"Κοιτώντας το στράτευμα να αυτοκτονεί"!

Ευθύνες με ονοματεπώνυμο και έλλειμμα δικαιοσύνης

Μόλις λίγα 24ωρα βρισκόταν στην 3η Μ/Κ Ταξιαρχία “Ρίμινι” στην Ορεστιάδα, ο στρατιώτης που αυτοκτόνησε στη σκοπιά. Είχε παρουσιαστεί με την τελευταία ΕΣΣΟ και μόλις είχε πάρει μετάθεση για την συγκεκριμένη μονάδα. Συνάδελφοί του λένε ότι ήταν παιδί χαμηλών τόνων, ευαίσθητο. Δεν είχε προλάβει να μοιραστεί μαζί τους τα προβλήματα και τις ανησυχίες του. Φαίνεται ότι είχε πολλά και από τα δύο. Όπως πολλά προβλήματα έχει πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των στρατεύσιμων αλλά και των στελεχών.

Δυστυχώς τις τελευταίες ημέρες οι ΕΔ ζουν έναν εφιάλτη που υποτίθεται ότι εδώ και πολλά χρόνια είχαμε αφήσει πίσω μας. Οι αυτοκτονίες στο στράτευμα παρουσιάζουν δραματική αύξηση και αυτό φαίνεται ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό από την στρατιωτική ηγεσία.

Θα μας πουν για τις ομάδες ψυχολόγων του στρατού που με εντολές Αρχηγών θα παρέχουν υποστήριξη σε στρατεύσιμους και στελέχη. Όλα αυτά μετά από την αυτοκτονία του υπαξιωματικού στην Σάμο. Για τα αίτια της οποίας πολλά λέγονται και ακούγονται και ακόμη περισσότερα ερευνώνται.

Δεν μας είπαν όμως πόσους ψυχολόγους έχει αυτή τη στιγμή στη διάθεσή του το στράτευμα. Και δεν μας λένε τι μπορούν να κάνουν αυτοί οι επιστήμονες, μετά από έξι χρόνια κατά τα οποία τα στελέχη αισθάνονται να είναι ξεχασμένοι απ΄ όλους και κυρίως από τις ηγεσίες τους. Κατά τα οποία οι στρατεύσιμοι παρουσιάζονται σ΄ ένα περιβάλλον που έχει πολύ επιβαρυνθεί, έχοντας να σηκώσουν οι περισσότεροι και τα οικογενειακά προβλήματα που έχει προκαλέσει η ίδια κρίση.

Ποιος ασχολήθηκε σοβαρά, με συνέπεια και επιμονή με τα προβλήματα των στελεχών;
Εκτός από δηλώσεις αναγνώρισης και πίστης για το έργο που παράγουν, ποιο ήταν το χειροπιαστό γεγονός που απέδειξε ότι η στρατιωτική ηγεσία ασχολήθηκε με τους ανθρώπους που διοικεί;
Θα στεναχωρήσουμε πολλούς -μεταξύ των οποίων και “στρατιωτικούς”- αλλά το μοναδικό που έχουν να θυμούνται οι στρατιωτικοί ως πραγματική δικαίωση είναι η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας! Την οποία όμως κανείς δεν του την χάρισε και κανείς δεν τους βοήθησε να την κερδίσουν. Τίποτα άλλο δεν έγινε.

Για τους στρατεύσιμους ποιος ανησύχησε; Για πρώτη φορά στα χρονικά, οι στρατιώτες απέφευγαν να πάρουν την άδειά τους, γιατί δεν έχουν χρήματα ούτε για τα εισιτήριά τους. Δεν βγαίνουν ούτε έξοδο, γιατί ακόμη και τα λιγοστά ευρώ για ένα καφέ μαζί με τους συναδέλφους τους, τους λείπουν!
Δεν είναι γνωστά αυτά στην στρατιωτική ηγεσία;
Ποια ήταν τα μέτρα που ελήφθησαν;

Οι ψυχολόγοι που θα “τρέχουν” πάνω κάτω, μετά από ένα δεκαπενθήμερο με τρεις αυτοκτονίες;
Δύο στελεχών κι ενός στρατεύσιμου;

Αναγνωρίζουμε ότι είναι άδικο να σηκώσει το βάρος μόνος ο σημερινός Α/ΓΕΣ Βασίλης Τελλίδης. Όταν το ΓΕΣ τα τελευταία χρόνια αλλάζει Αρχηγό κάθε… έξι μήνες τι θα έπρεπε να περιμένουμε; Αλλά γι΄ αυτό υπάρχει υπεύθυνος με ονοματεπώνυμο και ο κ.Καμμένος, όπως και οι προκάτοχοί του το γνωρίζουν. Γι αυτό έχουν και μερίδιο ευθύνης. Το ΓΕΣ και ο Στρατός Ξηράς αντιμετωπίστηκαν τα τελευταία χρόνια με τρόπο απαράδεκτα ερασιτεχνικό. Μέρος του “λογαριασμού” πληρώνουμε τώρα. Και φοβόμαστε ότι τα χειρότερα δεν έχουν ακόμη έρθει.

Κλείνοντας θα προτείναμε σ΄ όσους διαχειρίζονται την τύχη του στρατεύματος να ρίξουν μια ματιά στο ρητό της 3ης Μ/Κ Ταξιαρχίας όπου υπηρετούσε ο στρατιώτης μας που αυτοκτόνησε: "ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟΝ ΟΠΛΟΝ ΑΡΕΤΗ", λέει. Η αρετή είναι όπλο που ποτέ δεν μπορούν να σου το αφαιρέσουν, σημαίνει και το υποστήριξε ο Αντισθένης. Ποια απ΄ όλες τις αρετές θα πρέπει να κρατήσουν οι στρταιωτικοί μας ηγέτες από το ΓΕΕΘΑ, το ΓΕΣ, το ΓΕΝ, το ΓΕΑ, μέχρι και την τελευταία γωνιά της Ελλάδας;
Από τις 15 που ανέφερε ο Αριστοτέλης, νομίζουμε ότι σε μία πρέπει να επικεντρωθούν: στη Δικαιοσύνη.
Λείπει πολύ από το στράτευμα…

Πηγή OnAlert

Σχόλιο ιστολογίου: Μήπως θα έπρεπε να ερευνηθεί (αντικειμενικά) ο τρόπος που ασκούν την διοίκηση κάποιοι αξιωματικοί (ιδιαίτερα στο τάγμα της Ορεστιάδας);
Μήπως θα πρέπει να ερευνηθεί η πιθανότητα να καλύπτονται απαράδεκτες συμπεριφορές αξιωματικών (άσκηση buling) οι οποίοι εξωθούν στελέχη και στρατιώτες στα άκρα;
Μήπως έχουν υπάρξει και άλλου είδους μορφές πίεσης που οδήγησαν στην έξοδο στελέχη του στρατού;
Μήπως, θα έπρεπε να γίνονται ψυχομετρικά τεστ στους αξιωματικούς, ιδιαίτερα εκείνων των μονάδων που έχουν "τάση" να εμφανίζονται ακραία περιστατικά;
Τις ερωτήσεις (για το συγκεκριμένο τάγμα στην Ορεστιάδα) τις υποβάλλουμε επειδή γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις που κάθε άλλο παρά τιμούν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση