Σιωπή Παπανδρέου - Ερντογάν για τις οικονομικές ζώνες

• Του Γιώργου Δέλαστικ

Yποψίες ως προς το πραγματικό περιεχόμενο της κατ’ ιδίαν συνομιλίας των πρωθυπουργών της Ελλάδας και της Τουρκίας στο Ερζερούμ προκαλεί η παντελής έλλειψη αναφοράς στο εάν συζητήθηκε και τι ειπώθηκε γύρω από το θέμα των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ). Δεν έχουμε μέχρι στιγμής κάποια πληροφόρηση, αλλά δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν έθεσε με κάποιον τρόπο στον Γιώργο Παπανδρέου τουλάχιστον το ζήτημα της συμφωνίας Τελ Αβίβ και Λευκωσίας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ Ισραήλ και Κύπρου.
Το ζήτημα αυτό είναι το κορυφαίο που απασχολεί την Τουρκία αυτή την εποχή από όλα τα θέματα που άπτονται του Κυπριακού και εμμέσως των Ελληνοτουρκικών, ενώ παράλληλα είναι ένα θέμα τεράστιας διεθνούς σημασίας που μπορεί να προκαλέσει ακόμη και κάποιας μορφής ένοπλη σύρραξη στη Μέση Ανατολή!
Ένα μόλις 24ωρο μετά την υπογραφή της συμφωνίας Ισραήλ - Κύπρου, ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών Φεριντούν Σινιρλίογλου κάλεσε τον Ισραηλινό πρεσβευτή στην Άγκυρα και διαμαρτυρήθηκε για την υπογραφή της συμφωνίας για τις ΑΟΖ.
Λίγες μέρες αργότερα, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε και επίσημη ανακοίνωση, όπου μεταξύ άλλων χαρακτήρισε «άκυρες» οποιεσδήποτε συμφωνίες υπογράφει η Κυπρια κή Δημοκρατία με άλλες χώρες για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, με το επιχείρημα ότι δήθεν «η ελληνοκυπριακή διοίκηση δεν εκπροσωπεί ολόκληρο το νησί».
Φαίνεται εξαιρετικά παράδοξο και μάλλον απίθανο από τη μια η Τουρκία να κάνει τόσο θόρυβο και διαβήματα για το θέμα και από την άλλη να μην το θέτει καν ο Ερντογάν στη συνάντησή του με τον Παπανδρέου.
Το θέμα δεν είναι αστείο ούτε περιορίζεται στις σχέσεις Άγκυρας - Λευκωσίας. Το Ισραήλ χρησιμοποιεί τη συμφωνία με την Κύπρο ευθέως εναντίον των Αράβων και δη του Λιβάνου, όπως φαίνεται και από τις δηλώσεις του Ισραηλινού υπουργού Υποδομών Ούζι Λαντάου, στις 22 Δεκεμβρίου.
Το Ισραήλ σκοπεύει να εκμεταλλευτεί πλήρως τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, δήλωσε ο Λαντάου απαντώντας στις διαμαρτυρίες του Λιβάνου για το ότι Ισραήλ και Κύπρος όρισαν τις ΑΟΖ τους χωρίς να λάβουν υπόψη τους τα δικαιώματα του Λιβάνου. Ο Ισραηλινός υπουργός απείλησε ευθέως ότι η χώρα του «θα ασκήσει όλη την αναγκαία ισχύ» εναντίον γειτονικών κρατών με τα οποία δεν υπάρχουν συμφωνίες συνεκμετάλλευσης, όπως αυτή με την Κύπρο.
Ισραήλ και Λίβανος παραμένουν, από νομική σκοπιά, σε εμπόλεμη κατάσταση. Δεν έχουν οριοθετηθεί ούτε καν τα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών, πόσω μάλλον οι ΑΟΖ τους.«Όλες οι διεκδικήσεις του Λιβάνου στερούνται παντελώς νομικής, οικονομικής ή χαρτογραφικής βάσης», δήλωσε ο Ισραηλινός υπουργός πριν προχωρήσει σε μια πολιτική δήλωση-βόμβα:

«Η συμφωνία με την Κύπρο χαράσσει το όριο των θαλάσσιων συνόρων του Ισραήλ προς βορρά και ορίζει de facto τα θαλάσσια σύνορα με τον Λίβανο»!

Ο Ούζι Λαντάου εμφανίζει, δηλαδή, την Κύπρο να συμμετέχει συνειδητά στην de facto οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων του Λιβάνου ερήμην της χώρας αυτής! Τη μετατρέπει, δηλαδή, αντικειμενικά σε εχθρό των Αράβων!
Περιττό να τονιστεί ότι μετά την εξέλιξη αυτή ουσιαστικά αποκλείεται να υπάρξει συμφωνία της Κύπρου με τον Λίβανο ή τη Συρία για τον καθορισμό των ΑΟΖ τους, ενώ πρέπει να δούμε τι θα γίνει και με την Αίγυπτο.
Αντιθέτως, βλέπουμε να συγκροτείται ταχύτατα ένα μέτωπο Τουρκίας και αραβικών χωρών (Συρίας, Λιβάνου, Αιγύπτου, ενδεχομένως και Λιβύης με κάποιες ιδιομορφίες) εναντίον της συμφωνίας για τις ΑΟΖ Ισραήλ - Κύπρου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εξέλιξη αυτή θα δυσκολέψει πολύ το συναινετικό καθορισμό της ελληνικής ΑΟΖ με την Αίγυπτο και τη Λιβύη, αν η κυβέρνηση Παπανδρέου κινηθεί ποτέ προς την κατεύθυνση οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ. Ούτε αυτή ούτε η κυβέρνηση Καραμανλή το έκαναν σε πολύ πιο ήπιες εποχές, χωρίς να έχουν ανακαλυφθεί τα κοιτάσματα φυσικού αερίου μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου, όταν τα πράγματα ήταν σαφώς πιο εύκολα από πολιτική σκοπιά. Δεν γνωρίζουμε αν θα το κάνει τώρα, σε πολύ πιο οξυμένο κλίμα, με μεγάλες διεθνείς δυσκολίες και το διεθνές κύρος της Ελλάδας καταρρακωμένο.Καθόλου δεν διευκολύνουν την Αθήνα οι δηλώσεις του Ούζι Λαντάου ότι «το Ισραήλ μπορεί να γίνει εξαγωγέας φυσικού αερίου προς την Ευρώπη» και ότι «είμαστε άλλωστε έτοιμοι να συνεργαστούμε σε ένα τέτοιο σχέδιο με ξένους επενδυτές, αλλά και με την Ελλάδα και την Κύπρο».
Η Ελλάδα φυσικά και πρέπει να διασφαλίσει και να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της αναφορικά και με τις ΑΟΖ, όπως φωνάζουν χρόνια τώρα λίγοι αλλά επίμονοι ειδικοί. Είναι άλλο πράγμα όμως να το κάνει αυτό εντασσόμενη στο αντιαραβικό μέτωπο, όπως επιδιώκει η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ και συναινεί η κυβέρνηση Παπανδρέου. Αυτό συνιστά δραματική στροφή στην ελληνική εξωτερική πολιτική και ενδέχεται να έχει βαρύτατες πολιτικές συνέπειες για τη χώρα μας, αρνητικές φυσικά.
Η σοβαρότατη αντιαραβική πολιτική στροφή της κυβέρνησης Παπανδρέου καθίσταται εμφανής και από το γεγονός ότι χθες αναμενόταν στην Αθήνα το πιο απεχθές πρόσωπο της ισραηλινής πολιτικής σκηνής: ο ακροδεξιός Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ. Έρχεται στην Ελλάδα για να προωθήσει την πρόσδεση της χώρας μας στα ενεργειακά σχέδια του Ισραήλ και την ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ – κάτι που καθιστά βέβαιο ότι στον επόμενο αραβοϊ σραηλινό πόλεμο η χώρα μας θα βρεθεί πολύ πιο βαθιά μπλεγμένη στο πλευρό του Ισραήλ εναντίον των Αράβων.
Για να καταλάβει κανείς καλύτερα το πολιτικό ποιόν του Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, ο οποίος εμφορείται από τόσο ισχυρές φασιστικές ιδέες ώστε ο αιμοσταγής σφαγέας πρωθυπουργός Νετανιάχου, ακροδεξιός βεβαίως κι αυτός, να φαίνεται... «μετριοπαθής κεντρώος (!)» συγκρινόμενος με τον Λίμπερμαν, αρκεί να αναφέρουμε ενδεικτικά δύο μόνο από τις πάμπολλες εξτρεμιστικές θέσεις του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών. Έχει προτείνει να... πνίξουν όλους τους Παλαιστίνιους στη Νεκρά Θάλασσα και να... εκτελούν όλους τους βουλευτές αραβικής καταγωγής του ισραηλινού κοινοβουλίου που συναντώνται με ηγέτες της Χαμάς!Αυτό το άτομο κάλεσε ως συνομιλητή του στην Αθήνα ο Γιώργος Παπανδρέου, στο πλαίσιο προώθησης της νέας πολιτικής του.
Η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, ώστε σπεύδει στο Ισραήλ η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, ακολουθούμενη σύντομα από τον Νικολά Σαρκοζί. Οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας θέλουν αφενός να σχηματίσουν προσωπική άποψη για το ενδεχόμενο νέας αραβοϊ σραηλινής σύρραξης με επίκεντρο τον Λίβανο και, αφετέρου, επιθυμούν να προωθήσουν τη συμμετοχή γερμανικών και γαλλικών εταιρειών στις υποδομές εκμετάλλευσης του ισραηλινού φυσικού αερίου, την οποία βεβαίως το Τελ Αβίβ έχει εκχωρήσει μέχρι στιγμής σε αμερικανική εταιρεία.
΄Η Μέρκελ πέρασε απο την Κύπρο για ολιγόωρη επίσκεψη καθ’ οδόν προς το Ισραήλ – την πρώτη Γερμανού καγκελάριου στα πενήντα χρόνια ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τον επόμενο μήνα πιθανότατα θα μεταβεί στην Κύπρο και ο Σαρκοζί, ενώ την επισκέφθηκε ήδη ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ.
Αυτή η συρροή κορυφαίων ξένων ηγετών στην Κύπρο δεν συνδέεται βεβαίως με κάποιο αυξημένο ενδιαφέρον για την επίλυση του Κυπριακού αυτοτελώς. Αποκαλύπτει όμως μια νέα πολιτική πραγματικότητα: Τη θεώρηση του Κυπριακού εκ μέρους των Ευρωπαίων ηγετών στο πλαίσιο της αξιοποίησης των ισραηλινών κοιτασμάτων φυσικού αερίου, όσο και εκείνων που μπορεί να βρεθούν στην ΑΟΖ της Κύπρου.
Η θεωρητική υπόθεση κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου, που θα διασχίζει τις ΑΟΖ Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας - Ιταλίας και θα τροφοδοτεί την Ευρώπη, ενδιαφέρει ζωηρότατα το Βερολίνο, το οποίο δεν θα αφήσει φυσικά την Τουρκία να τη ματαιώσει, ενώ παράλληλα θα κάνουν οι Γερμανοί ό,τι μπορούν για να συμφιλιώσουν την Άγκυρα με το Τελ Αβίβ. Αναμένονται, λοιπόν, θεαματικές ανακατατάξεις.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση