Ντόρα Μπακογιάννη και ο βαλκανικός πόλεμος του διαδικτύου

Η Ντόρα Μπακογιάννη με τη βοήθεια των συνεργατών της, το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να εκσυγχρονιστεί με την εξέλιξη του internet και όλα όσα αυτό προσφέρει. Μπορώ να πω ότι αυτή η προσπάθεια με ευχαριστεί ως χρήστη αυτού του μέσου και πολίτη της χώρας.

Μέχρι τώρα, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, έχει ξεχωρίσει ο χώρος του ΠΑΣΟΚ στο internet. Έχουν κάνει πολύ δουλειά για να εκσυγχρονιστούν και αυτό δε μπορεί κάποιος να το προσπεράσει, όταν κοιτάζει το θέμα από την Web 2.0 πλευρά του αντικειμενικά και υπερκομματικά.

Για να επιστρέψω όμως στη Ντόρα Μπακογιάννη, μια και γράφω εξαιτίας της το συγκεκριμένο κείμενο, πρέπει να αναφέρω πως το τελευταίο διάστημα η ομάδα της έχει ενεργοποιήσει ένα λογαριασμό στο twitter. Λέω η ομάδα της γιατί από την πρώτη στιγμή δεν προσπάθησαν να μας παραπλανήσουν ώστε να πιστέψουμε πως γράφει η ίδια. Συνήθως καλύπτουν λακωνικά τις διάφορες συναντήσεις και τα ταξίδια της μέσα από το twitter. Πριν από λίγες μέρες μας ρώτησαν σχετικά με τη χρησιμότητα του twitter και ουσιαστικά τους αναγνώρισα το ότι δεν προσπάθησαν να μας εξαπατήσουν. Φυσικά η προσωπική μου άποψη ήταν πως θα προτιμούσα να συμμετέχει και η ίδια όποτε προλαβαίνει, έστω κι αν αυτό δε γίνεται συχνά. Κάτι που ελπίζω πως θα γίνει κάποια στιγμή μια και αυτή είναι η λογικότερη χρήση και αξία του twitter.

Οπότε όπως καταλαβαίνετε, τα μηνύματα στο twitter ουσιαστικά είναι άχρωμα, άνοστα και άγευστα, μια και απλά ενημερώνουν για τις συναντήσεις της σε τρίτο πρόσωπο.

Όταν είδα ένα πρόσφατο μήνυμα όμως, έμεινα να το κοιτάζω με το στόμα ανοιχτό. Δεν το πέτυχα την ώρα που γράφτηκε, το πέτυχα μέσα από το Google Reader μου από τον Σπύρο Ντόβα.

Ξαφνικά έγινε μια ανατροπή και η ομάδα της Ντόρας Μπακογιάννη αποφάσισε να φερθεί ολίγον διαφορετικά και φαντάζομαι πως αυτό δεν έγινε χωρίς τη δική της προτροπή. Δηλαδή οκ δεν το γνωρίζω κιόλας, αλλά αν ήμουν (φτου κακά) υπουργός εξωτερικών και έκαναν κάτι τέτοιο οι συνεργάτες μου στο όνομα μου χωρίς να το γνωρίζω, μάλλον θα τους έκοβα το κεφάλι και θα τους έδινα τα παπούτσια στο χέρι.

Οπότε τι έχουμε εδώ; Flame war με στόχο ένα ηλίθιο κείμενο στο New York Times που έχει τον πανέμορφο και διακριτικό τίτλο “Shame On Greece: Messing With Macedonia“.

Μου έχει φτιάξει τη μέρα το συμβάν και δε μένει τίποτα άλλο από το να της πω το εξής: “Καλωσορίσατε στον ηλεκτρονικό Βαλκανικό πόλεμο και την εξωτερική πολιτική του διαδικτύου“. Είναι ένας πόλεμος που κρατάει περίπου δέκα χρόνια και είναι στρωμένος με ουκ ολίγους ανεγκέφαλους βαλκάνιους εθνικιστές και μεγάλες δόσεις προπαγάνδας από όλες τις πλευρές.

Στον πόλεμο αυτό, τα ομορφοκατασκευασμένα σχολικά βιβλία Ιστορίας του Υπουργείου Παιδείας είναι παντελώς άχρηστα. Η Ιστορία τώρα γράφεται στο διαδίκτυο. Και το διαδίκτυο είναι η πιο δυνατή διεθνής βιβλιοθήκη.

Κάπου εκεί έξω, κάποιοι πολεμάνε εδώ και καιρό, προσπαθώντας να διαχωρίσουν την αλήθεια από τη βλακεία, την προπαγάνδα και τον εθνικισμό.