Ο Μακρόν «αφυπνίζει» την Ευρώπη
Για κάποιους η Ευρώπη βιώνει τώρα τα αποτελέσματα της αβελτηρίας της και της έλλειψης συνοχής, με βασικά χαρακτηριστικά το γεγονός ότι δεν διαθέτει κοινή εξωτερική πολιτική και βεβαίως ούτε κοινές ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις. Για άλλους, οι τρομοκρατικές επιθέσεις από εξτρεμιστές ισλαμιστές δείχνουν πόσο ευάλωτη είναι η Γηραιά Ήπειρος λόγω εγγύτητας με τη λεγόμενη Εγγύς και Μέση Ανατολή, και κυρίως πόσο άργησε να αντιληφθεί τον κίνδυνο που συνιστά η παρουσία στα εδάφη της ενός πολύ μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων με εξαιρετικά διακριτές και ίσως αγεφύρωτες πολιτισμικές και θρησκευτικές διαφορές. Ανθρώπων, δηλαδή, που αδυνατούν να ενσωματωθούν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και να αποδεχθούν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Για τους παλαιότερους, η πρώτη που πρόβαλε αυτή την άποψη ήταν η διάσημη Ιταλίδα δημοσιογράφος Οριάνα Φαλάτσι, η οποία στο βιβλίο της «Η δύναμη της λογικής» υποστήριξε ότι η Ευρώπη θα αλωθεί εκ των έσω από το Ισλάμ αν δεν πάρει μέτρα.
Ασχέτως αν κάποιος συμφωνεί ή όχι με τις παραπάνω απόψεις, αφορμή για σκέψεις προσφέρουν βέβαια τα πρόσφατα γεγονότα στη Γαλλία και η εμφανής προσπάθεια του Ερντογάν να τα εκμεταλλευθεί για να εκλαμβάνεται διεθνώς ως ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης σαφές ότι οι τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις εις βάρος Γάλλων πολιτών έδωσαν την ευκαιρία στον πρόεδρο Μακρόν να αντιδράσει έντονα κατά του ισλαμικού θρησκευτικού εξτρεμισμού για αρκετούς λόγους. Η χώρα του έχει γίνει ο κυριότερος στόχος της ισλαμικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη και έχει θρηνήσει πολλά θύματα, η Γαλλία είναι το κατεξοχήν κοσμικό και απολύτως ουδέτερο θρησκευτικά ευρωπαϊκό κράτος, με μεγάλη παράδοση ανοχής απέναντι στην ελευθερία της έκφρασης, και, ενόψει εκλογών σε ένα χρόνο, ο Γάλλος πρόεδρος δεν μπορούσε να επιτρέψει στη Λεπέν και στην Ακροδεξιά να καρπωθούν τη λαϊκή αγανάκτηση. Επιπλέον, ο Μακρόν κατάφερε με τη στάση του να «αφυπνίσει» την Ευρώπη για τους στόχους της Τουρκίας (άγνωστο βέβαια πόσο θα κρατήσει το ξύπνημα) και να συγκεντρώσει στο πρόσωπό του την υποστήριξη των ηγετών της, μετά τις προσωπικές επιθέσεις του Ερντογάν εναντίον του.
Σίγουρα υπάρχουν Ελληνες «ζηλωτές» που νομίζουν ότι ο συναγερμός που σήμανε ο Μακρόν ισοδυναμεί με απαρχές ενός θρησκευτικού πολέμου ή ενός πολέμου πολιτισμών και γι’ αυτό τρίβουν τα χέρια τους θεωρώντας ότι μια τέτοια εξέλιξη λειτουργεί προς όφελος της Ελλάδας, μεταξύ άλλων. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο, πρώτον γιατί δεν φαίνεται να είναι στις προθέσεις του προέδρου της Γαλλίας και δεν επικρατεί ανάλογο κλίμα γενικά στη Δύση. Αντίθετα, τέτοια διάσταση επιχειρεί να δώσει ο Ερντογάν αυτοανακηρυσσόμενος ως προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων, ιδιαίτερα των Σουνιτών.
Άλλωστε, δεν είναι σίγουρο ότι μια θρησκευτική σύγκρουση θα ήταν ωφέλιμη για εμάς τους Ελληνες, καθώς βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή μεταξύ χριστιανικού και μουσουλμανικού κόσμου.
Το κέρδος είναι ότι αυτή τη φορά, και επειδή η Γαλλία είναι ισχυρός ευρωπαϊκός πόλος, αναγκάστηκε το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών, ακόμη και η αμφίθυμη Γερμανία, να συνταχθεί στο πλευρό του Μακρόν και κατά του Ερντογάν. Το Βερολίνο ασφαλώς συμμετέχει στην άμυνα κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας, αφού και η Γερμανία έχει υποστεί επιθέσεις, αλλά ποτέ δεν έδειξε διάθεση να αντιπαρατεθεί στην Τουρκία του Ερντογάν. Είτε λόγω οικονομικών συμφερόντων είτε επειδή στο έδαφός της κατοικούν εκατομμύρια μετανάστες τουρκικής καταγωγής και φοβάται τις αντιδράσεις τους.
Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι ειδικά η απόφαση της γαλλικής κυβέρνησης να αναρτήσει ψηφιακά τα σκίτσα του Charlie Hebdo σε κτίρια ήταν επίσης ακραία και έριξε «λάδι στη φωτιά». Ο Ερντογάν όμως είναι ο τελευταίος που δικαιούται να διαμαρτύρεται, όταν έχει ήδη μετατρέψει το τουρκικό κράτος σε ισλαμικό, όταν είναι γνωστοί οι δεσμοί του με φονταμενταλιστικές οργανώσεις όπως οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», όταν έχουν προηγηθεί οι μετατροπές σε τζαμιά της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας και όταν προσπαθεί εδώ και χρόνια να αλώσει την Ευρώπη, και ειδικά τη Γερμανία, μέσω θρησκευτικών δικτύων που ελέγχει η Άγκυρα. Για όποιον αμφιβάλλει, η μελέτη του Κωνσταντίνου Χ. Γώγου «Τουρκικό πολιτικό Ισλάμ και ισλαμιστικά δίκτυα στη Γερμανία» (εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη, 2011) είναι άκρως διαφωτιστική και προφητική. Τώρα επιβεβαιώνεται και από γερμανικές υπηρεσίες!
Άγγελος Στάγκος
Καθημερινή
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...