Ζούμε το τέλος του διαμεσολαβητικού συστήματος

• Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας
  

Το σημερινό διαμεσολαβητικό σύστημα (κόμματα, θεσμοί, συνδικάτα και δημόσια διοίκηση) πνέει τα λοίσθια. Η αυθόρμητη και πρωτοφανής συγκέντρωση στο Σύνταγμα έδειξε ότι οι Έλληνες επιτέλους ξύπνησαν. Οι γνωστοί έως τώρα διαμεσολαβητές, ή μεσάζοντες, οδηγούνται στην απόσυρση. Οι πολίτες που έψαλαν τον εθνικό μας ύμνο, ήταν αυτοί οι ίδιοι που φώναξαν δυνατά το σύνθημα «η φτώχεια είναι η χειρότερη βία». Το τέλος του σημερινού διαμεσολαβητικού συστήματος, ή της γνωστής μας Μεταπολίτευσης, ήρθε, γιατί το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να διαχειρισθεί την κατάσταση στην οποία το ίδιο οδήγησε τον εαυτό του και το έθνος μας. Οι περισσότεροι στο Σύνταγμα ήταν άνθρωποι της μεσαίας κοινωνικής τάξης: δηλαδή, ήταν αυτοί οι άνθρωποι που δούλεψαν τίμια και πραγματικά σκληρά (και δεν έκαναν κομπίνες ή πήραν «μίζες»), για να ζήσουν ευπρεπώς την οικογένειά τους.

Η κοινωνία μας είναι πλέον πολύ μπροστά από το αδύναμο πολιτικό μας σύστημα και τους έως τώρα κάθε λογής ανέντιμους διαμεσολαβητές. Δυστυχώς, οι περισσότεροι πολιτικοί όντως βλέπουν, πλέον, τις «πλάτες» της κοινωνίας. Έχω την αίσθηση πολλές φορές ότι πολλοί κυβερνώντες δεν ζουν πια ανάμεσά μας. Πολύς κόσμος σήμερα πεινάει και τρώει από τα σκουπίδια (ναι!), ή δεν έχει ούτε τα προς το απλό ζην. Το ξέρουν; Το πανό μπροστά στη Βουλή ήταν συγκλονιστικό: «πεθαίνουμε». Οι (αγανακτισμένοι τώρα) έλληνες δανείστηκαν, κατανάλωσαν, αυταπατήθηκαν και εκτέθηκαν, δημιουργώντας έτσι μια «ρηχή» κοινωνία και μια επίπλαστη «επιδεικτική δημοκρατία» στον τόπο μας. Έλληνες ανέντιμοι πολιτικοί (της εκτελεστικής κυρίως εξουσίας, πχ., βλέπε «υποβρύχια») λεηλάτησαν τις σάρκες και το μέλλον του έθνους μας, αφού η κρίση σήμερα έχει οδηγήσει τους έλληνες στην ανέχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια, τον φόβο, την εγκληματικότητα και την απόλυτη δυσφορία. Οι έλληνες δικαίως αγανάκτησαν!

Όμως, επειδή πρέπει να το θυμόμαστε και στο μέλλον, που αυτή την περίοδο δημιουργούμε, κάποιος πρέπει να τους πει, στους έλληνες, ότι φταίνε – σε ορισμένες περιπτώσεις – και οι ίδιοι, λίγο ή εν μέρει, αφού και οι αυτοί οι ίδιοι διάλεγαν, λόγου χάρη, την επιλεκτική ανοχή και την απενεχοποιημένη αναξιοκρατία. Επιπροσθέτως, ας μη μας διαφεύγει ούτε στιγμή το γεγονός ότι οι πολίτες είναι και πάλι αυτοί που ψήφιζαν όλους όσους υπηρετούσαν την εκάστοτε Βουλή. Γιατί οι πολίτες δεν έβλεπαν τις «λαμογίστικες» συμπεριφορές, τον κρατικοδίαιτο επιχειρηματία, τις πληρωμένες πέννες, την οικογενειοκρατία και, έτσι, αδιαμαρτύρητα, απλώς έτρωγαν, κάποιοι, τα εναπομείναντα «κοκαλάκια» της διαφθοράς και της διαπλοκής; Ομοίως, είναι απολύτως βέβαιο ότι οι παγκόσμιοι τραπεζίτες είναι στυγνοί «οικονομικοί δολοφόνοι»: αλλά, ερωτώ, γιατί την «πέσανε» οι κερδοσκόποι στην Ελλάδα; Γιατί δεν την «έπεσαν» οι ίδιοι , πχ., στο Βέλγιο ή στην Αυστρία; Φταίνε αυτοί, ή μόνον αυτοί, για το ότι ορισμένοι από εμάς είμαστε «μπαταχτσήδες», ή, για το ότι ο κ. Παπανδρέου υπέγραψε αβλεπτεί τις αντισυνταγματικές διατάξεις του Μνημονίου;

Το τραγικό σήμερα όμως είναι ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν έχει αντιληφθεί την πρωτοφανή σοβαρότητα της κατάστασης. Βλέπουν, απλά, τους «αγανακτισμένους» και δεν σκέφτονται τι συμβαίνει, ή τι τωόντι τους συμβαίνει! Το πλήθος πλέον έγινε «οργανωμένος» όχλος. Κάποιοι αγνοούν το τι πράγματι διαμείβεται, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται ταυτόχρονα σε πραγματικό πόλεμο. Η δημοκρατία μας σήμερα κινδυνεύει περισσότερο από την πολιτική ακινησία, παρά από την κοινωνική εγρήγορση ή αυτοματοποίηση.

Το τέλος του σημερινού «χορτασμένου» διαμεσολαβητικού μας συστήματος θα έρθει. Ωστόσο, ο επίλογός του δεν μπορεί να προαναγγελθεί. Οι αγανακτισμένοι δεν έχουν εξεγερθεί, ούτε επαναστάτησαν, απλά προετοιμάζουν την αρχή της επόμενης ημέρας, της επόμενης Δημοκρατίας. Οι αγανακτισμένοι δίνουν βήμα στην Ελλάδα και στην ιστορία. Ο όχλος και τα πλήθη δεν σκέπτονται, λειτουργούν κυρίαρχα ή μόνο με το πρωτόγονο ένστικτό τους. Αυτό το ορμέμφυτο στοιχείο τους οδηγεί, μαθηματικά, στην νέα τάξη πραγμάτων και στη νέα και σύγχρονη Ελλάδα.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση