Τα Διαπραγματευτικά «κόλπα» του Ντάουνερ

Σκοπιμότητες και μεροληπτισμός...

Οι δηλώσεις του Άγγλου ΥΠΕΞ ότι «οι δύο ηγέτες» θα πρέπει να καταλήξουν σε συμφωνία και μετά θα … μπορούσαμε να δούμε το θέμα των εγγυήσεων, επιβεβαιώνουν τους προβληματισμούς που επισημαίνουμε για μήνες. Μαζί όμως και με τις ΔΗΜΟΣΙΕΣ δηλώσεις Ντάουνερ (ειδικού συμβούλου του Γ.Γ. του ΟΗΕ στην Κύπρο), φανερώνουν πόσο υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Κι αυτό είναι το χειρότερο!
Με την ανάληψη των καθηκόντων του εξαρχής στις συνομιλίες, ο Ντάουνερ χρησιμοποίησε διαπραγματευτικά «κόλπα» (τεχνικές διαπραγμάτευσης λέγονται) που εφαρμόζονται σε μεσολαβήσεις π.χ. σε εργατικές διαφορές. Αφού ανίχνευσε την αποδεκτή ζώνη διαπραγμάτευσης ανάμεσα στις δύο πλευρές, τώρα στοχεύει σε αποδεκτή μεσολαβητική πρόταση. Κι εφόσον οι θέσεις της Τουρκίας είναι εκτός διαπραγμάτευσης, για να βρεθεί λύση θα πρέπει να υποχωρήσει κι άλλο ο αδύνατος. Για ένα τέτοιο μεσολαβητή, το σωστό και δίκαιο δεν έχει αξία. Το κριτήριο για το περιεχόμενο της μεσολαβητικής πρότασης είναι απλά να γίνει αποδεκτή, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στο δίκαιο.
Ωστόσο, ο θεσμικός αντιπρόσωπος του ΟΗΕ στην Κύπρο και εκ των πραγμάτων μεσολαβητής, διέπεται από τον Καταστατικό Χάρτη, τα Ψηφίσματα και τις Αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ καθώς και των οργάνων του (π.χ. Συμβουλίου Ασφαλείας). Αυτά διαμορφώνουν τα όρια διακίνησης της μεσολάβησης του στο κυπριακό και τον δεσμεύουν στην επιδίωξη λύσης, είτε του αρέσει είτε όχι.
Για να ξεκινήσουν οι συνομιλίες, εφαρμόζοντας την τεχνική περί διαπραγματεύσεων, ο Ντάουνερ δήλωνε ότι θα πρέπει «οι δύο ηγέτες» να επικεντρωθούν στα εύκολα και να αφήσουν τα δύσκολα για … μετά- Έτσι προέκυψαν τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με κυρίαρχο το άνοιγμα οδοφραγμάτων που κατά γενική ομολογία ωφέλεσαν την τουρκική πλευρά. Όταν ανάμεσα στα εύκολα προέκυψε αδιέξοδο για το θέμα του οδοφράγματος Λιμνίτη (που θα ωφελούσε και τους Ε/κ), ο κ. Ντάουνερ με ΔΗΜΟΣΙΕΣ δηλώσεις του, αντέστρεψε τα δικά του επιχειρήματα. Στις προηγούμενες περιπτώσεις, η διάνοιξη οδοφραγμάτων ήταν επιθυμία του ΟΗΕ με το επιχείρημα ότι συνέβαλαν στο θετικό κλίμα και την οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Για το Λιμνίτη όμως, ο κ. Ντάουνερ αποφάνθηκε ότι «η διάνοιξη του είναι επιθυμία της Ε/κ πλευράς» μόνο! Επιπλέον, ο κ. Ντάουνερ εφαρμόζοντας τις τεχνικές διαπραγματεύσεις, άλλαξε εντελώς την τακτική του και δήλωσε ότι «ο κόσμος στην Κύπρο θα πρέπει να εστιαστεί στο κυρίως θέμα, που είναι η επίτευξη λύσης για το μέλλον της Κύπρου». Και υπέδειξε πως «τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης είναι καλά, αλλά δεν είναι το παν. Οι διαπραγματεύσεις είναι το παν»! Οι δηλώσεις του είναι καταγραμμένες στην ημερήσιο τύπο (23.5.2009)κι αν τολμά ας τις διαψεύσει.
Το ελάχιστο για ένα αντιπρόσωπο του ΟΗΕ στην Κύπρο και εκ των πραγμάτων μεσολαβητή είναι να δηλώνει -κι ας μην το πιστεύει- ότι στοχεύει σε μια πολιτική λύση που να αποκαθιστά τις αρχές και τη διεθνή νομιμότητα όπως καθορίζονται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αντί τούτου, ο κ. Ντάουνερ δηλώνει δημόσια ότι «το παν είναι οι διαπραγματεύσεις», που στην παρούσα φάση «οι διαπραγματεύσεις είναι το παν» για την Τουρκία ενόψει της αξιολόγησής στο τέλος της χρονιάς. Κι επειδή προσέδωσε τις επικρίσεις εναντίον του σε προεκλογικές σκοπιμότητες, τον ερωτούμε: Ποιες σκοπιμότητες υπηρετεί ένας αντιπρόσωπος του ΟΗΕ στην Κύπρο που δηλώνει δημόσια ότι για τον ίδιο «το παν είναι οι διαπραγματεύσεις», όπως ακριβώς στοχεύει και η Τουρκία;
Του Κώστα Μαυρίδη

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση