Η αρνητική διαχείριση της ήττας από τον ΣΥΡΙΖΑ

Από τον Μανώλη Κοττάκη

Χειρότερος από την ίδια την ήττα είναι ο τρόπος που ο ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίζεται την ήττα! Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουμε παρατηρώντας τις δημόσιες επιθέσεις που δέχονται στενοί επιτελείς του πρωθυπουργού από κομματικά στελέχη της Αριστεράς για το απροσδόκητο αποτέλεσμα. Υποτίθεται ότι η Αριστερά έχασε τις εκλογές επειδή δεν είχε καλή επικοινωνιακή στρατηγική, επειδή μια ομάδα συνεργατών του πρωθυπουργού στο Μαξίμου τον ιδρυματοποίησε και τον απέκοψε από τη ζώσα πολιτική πραγματικότητα, επειδή ο κόσμος δεν έμαθε τα... θετικά των Πρεσπών.

Εάν διαβάσεις την «Αυγή» και την «Εφημερίδα των Συντακτών» αυτές τις μέρες, διακρίνεις και τα πρόσωπα που φωτογραφίζονται ως υπεύθυνα για την ήττα: Τζανακόπουλος, Παππάς, Βερναρδάκης, Πολάκης. Ασφαλώς δεν μας πέφτει λόγος για τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Μακράν ημών. Ωστόσο έχει αξία για μας να παρατηρούμε και να αξιολογούμε την πολιτική κουλτούρα ενός άλλου χώρου στα δύσκολα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πολλά από όσα καταλογίζονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα είναι απολύτως ακριβή. Παρά ταύτα εμείς ανήκουμε σε μια σχολή που έχει ως προμετωπίδα της την ατομική ευθύνη. Οι σύμβουλοι είναι ο καθρέφτης των επιλογών κάθε ηγέτη. Οι σύμβουλοι συμβουλεύουν, δεν αποφασίζουν. Ο ηγέτης αποφασίζει. Ο ηγέτης επίσης στη δική μας σχολή αντίληψης για τα δημόσια πράγματα κατανέμει ευθύνες για λανθασμένες επιλογές εσωτερικά, αλλά δημοσίως την ευθύνη αναλαμβάνει πάντα ο ίδιος. Με άλλα λόγια: Ο ηγέτης είναι η μάνα του λόχου.


Ο ηγέτης είναι η ασπίδα για τους συνεργάτες, οι οποίοι στα δύσκολα ήταν και αυτοί ασπίδα για τον ηγέτη. Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ τι παρατηρούμε; Αντί να δοθεί στη δημοσιότητα η λίστα με τις τηλεοπτικές εμφανίσεις ενός εκάστου υπουργού Πολυτελείας, για να φανεί ποιες από τις εκτός Μαξίμου πριμαντόνες έκαναν κοπάνα, η συζήτηση επικεντρώθηκε στον στενό πυρήνα του Τσίπρα. Θα το γράψω ευθύτατα: Είναι πολύ χαμηλής ποιότητας ο τρόπος που ο ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίζεται την ήττα του και τους ανθρώπους του. Είναι επίσης πολύ χαμηλής ποιότητας διότι οι εκλογές κρίθηκαν (και οι επερχόμενες εξελίξεις θα κριθούν) πάνω σε στρατηγικά λάθη που διέπραξε ο ίδιος ο πρωθυπουργός που βολικά σήμερα κρύβεται πίσω από τον Τζανακόπουλο, τον Βερναρδάκη, τον Παππά, τον Πολάκη.

Το βασικό λάθος του το επισημάναμε χθες: Η στρατηγική της υποτίμησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πάνω σε αυτό το βασικό λάθος έγιναν άλλα τρία λάθη:

• Πρώτο λάθος η υπόθεση Novartis. Δεν στοχοποιείς δύο πρώην πρωθυπουργούς, τον διοικητή της κεντρικής τράπεζας και τον επίτροπο στην Ε.Ε. μαζί με άλλους, αν δεν έχεις στοιχεία.

• Δεύτερο λάθος Τσίπρα είναι ότι δεν προκήρυξε εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές. Η ήττα του δεν θα ξεπερνούσε τις έξι μονάδες.

• Το τρίτο στρατηγικό σφάλμα του ο κ. Τσίπρας θα το βρει μπροστά του τον Φεβρουάριο, όταν θα εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας με 151 ψήφους. Τότε θα ανακαλύψει πως δεν κράτησε στα χέρια του κανέναν μοχλό για την πολιτική επιβίωσή του. Η ανάλατη κριτική για τα πρόσωπα και την επικοινωνία που -υποτίθεται- δεν κατάφερε να μεταδώσει την καταπληκτική πολιτική της κυβέρνησης στα λαϊκά στρώματα, να με συγχωρείτε, είναι επαρχιωτική αντίληψη προσέγγισης της πολιτικής. Δεν μας ταιριάζει. Είναι πολύ χθες. Οπως πολύ χθες θα είναι αν ζήσουμε αντιπαράθεση με βάση το σχήμα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις από τη μία και η Ν.Δ. της «Ακροδεξιάς» από την άλλη. Τρε μπανάλ. Σκεφτείτε κάτι νέο.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση