Η αδολεσχία των πολιτικών

Η ακατάσχετη φλυαρία, ακόμη και για απόρρητα εθνικά θέματα, είναι εγγενής αδυναμία των Ελλήνων πολιτικών. Μετά τις, χωρίς έλεγχο του μέτρου και της λογικής, δηλώσεις ορισμένων κυβερνητικών, για την ελληνική οικονομία, που απετέλεσαν την αιτία της αλματώδους αυξήσεως των επιτοκίων δανεισμού για την Ελλάδα, άλλο περίεργο κρούσμα ήλθε στην δημοσιότητα. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «GUARDIAN», προκαλέσαν παγκόσμιο ενδιαφέρον, από το περιεχόμενο τηλεγραφημάτων του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα Ντάνιελ Σπέκχαρντ, που συνέταξε προ έτους και έγιναν γνωστά εσχάτως (Wikileaks) μετά τις συναντήσεις του με τον τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Ελευθέριο Οικονόμου, προκύπτουν τα ακόλουθα:
Ο κ. Χρυσοχοΐδης, αναφερόμενος στην ΕΥΠ δήλωσε, ότι αποτελεί «ένα τίποτα» και ότι, λόγω των πολλών αδυναμιών της, μία από τις οποίες είναι οι συνδικαλιστές εργαζόμενοι, «συνιστά στην ουσία κίνδυνο για την δημόσια ασφάλεια». Προσέθεσε δε ότι η Αστυνομία γνωρίζει την ταυτότητα σχεδόν όλων των μελών τρομοκρατικών και αναρχικών ομάδων, αλλά δεν διαθέτει αποδεικτικά στοιχεία, για να προχωρήσει σε σύλληψη και φυλάκισή τους. Μνημόνευσε μάλιστα την περίπτωση της βομβιστικής επιθέσεως στη Λεωφόρο Συγγρού, λέγοντας, ότι η Αστυνομία γνωρίζει ποίοι συμμετέσχον εις αυτήν, αλλά δεν έχει ισχυρές αποδείξεις της ενοχής τους. Για τη σύλληψη όμως και την παραπομπή στα ποινικά ακροατήρια των εγκληματιών, όπως όλοι οι Νομικοί γνωρίζουν, δεν είναι αναγκαία η πλήρης απόδειξη της ενοχής τούτων. Αρκεί η ύπαρξη αποχρωσών ενδείξεων ενοχής, τις οποίες οι Δικαστές οφείλουν να ερευνήσουν και αξιολογήσουν, κατά συνείδηση και ελευθέρα κρίση, χωρίς να παραβλέπουν και το συμφέρον της δημοσίας τάξεως, για την άτεγκτη εφαρμογή των Νόμων του Κράτους.
Βεβαίως είναι γνωστό πως ορισμένοι Δικαστές παρέχουν την εντύπωση, ότι είναι επιλήσμονες των καθηκόντων τους, με το να αξιώνουν περίπου φωτογραφικές αποδείξεις της εγκληματικής δράσεως των κατηγορουμένων, προκειμένου να αποφύγουν την έκδοση καταδικαστικής αποφάσεως. Για τις αποφάσεις των Δικαστών τούτων ευθύνη έχουν και οι Επιθεωρητές των Δικαστηρίων. Και τούτο, διότι ουδέποτε καταλογίζουν στους επιθεωρουμένους τις παράλογες αθωώσεις κατηγορουμένων, για εγκλήματά τους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Πολλοί αστυνομικοί, αγανακτούν με την ευκολία αθωώσεως των κατηγορουμένων τούτων, συλλαμβανομένων σε πλήθος διαπράττον βιαιοπραγίες εις βάρος της περιουσίας άλλων πολιτών, ακόμη και των προσώπων τούτων. Συνεπεία τούτου αποφεύγουν τη σύλληψη δραστών εγκληματικών ενεργειών, με τη δικαιολογία, ότι και αν τους συλλάβουν, θα ταλαιπωρηθούν για την εκδίκαση της εγκληματικής πράξεως αυτών χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Είναι και αυτό ένα επακόλουθο της πλημμελούς λειτουργίας της ποινικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Θα ήτο άδικο να υποστηρίξει κανείς ότι δεν υπάρχουν σήμερα άριστοι Έλληνες δικαστές, αναλισκόμενοι στην άψογη εκτέλεση των καθηκόντων τους. Αλλά θα ήταν και σφάλμα να αποκλεισθεί η ύπαρξη ορισμένου αριθμού δικαστών, που παραμελούν τα καθήκοντά τους, και δεν επιδεικνύουν την κατάλληλη συμπεριφορά, αποβλέποντες μόνο στην γρήγορη και χωρίς ευθύνες περαίωση της σχετικής δικογραφίας. Η επίμονη αναζήτηση προφάσεως για την ματαίωση της εκδόσεως αποφάσεως ή για την έκδοση οιασδήποτε τυπικής αποφάσεως, συνεπαγομένης τερμάτωση της εκκρεμότητος, συνιστά παράβαση καθήκοντος, η οποία πρέπει να είναι πειθαρχικώς ελεγκτέα. Αλλά ενώ η Αστυνομία για τη σύλληψη τρομοκρατών και αναρχικών λέγει ότι αναζητεί πλήρεις αποδείξεις, δεν πράττει το ίδιο σε άλλες περιπτώσεις που επίσης ενδιαφέρουν το ευρύ κοινό. Στη Στυλίδα, για παράδειγμα, η αστυνομία συνέλαβε τον δήμαρχο της πόλεως Απόστολο Γκλέτσο και τον οδήγησε τελικώς στον Εισαγγελέα, διότι επεχείρησε να ανοίξει και πάλι τις διόδους παράκαμψης των εκεί διοδίων, τις οποίες το προηγούμενο βράδυ είχε κλείσει η εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται τον αυτοκινητόδρομο. Ο άνω δήμαρχος κατηγορήθηκε για διατάραξη ασφαλείας συγκοινωνιών, φθορά ξένης ιδιοκτησίας και παραβίαση διατάξεων του Κώδικος Οδικής Κυκλοφορίας, καθώς επιχειρούσε να ανοίξει εκ νέου διόδους από τον εθνικό δρόμο στον παρακείμενο παράδρομο. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο ανωτέρω δήμαρχος οδηγήθηκε στην Εισαγγελία Λαμίας από την Αστυνομία με χειροπέδες που προεκάλεσαν κατάπληξη και αγανάκτηση σε πολλούς κατοίκους της Ρούμελης. Η ενέργεια του δημάρχου Στυλίδος απέβλεπε στην διάνοιξη παρακαμπτηρίας οδού για την διέλευση των κατοίκων της Πελασγίας και των άλλων κωμοπόλεων και χωρίων κατά μήκος της αυτής οδού. Η αντιμετώπισή του από την Αστυνομία κατά τον άνω σκληρότατο τρόπο θα έπρεπε να έχει επισύρει καυστικά επικριτικά σχόλια των ΜΜΕ. Αλλά αυτά τάσσονται εκ προοιμίου υπέρ των εκάστοτε συμφερόντων εκείνων, χάριν των οποίων έχουν τοποθετηθεί τόσα πολλά ταμεία διοδίων, υψηλοτάτου συνολικού κόστους. Με την αυτή άλλωστε προθυμία στηρίζουν και όλα τα κυβερνητικά μέτρα, έστω και αν είναι αντιλαϊκά, ή επιβαρύνουν υπερβαλλόντως όλους τους Έλληνες, πολύ περισσότερο αυτούς του πολύ χαμηλού εισοδήματος. Ελάχιστοι θα έχουν λησμονήσει τους θρήνους και κοπετούς των διακόνων της προπαγάνδας, για το δράμα των νέων Ελλήνων, με μισθούς 600 και 700 ευρώ, κατά την διάρκεια της διακυβερνήσεως της χώρας από την τελευταία κυβέρνηση της Ν.Δ.
Από όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά δίκτυα, καθημερινώς ετίθετο το ερώτημα, πώς είναι δυνατόν να δημιουργήσουν οικογένεια οι νέοι μας με αυτούς τους μισθούς; Σήμερα, τα ίδια σχεδόν πρόσωπα της ενημερώσεως, στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική για την περικοπή μισθών και συντάξεων και κάτω των άνω ποσών. Λησμονούντα δε, όσα έλεγαν τότε, επιχειρούν σήμερα να πείσουν τους ακροατές τους, ότι οι άνω μισθοί είναι ικανοποιητικοί. Και επειδή προφανώς έχει στερέψει το δάκρυ τους στο πρόσφατο παρελθόν, κατά τους θρήνους υπέρ των χαμηλομίσθων, δεν συγκινούνται καν σήμερα για τις χιλιάδες των ανέργων νέων, όπως και των απολυομένων παλαιοτέρων μισθωτών. Οι ουδέν στερούμενοι, αλλά και οι έχοντες και κατέχοντες, δεν παύουν να διατείνονται ότι μόνη λύση του οικονομικού προβλήματος της Ελλάδος είναι οι απολύσεις των μισθωτών στο Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ώστε να καταστεί η οικονομία μας «ανταγωνιστική». Εξακολουθούν να υμνούν το άκρατο καπιταλιστικό σύστημα, ως το μόνο «πλουτοπαραγωγικό» και να προβάλλουν στερεοτύπως, ως δικαιολογία παραλείψεως μέτρων κατά της αισχροκερδείας, την υποτιθεμένη αυτορύθμιση του συστήματος τούτου και τον ανύπαρκτο ανταγωνισμό.
Για τους αξίους νέους Έλληνες, που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία, τον Καναδά και άλλες μακρινές χώρες, αδιαφορούν. Όπως και για το γεγονός ότι η Ελλάδα κατακλύζεται συνεχώς από Ιρακινούς, Πακιστανούς και άλλους μελαψούς μουσουλμάνους, οι οποίοι αντικαταθιστούν τους νέους μας που αποδημούν.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση