Αυτό με την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη το ξέρεις;

Την ίδια ώρα που χιλιάδες πρόσφυγες καταφθάνουν καθημερινά στα ελληνικά νησιά και πλέον έχουν κατακλύσει ακόμα και τα πάρκα της Αθήνας – με τις αρχές και τους κατοίκους να προσπαθούν να τους δώσουν χείρα βοηθείας χωρίς να υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και τα απαραίτητα κονδύλια –, η Ευρωπαϊκή Ένωση σφυρίζει αδιάφορα, κλείνει τα μάτια και απλώς επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι το τελευταίο ανέκδοτο που κυκλοφορεί στους διαδρόμους των Βρυξελλών. Ότι η πολιτική περιχαράκωσης και το χάσμα που προκαλεί έχει γίνει, πλέον, το κύριο χαρακτηριστικό των κρατών - μελών που συγκροτούν τον ευρωπαϊκό γίγαντα με τα πήλινα πόδια. Μια πολιτική ντροπής, που πλέον αποτελεί βασικό πυλώνα τής δήθεν ευρωπαϊκής συμμαχίας.

Αν για τον ευθύ και ωμό εκβιασμό που χρησιμοποίησαν οι εταίροι και δανειστές προκειμένου η ελληνική κυβέρνηση να συμφωνήσει σε ένα τρίτο μνημόνιο, που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε νέο αδιέξοδο, βασίστηκαν στην εικονική πραγματικότητα που δημιουργούν οι προβολές αριθμών και στοιχείων, στο θέμα των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων δεν έχουν καμιά δικαιολογία.

Πρόκειται απλώς για μια ανάλγητη, ανιστόρητη και διχαστική πολιτική που δεν έχει άλλο σκοπό από το να μετατρέψει την Ελλάδα και την Ιταλία, δυο χώρες που μαστίζονται μάλιστα από την οικονομική κρίση, σε «πτυελοδοχείο» της Ε.Ε., σε «αποθήκες ψυχών» για τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που απλώς δεν πρέπει να πατήσουν το πόδι τους στις χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.

Τα παχιά λόγια που άρχισαν να ξεστομίζουν οι σύμμαχοι από τα μέσα Απριλίου, όταν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ απηύθυνε δραματική έκκληση, αποδείχθηκαν κενά περιεχομένου αφού τρεις μήνες μετά οι υπουργοί Εσωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέτυχαν να συμφωνήσουν στους όρους ανακατανομής 40.000 προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.

Οι εταίροι επέλεξαν επί της ουσίας να απορρίψουν το σχέδιο που επεξεργάστηκε η Κομισιόν και ο αρμόδιος επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος, παραπέμποντάς το για το τέλος Δεκεμβρίου, διαμηνύοντας έτσι στις ελληνικές και ιταλικές αρχές καθώς και στον ΟΗΕ ότι η αλληλέγγυα Ευρώπη δεν θεωρεί το θέμα των προσφύγων επείγον, δεν θεωρεί ότι οι χιλιάδες πρόσφυγες, που κάτω από άθλιες εκ των πραγμάτων συνθήκες έχουν βρει καταφύγιο στα ελληνικά νησιά, αποτελούν πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

Και κυρίως διεμήνυσαν ότι δεν αποτελεί ευρωπαϊκό πρόβλημα, αλλά τοπικό, για το οποίο δεν έχουν καμιά διάθεση να πάρουν σοβαρές αποφάσεις παρά μόνο να διατυπώνουν λόγους δεκάρικους για το θεαθήναι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σε συνέντευξή του και αναφερόμενος στο μείζον θέμα των μεταναστών και προσφύγων, εξέφρασε την ανησυχία του παραδεχόμενος ότι υπάρχει έλλειμμα αλληλεγγύης.

Στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου οι ηγέτες της Ε.Ε. έκαναν κάτω από το βάρος του θανάτου 2.000 προσφύγων στα νερά της Μεσογείου και κάτω από την πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης το πρώτο βήμα για την ανάληψη κοινής ευθύνης στο μεταναστευτικό.

Ένα βήμα δειλό, που έναν μήνα μετά μοιάζει να ήταν μια προσπάθεια να ριχτεί στάχτη στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και των ελληνικών και ιταλικών αρχών. Και αυτό γιατί, αν και οι ηγέτες της Ε.Ε. συμφώνησαν με την πρόταση της Κομισιόν για τη μετεγκατάσταση 40.000 προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία, δεν δέχθηκαν την υποχρεωτική ποσόστωση, αποκαλύπτοντας έτσι ότι το σχέδιό τους ήταν να φύγει το θέμα των προσφύγων από την κορυφή της ατζέντας και στη συνέχεια να γίνει κομμάτια και θρύψαλα στις συνόδους των αρμοδίων υπουργών. Όπως και έγινε.

Η Ε.Ε. είναι πλέον διχασμένη, με τις περισσότερες ανατολικοευρωπαϊκές και κεντροευρωπαϊκές χώρες να εμφανίζονται απρόθυμες να δεχθούν στο έδαφός τους πρόσφυγες, παρά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε σε Σύνοδο Κορυφής τον Ιούνιο ανάμεσα στους Ευρωπαίους ηγέτες.

Η στρατηγική τους συνίσταται στο να ροκανίσουν το σχέδιο Αβραμόπουλου με μοναδικό στόχο να μην αποδεχθούν μέρος της ευθύνης που συνεπάγεται στην πράξη η πολιτική της αλληλεγγύης απέναντι στους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που κυνηγημένοι από τον πόλεμο αναζητούν να βρεθούν σε ασφαλή γη.

Και η επιλογή τους αυτή αποκαλύφθηκε στο συμβούλιο των υπουργών Εσωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι εταίροι πέτυχαν και να μειώσουν τον αριθμό μετεγκατάστασης των 40.000 προσφύγων και να μη συμφωνήσουν στους όρους κατανομής μπλοκάροντας μέχρι το τέλος του 2015 τις διαδικασίες.

Η πρόταση της Κομισιόν

Η πρόταση της Επιτροπής, διά του αρμοδίου επιτρόπου Δημήτρη Αβραμόπουλου, προέβλεπε τη μετεγκατάσταση 16.000 αιτούμενων άσυλο από την Ελλάδα και 24.000 από την Ιταλία σε άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. και σε διάστημα δύο ετών, στο πλαίσιο της εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Ατζέντας για τη Μετανάστευση.

Παράλληλα, για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, η Επιτροπή προτείνει ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης (resettlement) που θα παρέχει 20.000 θέσεις κατανεμημένες σε όλα τα κράτη - μέλη για εκτοπισμένους που σαφώς χρήζουν διεθνούς προστασίας στην Ευρώπη.

Τόσο η μετεγκατάσταση όσο και η επανεγκατάσταση των μεταναστών θα βασίζονται σε ένα σύστημα ποσοστιαίας κατανομής, που θα διέπεται από «αντικειμενικά, μετρήσιμα και επαληθεύσιμα κριτήρια». 

Τα κριτήρια είναι ο πληθυσμός της κάθε χώρας, το συνολικό ΑΕΠ, ο αριθμός των αιτήσεων για άσυλο και ο αριθμός των ατόμων που έχουν ήδη επανεγκατασταθεί, καθώς και ο δείκτης ανεργίας στη χώρα.

Έτσι, σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια, η Κομισιόν κατέθεσε συγκεκριμένη πρόταση για τη μετεγκατάσταση των προσφύγων ανά χώρα, όπως φαίνεται και στον σχετικό Πίνακα.

Ποιοι σήκωσαν παντιέρα

Οι υπουργοί Εσωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέτυχαν τελικά στις 20 Ιουλίου να συμφωνήσουν τόσο στον αριθμό των προσφύγων όσο και στους όρους ανακατανομής, μεταθέτοντας την απόφαση για το τέλος του 2015.

Συγκεκριμένα, δεν δέχθηκαν τον αριθμό των 40.000 προσφύγων, καθώς τον μείωσαν στους 32.256 αιτούντων άσυλο που βρίσκονται σήμερα ως εγκλωβισμένοι μετανάστες στην Ελλάδα και την Ιταλία.

Παράλληλα, δεν δέχθηκαν τους όρους ανακατανομής που παρουσίασε η Κομισιόν, με αρκετά κράτη - μέλη να μη δέχονται στο έδαφός τους ούτε έναν πρόσφυγα!

Οι πιο απρόθυμες χώρες ήταν η Ουγγαρία, η οποία δεν δέχθηκε καμία θέση για μετεγκατάσταση και καμία για επανεγκατάσταση! 

Η Αυστρία, που δεν δέχθηκε καμία θέση για μετεγκατάσταση ούτε από την Ιταλία ούτε από την Ελλάδα, από τις 485 που πρότεινε η Κομισιόν μόνο από την Ελλάδα.

Η Σλοβακία, που δέχθηκε 100 συνολικά από Ελλάδα και Ιταλία, από τις 314 που πρότεινε η Κομισιόν μόνο από την Ελλάδα, και η Σλοβενία, που δέχθηκε 20 για μετεγκατάσταση και από Ελλάδα και από Ιταλία, από τις 198 που πρότεινε η Επιτροπή μόνο από την Ελλάδα.

Στις χώρες που αντιτίθενται στο σχέδιο είναι επίσης η Ισπανία και η Πολωνία, με τη δεύτερη να δεσμεύεται για την υποδοχή 1.000 προσφύγων από Ελλάδα και Ιταλία έναντι 2.500 που ζητά η Κομισιόν, με τους 1.064 να είναι από τη χώρα μας.

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, πάντως, και με δεδομένο ότι οι αποφάσεις παραπέμφθηκαν για το τέλος Δεκεμβρίου επέλεξε προ των σκληρών διαπραγματεύσεων να κρατήσει χαμηλούς τόνους χαρακτηρίζοντας «ιστορικό βήμα» το γεγονός ότι τα κράτη - μέλη της Ε.Ε. δέχτηκαν να βοηθήσουν την Ελλάδα και την Ιταλία στη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, παρόλο που η πρόταση της Επιτροπής δεν έγινε δεκτή στο σύνολό της.

Σταγόνα στον ωκεανό

Οι ρυθμοί, πάντως, με τους οποίους κινούνται τα κράτη - μέλη της Ε.Ε. και ο προσανατολισμός που έχουν για την αντιμετώπιση του προσφυγικού και μεταναστευτικού προβλήματος είναι εκτός πραγματικότητας αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, μόνο κατά το 2015 περισσότεροι από 150.000 μετανάστες έχουν φτάσει στην Ευρώπη, με τους 70.000 να έχουν καταφύγει στη χώρα μας και τον αριθμό τους να ξεπερνά τους 100.000 μέχρι το τέλος του χρόνου.

Είναι χαρακτηριστικό, όπως αποκαλύπτει η οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ότι μόνο τις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου περίπου 5.000 άνθρωποι, κυρίως από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ, έχουν φτάσει στη Λέσβο. Όπως επισημαίνουν, «η υπάρχουσα δομή υποδοχής στη Μόρια μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 700 άτομα, γεγονός που έχει ως άμεση συνέπεια τον συνωστισμό στις εγκαταστάσεις, τις κακές συνθήκες υγιεινής και την έλλειψη τροφίμων». Έτσι, χιλιάδες άνθρωποι που φθάνουν στο νησί αναγκάζονται να διαμένουν στο ύπαιθρο, κυρίως στο Καρά Τεπέ, ένα οικόπεδο χωρίς καμία μορφή διαχείρισης, με ελάχιστη ή καθόλου πρόσβαση σε νερό, στέγαση, εγκαταστάσεις υγιεινής και ιατρική φροντίδα. Παρά τις προσπάθειες των αρχών να διανείμουν τρόφιμα, οι μερίδες είναι ανεπαρκείς για να καλύψουν τις ανάγκες όλων αυτών των ανθρώπων.

Να σημειωθεί ότι 20.000 άτομα έχουν χάσει τα τελευταία 10 χρόνια τη ζωή τους στη Μεσόγειο προσπαθώντας να φτάσουν στην Ε.Ε., εκ των οποίων 3.500 το 2014 και περίπου 2.000 μέχρι στιγμής μέσα στο 2015.

Πηγή "Το Ποντίκι"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση