει εκτίμησης. Ο κόσμος θέλει να κρατά στα χέρια του αξίες και όχι χαρτιά και «υποσχετικές».
Αυτή είναι η μία διάσταση του θέματος. Έχουμε κρίση και οι επενδυτές σπεύδουν να αναζητήσουν ένα καταφύγιο που το θεωρούν ασφαλές γι΄ αυτή την περίοδο. Μήπως υπάρχει και μία άλλη ανάγνωση;
Το γεγονός ότι η Κίνα αμφισβητεί με κάθε ευκαιρία την παντοδυναμία του δολαρίου και κάνει αναφορές στην ανάγκη της δημιουργίας ενός νέου αποθεματικού νομίσματος, είναι κάτι που μας πονηρεύει. Σε τι θα μπορούσε να στηρίζεται αυτό το νέο νόμισμα; Που θα είχε σημείο αναφοράς; Μήπως στο χρυσό; Κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει αυτό το σενάριο ως ευσεβή πόθο των οπαδών του κίτρινου μετάλλου, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι πρόκειται για ένα ενδεχόμενο που δήθεν στερείται σοβαρότητας.
Ακόμη κι αν δεν καταλήξουμε σε αυτό το σενάριο, της επανασύνδεσης του νομισματικού συστήματος με τον χρυσό, η απειλή και μόνο της υλοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου από έναν και μόνο μεγάλο παίκτη θα έκανε τους υπόλοιπους να σκεφτούν σοβαρά να υποχωρήσουν στις όποιες άλλες απαιτήσεις του.
Από την άλλη πλευρά, μία τέτοια εξέλιξη, της επαναφοράς του χρυσού κανόνα, θα συνέφερε χώρες που έχουν μεγάλα αποθέματα σε χρυσό, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες! Μπορούμε να φανταστούμε την πιθανότητα της δημιουργίας ενός νέου δολαρίου, του χρυσού δολαρίου, που θα έσβηνε το παλιό παρατυπωμένο νόμισμα και μαζί και ένα σημαντικό μέρος των σημερινών χρεών της υπερδύναμης; Το πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι δεν ξέρουμε πόσο ακριβώς χρυσό έχουν οι Αμερικανοί στις αποθήκες τους. Νομίζουμε ότι έχουν μεγάλα αποθέματα, αλλά δεν μπορούμε και να είμαστε σίγουροι. Επίσημη καταμέτρηση έχει να γίνει εδώ και δεκαετίες και τα αποθέματα χρυσού είναι ένα από τα κρατικά μυστικά των ΗΠΑ.
Επίσης δεν ξέρουμε ποιος είναι ο πωλητής χρυσού, πέραν του ΔΝΤ, το οποίο ελέγχεται από τους Αμερικανούς. Ξέρουμε ότι η Ρωσία αγόρασε μόνο τον Μάιο 32 τόνους, αυξάνοντας τα αποθέματά της κατά 5%. Ξέρουμε την μεγάλη αγορά που έκανε η Ινδία από το ΔΝΤ, ξέρουμε ότι η Σαουδική Αραβία υπερδιπλασίασε τα αποθέματά της μέσα σε δύο χρόνια και τα έφτασε στους 320 τόνους. Ξέρουμε, επίσης, ότι οι Κεντρικές Τράπεζες έχουν πουλήσει από πέρυσι τον Σεπτέμβριο μόλις 1,8 τόνους. Ένα καλό ερώτημα, λοιπόν, είναι ποιος πουλάει για να αγοράζουν όλοι αυτοί...
Επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η τιμή ξεκίνησε από τα 300 δολάρια η ουγκιά και βρίσκεται αυτή την στιγμή σε ιστορικά υψηλά. Αν η εμπιστοσύνη στις Οικονομίες επανέλθει με κάποιον τρόπο ή αν αποκλειστεί το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί ένα νέο νόμισμα με σημείο αναφοράς τον χρυσό, τότε οι αγοραστές στα παρόντα επίπεδα τιμών είναι πιθανόν υποστούν μία αληθινή πανωλεθρία. Ποιοι είναι όμως αυτοί οι περίφημοι αγοραστές; Η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και η Σαουδική Αραβία είναι εκείνοι που αγοράζουν τις μεγάλες ποσότητες. Πόσες πιθανότητες πιστεύετε ότι έχουν για να χάσουν; Ή πόσο ανόητους τους έχετε για να πετάνε την πολύτιμη, αυτή την εποχή, ρευστότητά τους από το παράθυρο;
Προσέξτε το εξής: Αγοράζουν εκείνοι που έχουν σήμερα την οικονομική δυνατότητα να το πράξουν. Εκείνοι που είναι απαλλαγμένοι από τον πονοκέφαλο των μεγάλων δημοσίων ελλειμμάτων. Είναι χώρες που δεν δείχνουν διατεθειμένες να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν με τα δικά τους χρήματα τα ελλείμματα του... παλαιού κόσμου! Μία επόμενη λογική κίνηση, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, θα είναι να κάνουν την παρουσία τους περισσότερο αισθητή. Να κεφαλαιοποιήσουν τα κέρδη που έχουν σήμερα οι Οικονομίες τους. Κι αυτό δεν μπορεί να συμβεί πατώντας πάνω στις παλιές αξίες, όπως είναι το δολάριο. Αλλά δημιουργώντας νέες αξίες και μάλιστα στα δικά τους μέτρα. Να δημιουργήσουν, δηλαδή, τον δικό τους «χρυσό κανόνα».

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση