Ο Χριστόφιας επιμένει να είναι «ευέλικτος»
Τα αναίτια πάρε-δώσε μόνο ζημιά κάνουν
Ο κατοχικός ηγέτης δεν έδωσε χθες στον Πρόεδρο Χριστόφια ξεκάθαρη απάντηση, εάν έχει υπαναχωρήσει από την προηγούμενη θέση του, ότι αποδέχεται άνοιγμα του οδοφράγματος Λιμνίτη μόνο έναντι παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή των Κοκκίνων, χωρίς να απαιτεί και μεταφορά καυσίμων στον κατοχικό στρατό. Είναι φανερό ότι επενέβη και πάλι ο τουρκικός στρατός και επέβαλε τις θελήσεις του.
Οι χθεσινές εξελίξεις σχετικά με το παρασκήνιο που εξελίσσεται στο θέμα του Λιμνίτη, αποκαλύπτει, αφενός, την τουρκική αδηφαγία και, αφετέρου, την αδυναμία του κατοχικού ηγέτη να αποφασίσει σε ένα απλό θέμα. Ο Ταλάτ ξεκίνησε θέτοντας ως μόνη προϋπόθεση, ανοίγματος του οδοφράγματος, τη μετάβαση τουρκοκυπρίων στα Κόκκινα, για να επισκέπτονται τα παιδιά τους που υπηρετούν τη στρατιωτική θητεία εκεί.
Στη συνέχεια και με οδηγίες του τουρκικού στρατού, αναβάθμισε συνεχώς τις αξιώσεις του. Ζήτησε όπως οι τουρκοκύπριοι μεταφέρουν και τρόφιμα στους στρατιώτες τους, μετά απαίτησε την ηλεκτροφώτιση της περιοχής, τη μεταφορά ηλεκτρικής γεννήτριας για τα στρατιωτικά οχήματα του Αττίλα, και τέλος έφθασε μέχρι την αξίωση παροχής καυσίμων στον Αττίλα!
Είναι πασιφανής ο στόχος του τουρκικού στρατού, να ενισχύσει τη στρατιωτική του παρουσία, εκμεταλλευόμενος ένα καθαρά ανθρωπιστικό θέμα.
Θα έλεγε ένας ότι η παραχώρηση ηλεκτρικού ρεύματος σε τουρκοκυπριακές περιοχές, από την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν αποτελεί δυσβάστακτο όρο. Για πολλά χρόνια, η κυπριακή Δημοκρατία παραχωρούσε δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα στους τουρκοκυπρίους, συνεπώς, προκειμένου να απελευθερωθούν οι κάτοικοι της Τηλλυρίας από την ταλαιπωρία και τον εγκλωβισμό, θα ήταν το λιγότερο τίμημα.
Όμως η αξίωση της τουρκικής πλευράς να τροφοδοτεί η κυπριακή Δημοκρατία τα κατοχικά στρατεύματα στα Κόκκινα, δεν μπορεί να γίνει για κανένα λόγο αποδεκτή. Καταρρακώνει πλήρως την αξιοπρέπεια και το κύρος του κράτους, και ενισχύει τα κατοχικά δεδομένα.
Δυστυχώς, ο Πρόεδρος Χριστόφιας διέπραξε μοιραίο λάθος, όταν στην προσπάθειά του να προσφέρει πιστοποιητικά καλής θέλησης, αποδέχθηκε το άνοιγμα της οδού Λήδρας, χωρίς να επιμείνει στην τήρηση της συμφωνίας, που ήταν η ταυτόχρονη διάνοιξη των οδοφραγμάτων Λήδρας και Λιμνίτη.
Η τουρκική πλευρά έλαβε τότε ό,τι ζητούσε, και αφού πήρε αυτό που ήθελε, υπαναχώρησε από το άνοιγμα του οδοφράγματος του Λιμνίτη.
Όμως το λάθος συνεχίζεται και σήμερα, με το όλο θέμα να μπαίνει σε διαδικασία πάρε-δώσε. Αντί ο Πρόεδρος Χριστόφιας να ζητήσει από την τουρκική πλευρά να ανταποκριθεί στη δέσμευσή της και να ανοίξει το οδόφραγμα χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς όρους, εισήλθε σε παζάρεμα. Με αποτέλεσμα, σε ένα θέμα στο οποίο η Ελληνοκυπριακή πλευρά μόνο να πάρει εδικαιούτο, υποχρεώνεται τώρα να παζαρεύει, με διαφαινόμενο κίνδυνο είτε να δώσει, είτε να εκτεθεί ως υπεύθυνη για το μη άνοιγμα του οδοφράγματος.
Ο κατοχικός ηγέτης δεν έδωσε χθες στον Πρόεδρο Χριστόφια ξεκάθαρη απάντηση, εάν έχει υπαναχωρήσει από την προηγούμενη θέση του, ότι αποδέχεται άνοιγμα του οδοφράγματος Λιμνίτη μόνο έναντι παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή των Κοκκίνων, χωρίς να απαιτεί και μεταφορά καυσίμων στον κατοχικό στρατό. Είναι φανερό ότι επενέβη και πάλι ο τουρκικός στρατός και επέβαλε τις θελήσεις του.Οι χθεσινές εξελίξεις σχετικά με το παρασκήνιο που εξελίσσεται στο θέμα του Λιμνίτη, αποκαλύπτει, αφενός, την τουρκική αδηφαγία και, αφετέρου, την αδυναμία του κατοχικού ηγέτη να αποφασίσει σε ένα απλό θέμα. Ο Ταλάτ ξεκίνησε θέτοντας ως μόνη προϋπόθεση, ανοίγματος του οδοφράγματος, τη μετάβαση τουρκοκυπρίων στα Κόκκινα, για να επισκέπτονται τα παιδιά τους που υπηρετούν τη στρατιωτική θητεία εκεί.
Στη συνέχεια και με οδηγίες του τουρκικού στρατού, αναβάθμισε συνεχώς τις αξιώσεις του. Ζήτησε όπως οι τουρκοκύπριοι μεταφέρουν και τρόφιμα στους στρατιώτες τους, μετά απαίτησε την ηλεκτροφώτιση της περιοχής, τη μεταφορά ηλεκτρικής γεννήτριας για τα στρατιωτικά οχήματα του Αττίλα, και τέλος έφθασε μέχρι την αξίωση παροχής καυσίμων στον Αττίλα!
Είναι πασιφανής ο στόχος του τουρκικού στρατού, να ενισχύσει τη στρατιωτική του παρουσία, εκμεταλλευόμενος ένα καθαρά ανθρωπιστικό θέμα.
Θα έλεγε ένας ότι η παραχώρηση ηλεκτρικού ρεύματος σε τουρκοκυπριακές περιοχές, από την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν αποτελεί δυσβάστακτο όρο. Για πολλά χρόνια, η κυπριακή Δημοκρατία παραχωρούσε δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα στους τουρκοκυπρίους, συνεπώς, προκειμένου να απελευθερωθούν οι κάτοικοι της Τηλλυρίας από την ταλαιπωρία και τον εγκλωβισμό, θα ήταν το λιγότερο τίμημα.
Όμως η αξίωση της τουρκικής πλευράς να τροφοδοτεί η κυπριακή Δημοκρατία τα κατοχικά στρατεύματα στα Κόκκινα, δεν μπορεί να γίνει για κανένα λόγο αποδεκτή. Καταρρακώνει πλήρως την αξιοπρέπεια και το κύρος του κράτους, και ενισχύει τα κατοχικά δεδομένα.
Δυστυχώς, ο Πρόεδρος Χριστόφιας διέπραξε μοιραίο λάθος, όταν στην προσπάθειά του να προσφέρει πιστοποιητικά καλής θέλησης, αποδέχθηκε το άνοιγμα της οδού Λήδρας, χωρίς να επιμείνει στην τήρηση της συμφωνίας, που ήταν η ταυτόχρονη διάνοιξη των οδοφραγμάτων Λήδρας και Λιμνίτη.
Η τουρκική πλευρά έλαβε τότε ό,τι ζητούσε, και αφού πήρε αυτό που ήθελε, υπαναχώρησε από το άνοιγμα του οδοφράγματος του Λιμνίτη.
Όμως το λάθος συνεχίζεται και σήμερα, με το όλο θέμα να μπαίνει σε διαδικασία πάρε-δώσε. Αντί ο Πρόεδρος Χριστόφιας να ζητήσει από την τουρκική πλευρά να ανταποκριθεί στη δέσμευσή της και να ανοίξει το οδόφραγμα χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς όρους, εισήλθε σε παζάρεμα. Με αποτέλεσμα, σε ένα θέμα στο οποίο η Ελληνοκυπριακή πλευρά μόνο να πάρει εδικαιούτο, υποχρεώνεται τώρα να παζαρεύει, με διαφαινόμενο κίνδυνο είτε να δώσει, είτε να εκτεθεί ως υπεύθυνη για το μη άνοιγμα του οδοφράγματος.
Αναρτήσεις
Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ?
ΑπάντησηΔιαγραφήδτ