Να αρθεί το τραπεζικό απόρρητο αντί να ληστεύονται οι πολίτες

• Του Άγη Βερούτη

Μέρες τώρα πλανώνται ψευτοδιλήμματα και πυροτεχνήματα στην πολιτική σκηνή, με σκοπό να τρομοκρατήσουν τους Πολίτες ώστε να υποκύψουν εκβιαστικά, χωρίς αντιδράσεις, στο νέο κύκλο φορο-λεηλασίας των τιμίων Ελλήνων που επιφυλάσσει το προς ψήφιση νομοσχέδιο που θα επικυρώσει το Μνημόνιο ΙΙ σε ένα μόνο άρθρο.

Το όλο σκηνικό έχει στηθεί από τις πολιτικές δυνάμεις, για να εξαναγκάσουν για μια ακόμη φορά τον Πολίτη να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα τον εξανδραποδισμό του και τη συνέχιση της άσκοπης θυσίας του στο βωμό της διατήρησης της κλεπτοκρατίας και της κομματοκρατίας (ένα και το αυτό είναι).

Η παράσταση του θεάτρου σκιών ξεκίνησε με την πρωτοβουλία του ΔΝΤ να θέσει δίλημμα μη-καταβολής της επόμενης δόσης του δανείου προς την Ελλάδα. Σκοπός αυτού φυσικά δεν είναι η κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά ο πειθαναγκασμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προγραμματίσει τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας από το θεσμοθετημένο μηχανισμό στήριξης μετά το πέρας του τωρινού δανείου των 110 δισ. ευρώ.

Κατόπιν τη σκυτάλη από το ΔΝΤ πήρε η κυβέρνηση, με κραυγές περί αδυναμίας λειτουργίας του κράτους σε περίπτωση μη-καταβολής της δόσεως.

Δηλαδή οι πολιτικοί είπαν στον Πολίτη πως αν δε βρεθούν χρήματα για να συνεχίσουν να πληρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ψευδοανάπηρους και πεθαμένους τις συντάξεις τους, και τεράστιους μισθούς σε πολυθεσίτες δημοσίους υπαλλήλους χωρίς αντικείμενο εργασίας, τότε οι κυβερνώντες θα αφήσουν τη χώρα να καταρρεύσει. Είπαν δηλαδή οι κύριοι ότι αν δεν έχουν να πληρώσουν 8.000 ευρώ το μήνα τη σύνταξη στον πρώην βουλευτή ή 5.000 ευρώ το μήνα τη δεύτερη σύνταξη στον πρώην συνδικαλιστή, ή 30.000 ευρώ το μήνα στον εν ενεργεία συνδικαλιστή, τότε θα αφήσουν ΚΑΙ τον συνταξιούχο των 420 ευρώ απλήρωτο να πεθάνει από την πείνα!

Οι πολιτικοί αρνούνται πεισματικά τη λογική του νοικοκυρέματος, διαπράττοντας αγριότητες κατά του Ελληνικού Λαού: η μεγαλύτερη βία είναι η φτώχεια, και αυτήν προάγει η φορολογική πολιτική της κυβερνήσεως. Δημιουργούν φτωχούς προκειμένου να μπορούν να συνεχίσουν να κατασπαταλούν το μόχθο του Πολίτη στο κλεπτοκρατικό-κομματοκρατικό σύστημα που έχτισαν τα τελευταία 37 χρόνια.

Η γνωστή πλέον καμπύλη Laffert καταδεικνύει πως ανεβάζοντας ασταμάτητα το συντελεστή φορολόγησης, μετά από κάποιο σημείο ένα κράτος εισπράττει λιγότερους φόρους από όσο αν είχε μικρότερο συντελεστή. Παρ΄ όλα αυτά η κυβέρνηση συνεχίζει να αυξάνει τους συντελεστές και να προσθέτει φόρους στην ιδιοκτησία, θέτοντας εκβιαστικά διλήμματα στους τίμιους πολίτες που πραγματικά δεν έχουν πια άλλο να δώσουν στο αδηφάγο κράτος. “Δώσε μου αυτά που σου λέω εγώ, αλλιώς θα σου πάρω το σπίτι σου!” απειλεί το Κράτος.

Αν δηλαδή κάποιος δεν έχει να πληρώσει τους νέους σκοπούμενους παράλογους φόρους εναντίον της ιδιοκατοίκησης, λόγω της ύφεσης της αγοράς και των χρημάτων που του απεσπάσθησαν βάσει περαιώσεων, συν ημιυπαίθριους, συν έκτακτες εισφορές, συν αύξηση φορολογικών συντελεστών, συν αύξηση σωρείας έμμεσων φόρων στο ΦΠΑ, στη βενζίνη, συν το κόστος της αμείωτης γραφειοκρατίας και της διαφθοράς στην ολοκληρωτικά Σοβιετικού τύπου οικονομία μας, ΤΟΤΕ ΘΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΦΕΙΛΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!

Αντί να γίνει άμεσα η άρση του τραπεζικού απορρήτου για ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες εντός και εκτός της χώρας, και να απαιτήσουν από τους επίορκους, κλέφτες δημοσίου και ιδιωτικού χρήματος, και φοροφυγάδες να πληρώσουν με πρόστιμα το μερίδιο που τους αναλογεί, συζητούν να καταργήσουν το πόθεν έσχες (πρόταση αντιπολίτευσης) ώστε να φέρουν πίσω με το καλό οι απατεώνες και φοροφυγάδες τις περιουσίες τους να φορολογηθούν στην Ελλάδα! Οι κλέφτες να πληρώσουν με το καλό! Ποιόν νομίζουν ότι κοροϊδεύουν; Τον Πολίτη πάντως όχι.

Ποιος φοβάται άραγε την άρση του τραπεζικού απορρήτου; Ποιος προτιμά να συνεχίσουν να πληρώνουν τα πρόβατα αργοπεθαίνοντας από ασιτία, ενόσω οι λύκοι παριστάνουν τους αδικημένους και κρύβουν τα κλοπιμαία σε ασφαλείς λογαριασμούς που έχουν διασφαλισμένο το απόρρητο. Ποιόν βολεύει το απόρρητο των ελληνικών τραπεζικών λογαριασμών; Τους τίμιους ή τους απατεώνες;

Όλες οι πληροφορίες για να παταχθεί δια παντός η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι αποθηκευμένες στις βάσεις δεδομένων των τραπεζών. Στις κινήσεις των λογαριασμών. Πόσα να έχουν πια βάλει κάτω από το στρώμα τους οι φοροφυγάδες; Το μόνο που έχει να κάνει μια κυβέρνηση που θέλει πραγματικά να εισπράξει φόρους δίκαια και ισομερώς από όλους, είναι να άρει το τραπεζικό απόρρητο. Να άρει το τραπεζικό απόρρητο που βοηθάει τους φοροκλέφτες.

Αυτό είναι όλο. Μια τροπολογία και τελείωσε το κουκλοθέατρο της ελληνικής φοροδιαφυγής. Σε 20 λεπτά της ώρας λήγει η φορολογική ανισονομία της Ελλάδος. Βγάζεις μάλιστα και ένα ευεργετικό νόμο διάρκειας μιας εβδομάδος, ότι αν προσέλθει από μόνος τους ο φοροφυγάς να προσφέρει τους αναλογούντες φόρους για τα ποσά που έχουν βρεθεί στους λογαριασμούς του τα τελευταία, ας πούμε 10 χρόνια, και να τους εξοφλήσει σε μια συνολική δόση, τότε θα του χαρισθούν τα πρόστιμα. Σε μια μέρα θα έχεις λύσει το πρόβλημα της φοροδιαφυγής και ταυτόχρονα θα έχεις αποδεσμευτεί από την επόμενη δόση του μνημονίου.

Αυτό βέβαια απαιτεί να ψηφίσουν οι βουλευτές το σχετικό νόμο, και να θέσουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους, τις οικογένειές τους, και τους ψηφοφόρους τους που οι ίδιοι διόρισαν. Εδώ κυκλοφορούν ελεύθεροι οι πολιτικοί που αποδεδειγμένα και κατ’ ομολογίαν τους έχουν κλέψει και πάρει μίζες, σιγά μην ανοίξουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς όλων των Ελλήνων. Όπως ο αστρολόγος που πιάστηκε την προηγούμενη βδομάδα, ο οποίος είχε 2.500.000 ευρώ στο λογαριασμό του χωρίς να έχει κόψει ούτε μια απόδειξη. Μα από αυτά, το 1.000.000 ευρώ ανήκει στο κράτος. Έχει κλαπεί από το κράτος οπότε εφόσον ο εν λόγω κύριος δεν πήγε από μόνος του να πληρώσει το φόρο που του αναλογούσε, ας πληρώσει τώρα και τα δίκαια πρόστιμα, και τους τόκους επί αυτών.

Γιατί να πληρώνει η γιαγιά στο χωριό 23% ΦΠΑ στο γιαουρτάκι της ώστε να μπορεί να ζει ο κύριος αυτός αφορολόγητα;

Όμως, η άρση του τραπεζικού απορρήτου που αποτελεί το μόνο σίγουρο και αποδεδειγμένο μέτρο για την πάταξη της φοροδιαφυγής και την επιστροφή της φορολογικής ισονομίας, δεν βολεύει κυρίως όσους έχουν κάτι να κρύψουν, και φαίνεται ότι οι τωρινοί πολιτικοί μας δεν βολεύονται με τη φορολογική ισονομία που συνεπάγεται η άρση του τραπεζικού απορρήτου.

Θα πρέπει ίσως να κοιτάξουν έξω από τα παράθυρα της Βουλής και να δουν τον κόσμο. Όσο περνούν οι μέρες, οι Πολίτες στις πλατείες γίνονται λιγότερο υπομονετικοί, και όσο δεν βλέπει ο Λαός μεταρρυθμίσεις που να επαναφέρουν την ισονομία και τη δικαιοσύνη στη Χώρα μας, τόσο η αγανάκτηση θα πλησιάζει να γίνει οργή.

Καλά θα έκαναν ίσως οι πολιτικοί μας να ξανασκέπτονταν αν προτιμούν να παραμένουν αγκιστρωμένοι σε ένα σύστημα που θρέφει και θρέφεται από τη διαφθορά και την ανισονομία. Διότι λέει ο Λαός μας “Φωνή Λαού, οργή Θεού”. Και όσο και αν προσπαθούν διάφορες, πάσης φύσεως, κομματικές δυνάμεις να σφετεριστούν και να καπελώσουν την παρουσία των πολιτών στις πλατείες δεν πρόκειται να το καταφέρουν. Πολύ απλά διότι ο κόσμος στις πλατείες δεν είναι εκεί για να προτείνει λύσεις αριστεροδεξιοκεντρώες, αλλά για να διαμαρτυρηθεί.

Τις λύσεις πρέπει να τις αποφασίσουν οι πολιτικοί, αφού όλοι τις ξέρουν, είμαι βέβαιος, πριν εξαντληθεί η υπομονή του Λαού και γίνει οργή Θεού, διότι τότε πραγματικά θα κινδυνεύσει η Δημοκρατία μας και πιθανότατα θα βιώσουμε μια ακόμα Εθνική Τραγωδία όπως αυτές που η Ιστορία μας δείχνει πως ακολουθούν τις εκτροπές της Δημοκρατίας.

* Ο Άγης Βερούτης είναι επιχειρηματίας, Σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στις ΗΠΑ όπου και εργάστηκε σχεδόν είκοσι χρόνια

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση