Δεν πάει άλλο με την υποτέλεια και την εθελοδουλεία

Αφίσα στην πλατεία Συντάγματος

To κείμενο που ακολουθεί δεν είναι ηττοπαθές αλλά διαπιστωτικό για το που έχει πάει η οικονομία και γενικότερα αυτός ο τόπος.

Η νέα υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας απο την Moodys την καθιστά πλέον από τις πιο αναξιόπιστες στον πλανήτη και πολύ πιθανό είναι το σενάριο να χρεοκοπήσει.

Το νέο Μνημόνιο που έχει κλειδώσει και που προβλέπει απίστευτα δεινά για εκατομμύρια πολίτες από αυτό το καλοκαίρι.

Η πίεση που ασκείται στην Ελλάδα για να ξεπουλήσει ότι έχει σε τιμή ευκαιρίας, αρχής γενομένης από τον ΟΤΕ. Ακολουθούν ΤΤ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και φυσικά τα ακίνητα.

Το νέο κύμα απολύσεων που έρχεται τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα με τις καταργήσεις φορέων.

Το ραντεβού Παπανδρέου – Γιούνκερ (δηλαδή του ψευδοπρωθυπουργού και του πραγματικού πρωθυπουργού της Ελλάδας – η αντιστοιχία δική σας) που θα γίνει την Παρασκευή και έχει ως θέμα συζήτησης το νέο δάνειο, δηλαδή τη νέα υποδούλωση της χώρας.

Και τέλος, το κίνημα των «Αγανακτισμένων» που όσο περνούν οι μέρες φαίνεται ότι γίνεται κίνημα των «Αποφασισμένων» έστω και με ακρότητες.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι έχουμε μπει σε ένα τούνελ που δεν έχει τελειωμό. Και από το οποίο δυστυχώς πολύ δύσκολα θα βγουν ακόμη και δυο γενιές Ελλήνων.

Αυτό που κατάφερε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είναι ότι μας έχει καταστήσει ομήρους των Μνημονίων. Και δυστυχώς έχει αρχίσει να εμφανίζεται το σύνδρομο της Στοκχόλμης στους Έλληνες. Έχουμε αρχίσει δηλαδή να ταυτιζόμαστε με τους… απαγωγείς μας, με την … τρόικα. Και εξηγούμαστε:

Η κυβέρνηση έχει διαλύσει τόσο πολύ την οικονομία που εξαρτώμαστε από τον δανεισμό. Αν δεν πάρουμε την επόμενη… δόση μας θα έχουμε στερητικό σύνδρομο, δηλαδή θα χρεοκοπήσουμε. Κι αν δεν πάρουμε το επόμενο δάνειο, θα γυρίσουμε στη δραχμή και θα καταστραφεί η χώρα.

Είναι τόσο άθλιοι οι οικονομικοί δείκτες και τόσο βαθιά η ύφεση που χωρίς εξωτερική βοήθεια δεν μπορούμε ούτε βήμα να κάνουμε.

Κι έτσι θα ζούμε από εδώ και στο εξής.

Μόνο μια λύση υπάρχει για να ζήσουμε τουλάχιστον με αξιοπρέπεια. Να αλλάξουμε τους όρους του παιχνιδιού. Να υψώσουμε επιτέλους το ανάστημά μας, να δείξουμε επιτέλους αξιοπρέπεια και να επαναδιαπραγματευτούμε.

Δεν πάει άλλο με την υποτέλεια και την εθελοδουλεία. Ή τώρα ή ποτέ. Αυτό είναι το μελλοντικό διακύβευμα.

Αριστερός Ψάλτης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση