Αλλοδαποί και οικονομική κρίση

Υπάρχει πραγματικά δίλημμα;

Η διεθνής οικονομική κρίση, που έχει αρχίσει να επηρεάζει άμεσα και τη χώρα μας, προσδίδει μια πιο καταστροφική διάσταση στο λεγόμενο «μεταναστευτικό ζήτημα».
Ήδη ζούμε μια ολοκληρωτική και πολυεδρική ισοπέδωση από τα εκατομμύρια εισαγόμενων αλλοδαπών, στη συντριπτική τους πλειονότητα από άκρως καθυστερημένες χώρες, που το πολυεθνικό κεφάλαιο τους έφερε για να διαλύσει τη μαχητική ελληνική εργατική τάξη, να αλλάξει τη σύνθεση του πληθυσμού και να υποτάξει ολοκληρωτικά την ελληνική κοινωνία.
Οι συνέπειες από αυτή την ήδη ζοφερή κατάσταση γίνονται πλέον ακόμα πιο καταστροφικές. Αγγίζουν τα όρια της κοινωνικής φρίκης.
Γιατί, το να υπάρχουν πάνω από δυόμισι εκατομμύρια ξένοι σε μια χώρα (και μάλιστα μικρή) που βυθίζεται στην κρίση, σε μια χώρα με μισοδιαλυμένη παραγωγική βάση, σε μια χώρα στην οποία η ανεργία κάνει θραύση, είναι ολέθριος παραλογισμός.
Μέσα σε αυτές τις κοινωνικά εφιαλτικές συνθήκες γκρεμίζονται και τα παραμύθια των «νταβάδων» (εγχώριων και ξένων), καθώς και των «αριστερών» λακέδων τους ότι δήθεν οι αλλοδαποί κάνουν τις δουλειές που αρνούνται οι Έλληνες και ότι σταδιακά θα αφομοιωθούν από την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Κανείς πια δεν μπορεί να αποκρύψει ότι η αλλοδαπή εισβολή συμβάλλει καταλυτικά στην ακραία επιδείνωση της κρίσης της ελληνικής οικονομίας. Και εδώ η βασική παράμετρος του ζητήματος είναι τούτο: Οι αλλοδαποί εξάγουν στις χώρες της προέλευσής τους το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων τους. Πρόκειται για ποσά που όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι, αν τα εισέπραττε η ελληνική εργατική τάξη και αν παρέμειναν στη χώρα, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, θα αρκούσαν για να αναζωογονήσουν την αγορά και να δημιουργήσουν πολλές νέες θέσεις εργασίας.
Είναι, επίσης, πασίγνωστο ότι όλοι οι ξένοι κάνουν αιματηρές οικονομίες και καταναλώνουν εντός της χώρας μας ό,τι λιγότερο μπορούν, προκειμένου να αυξήσουν τα ποσά που στέλνουν στις χώρες τους.
Το θέμα έχει όμως και πολλές άλλες πτυχές. Καθώς η κρίση εξελίσσεται, η ανεργία αυξάνεται με αλματώδη τρόπο. Αυτή πολλαπλασιαστική αύξηση της ανεργίας κτυπά ιδιαίτερα τα πιο φτωχά και πιο νεαρά στρώματα της εργατικής τάξης, εκεί όπου ο ανταγωνισμός της φτηνής εισαγόμενης εργασίας είναι περισσότερο έντονος. Η κρίση, το κλείσιμο κι άλλων παραγωγικών μονάδων, από τις ελάχιστες που είχαν παραμείνει στη χώρα, οι απολύσεις, η γοργή αύξηση και επέκταση της μαύρης και γκρίζας εργασίας, και δίπλα σε όλα αυτά η ύπαρξη εκατομμυρίων ξένων λαθρομεταναστών, διατεθειμένων να δουλέψουν για όσο-όσο, συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα, που οι συνέπειές του αργά ή γρήγορα θα εκδηλωθούν με δραματικό τρόπο.
Μια άλλη παράμετρος του προβλήματος είναι ότι η μεγάλη πλειονότητα των ξένων εργατών είναι δραματικά καθυστερημένη σε εργασιακή εμπειρία, εξειδίκευση και τεχνογνωσία. Οι ξένοι είναι ανειδίκευτοι ή ελάχιστα ειδικευμένοι.
Οι πλανητικοί, ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και οι πολιτικοί τους υπάλληλοι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε μια χώρα αποβιομηχανοποιημένη και φτηνών υπηρεσιών.
Η σχεδιασμένη αλλοδαπή εισβολή αυτές τις ιμπεριαλιστικές ανάγκες ικανοποιούσε. Έτσι το εργατικό δυναμικό της χώρας έπεσε στα χαμηλότατα παραγωγικά και τεχνολογικά επίπεδα. Οι Έλληνες με ιστορική παραγωγική παράδοση, με ειδίκευση, με ιστορικές και αγωνιστικές εμπειρίες αντικαταστάθηκαν από ένα εργατικό δυναμικό χαμηλότατης παραγωγικής ικανότητας και πολιτικά καθυστερημένο και δουλικό.
Σήμερα, όμως, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι το ξεπέρασμα της κρίσης προϋποθέτει άμεσα την ανασυγκρότηση των παραγωγικών τομέων της οικονομίας και την αύξηση ενός εργατικού δυναμικού τεχνολογικά ανεπτυγμένου και ειδικευμένου.
Αυτό το εργατικό δυναμικό που έφεραν εδώ οι δουλέμποροι του κεφαλαίου γίνεται απόλυτο εμπόδιο για οποιαδήποτε παραγωγική ανάπτυξη.
Οι συνέπειες, συνεπώς της κρίσης, εδώ θα είναι κατά πολύ χειρότερες από τα καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης. Η ελληνική κοινωνία θα απειληθεί με ολοκληρωτική καταστροφή και θα τεθεί, εδώ, πιο ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ το παγκόσμιο δίλημμα: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση