Ο Γιώργος θα φύγει μόνο με "πραξικόπημα" των βουλευτών του
Ο Γιώργος δεν φεύγει αν δεν τον ρίξουν οι βουλευτές του. Δεν θέλει να φύγει με μία πλασματική (όλοι το γνωρίζουν) ψήφο εμπιστοσύνης. Θέλει να φύγει υπό καθεστώς αποστασίας, προκειμένου να αιτιολογηθεί πως δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το πολιτικό του έργο και επιπλέον να διατείνεται πως η ό,ποια αποτυχία ήταν εξαιτίας του εσωτερικού πολέμου που του άνοιξαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Ενδιαφέρεται, άραγε, για την υστεροφημία του και συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο; Φυσικά όχι! Εξάλλου, ήταν απολύτως ειλικρινής όταν δήλωνε πως δεν τον ενδιαφέρει η επανεκλογή του. Αυτό που ενδιαφέρει τον Γιώργο Παπανδρέου, αυτό που για την ακρίβεια τον «καίει», είναι η σοβαρή πιθανότητα να ανοίξουν στόματα και να αρχίσουν να μιλάνε για την περίοδο της διακυβέρνησής του, για το πώς επιβαλλόταν στους βουλευτές και στο υπουργικό του συμβούλιο και για το πώς κυβερνούσε υπό τα καθεστώς της απόλυτης τρομοκρατίας. Φοβάται, ο Γιώργος Παπανδρέου πως εάν δεν αποκτήσει ένα ικανό άλλοθι (όχι μόνο πολιτικό…) θα έχει πολλά και τεράστια προβλήματα με την Δικαιοσύνη. Γνωρίζει πως εάν υπάρξουν διαρροές (όχι μόνο για τα CDS) θα βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να τον διεκδικούν δικαστήρια τόσο εντός όσο και εκτός της Ελλάδας.
Το άλλοθι του Γιώργου Παπανδρέου, αυτού του ανθρώπου που το πρόσωπό του θυμίζει ένα καλό παιδί που απορεί με όλα όσα συμβαίνουν γύρω του, είναι και μπορεί να είναι μόνο η πολιτική εκδίωξή του από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Αυτός είναι ο μονόδρομος που επέλεξε ο ίδιος για τον εαυτό του, από εκείνη την ημέρα που πίεσε αφόρητα τους βουλευτές του να ψηφίσουν το Μνημόνιο Ι. Ήταν ο μονόδρομος που οδηγούσε στην Ιθάκη, μόνο που έπρεπε να θυσιάσει το πλήρωμα ή να στασιάσει το πλήρωμα, για να μπορέσει να βρει ο ίδιος την έξοδο από την Ελλάδα χωρίς προβλήματα.
Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει σήμερα πως ο Γιώργος Παπανδρέου θα την «βγάλει καθαρή»; Μπορεί κανείς να ισχυριστεί μετά βεβαιότητας πως η επόμενη ημέρα της οικειοθελούς αποχώρησής του θα βγει ένα ΠΑΣΟΚ ήρεμο, που θα προσπαθήσει να συμμαζέψει τα κομμάτια του και δεν θα γίνει προσπάθεια να κομματιαστεί ο Γιώργος Παπανδρέου είτε φταίει για την διάλυση του κυβερνώντος κόμματός είτε όχι;
Η μπίλια έχει πέσει στο τραπέζι και ο Γιώργος ξέρει ότι θα κερδίσει μόνο εάν καθίσει το ζέρο (μηδέν). Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις θα βρεθεί μόνιμος τρόφιμος κάποιας φυλακής, πιθανότατα και μέλη της οικογενείας του (με όλα όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι στιγμής). Ο Γιώργος Παπανδρέου, λοιπόν, σήμερα φέρνει τη χώρα στην ακυβερνησία για να εκβιάσει για τελευταία φορά. Και αυτή τη φορά εκβιάζει προκειμένου να εξασφαλίσει την –άνευ ελικοπτέρου- απόδρασή του.
ΥΓ: Βέβαια, στη μοναξιά που βρίσκεται ο σημερινός πρωθυπουργός (αλήθεια, υπάρχουν υπουργοί;) ίσως να αποτολμήσει και ακραίες λύσεις στο Αιγαίο, προκειμένου να εξασφαλίσει την απόλυτη συσπείρωση όλης της χώρας γύρω του και φυσικά την συνέχιση της παραμονής του στον πρωθυπουργικό θώκο για άγνωστο χρονικό διάστημα. Περίπτωση ακραία, αλλά ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να την σκεφτόμαστε, αφού οι τελευταίοι χαρακτηρισμοί που δέχθηκε (έστω και ανεπίσημα) τον καθιστούν μάλλον επικίνδυνο ως μοναχικό «καβαλάρη» που αγωνίζεται για την διάσωσή του.
Αναρτήσεις
giorgos.ειναι πολιτευμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντωνάκη, κατά τα άλλα καλά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη στιγμή που έχει συνεργήσει ολόκληρο το πολιτικό και δικαστικό σύστημα αυτής της χώρας, ώστε αυτή η αθλιότητα και η παρανομία των κυβερνόντων να συνεχίζονται, τι να πει κανείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και αν εστιάσεις σε ένα πράγμα μόνο, από όλα αυτά για τα οποία κατηγορούν τον Παπανδρέου, είναι αδύνατον να πιστέψεις το μέγεθος της ατιμωρησίας που κυριαρχεί στη χώρα. Τι να πεις όταν ο "άρχων" της χώρας (που έχει ήδη περιγράψει την Ελλάδα στο εξωτερικό ως διεφθαρμένη χώρα) έχει κατηγορηθεί ο ίδιος και η οικογένειά του για το ότι έχουν κάνει την κρίση ευκαιρία στο χρηματιστήριο; Και το σημαντικότερο, δεν έχει κάνει ακόμη σε κανέναν μήνυση για αυτό. Η στάση αυτή δεν ισοδυναμεί με παραδοχή ενοχής; Όταν κυκλοφόρησε η είδηση, οι δημοσιογράφοι στο εξωτερικό μίλαγαν για αυτόν με τον ίδιο απαξιωτικό τρόπο όπως για τον Μπερλουσκόνι, και σ' αυτή τη χώρα συνέχιζε να κυβερνά ανενόχλητος.
Ποιό είναι, επομένως, το πραγματικό μας πρόβλημα σε αυτή τη χώρα; Αμφιβάλλω αν είναι το οικονομικό.
Πάντως, συμφωνώ ότι με τέτοιο Σύνταγμα, που δεν περιέχει ασφαλιστικές δικλείδες για ειδικές περιπτώσεις γαντζωμένων στην εξουσία μονομανών, όπως η αφεντιά του Τζέφρυ, ο μόνος τρόπος να γλυτώσει ο τόπος από τις "υπηρεσίες" τους είναι αυτός που προτείνεις.