Άλλοι σκύβουν με καμάρι, κι άλλοι σκύβουν απ' τα βάρη
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου κατά τη διάρκεια συζήτησης του τύποις Προϋπολογισμού, μας πληροφόρησε ότι την ώρα που η αχάριστος κοινωνία επιδίδεται σε ανούσιον επαναστατική γυμναστική και εν μέσω κρίσης αναγκάζει τους άνδρες των ΜΑΤ να σπαταλούν απεριόριστες ποσότητες χημικών σε ψεκασμούς διαδηλωτών, η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη φάση επικύψεων ενώπιον της τρόικας. «Είμαστε» είπε ο Γεώργιος Παπακωνσταντίνου «στην πιο δύσκολη κάμψη». Εεε, συγνώμη «καμπή». Τώρα, η κυβέρνηση των «Georges & Friends» αντιμετωπίζει και το τεράστιο δίλημμα: πόσο βαθιά θα πρέπει να είναι η επόμενη φάση επικύψεων; Να φιλήσει τα παπούτσια του αξιότιμου γιατρού - λυτρωτή Στρος Καν, ως άλλη εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή... Ή μήπως να εγκαταλείψει κάθε σκέψη να δείξει χαρακτήρα και να ευθυγραμμμιστεί κατευθείαν με το πάτωμα ως χαλάκι για πάσα χρήση... Τω όντι, «δύσκολες αποφάσεις»...
Από τις επικύψεις αυτού του είδους εξαιρείται ο Πάγκαλος, λόγω σωματότυπου, ο οποίος όμως δεν παραλείπει κάθε τρεις και λίγο να επιδεικνύει με αξιομνημόνευτο ζήλο τη σχετική προδιάθεση: γι’ αυτόν, ακόμα και αυτή η ζωτική διαδικασία της αναπνοής περιλαμβάνει εισπνοή καθαρού αέρα – ει δυνατόν απαλλαγμένου από δακρυγόνα δηλαδή– εκπνοή διοξειδίου του άνθρακα ενισχυμένου με αφορισμούς, ύβρεις και απειλές για το τέλος του «βολεμένου» και "συντεχνιάζοντος μικρομεσαίου που κλείνει στο άψε σβήσε το Σύνταγμα και δεν μπορούν να ολοκληρώσουν την επέλασή τους τα τάγματα της τρόικας και του τοποτηρητή της Γιώργου Β’ του Βάρβαρου.
Την ώρα που το βαρύ πρόγραμμα οσφυοκαμψίας συνεχίζεται και μάλιστα επιτυχώς, επικουρούμενο, για λόγους ισορροπίας και προστασίας της οσφυϊκής μοίρας από την ατροφία , από άρση βαρών – τόνων ψεύδους και αυθαιρεσίας – η κοινωνία λυγίζει κάτω από το βάρος του αγώνα για επιβίωση που υπόσχεται να γενικευτεί και να γίνει αγριότερος.
Προς το παρόν οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας σκύβουν για άλλους λόγους:
Με το βλέμμα στο οδόστρωμα για κανένα ευρώ, για κανέναν απολεσθέντα «θησαυρό»...
Πάνω από σκουπίδια για τρόφιμα, ρούχα, και ό,τι μπορεί να φανεί χρήσιμο σε έναν άστεγο, σε έναν συνταξιούχο των 300 και 400 ευρώ, σε έναν μετανάστη, σε έναν χρονίως άνεργο, σε έναν μεροκαματιάρη οικογενειάρχη που πλέον δεν τα βγάζει πέρα...
Χτυπημένοι από τα κλομπ και ψεκασμένοι από επικίνδυνα χημικά...
Μελαγχολικοί, από την αίσθηση αδυναμίας μπροστά στην ασύλληπτη βία που ορθώνεται γύρω τους ως «εξυγίανση», «αλλαγή νοοτροπίας», «πόλεμος κατά της διαφθοράς και του σπάταλου κράτους», «τέλος της Μεταπολίτευσης», «νέα Ελλάδα»...
Απελπισμένοι από το πισωγύρισμα...
Στοιχειωμένοι από το χυδαίο «μαζί τα φάγαμε»...
Ντροπιασμένοι που πίστεψαν το παραμύθι....
Όμως, η πολιτική, φυσική και ψυχολογική βία που πλέον βιώνουμε καθημερινά με την βοήθεια Πρετεντέρηδων που το μόνο που βλέπουν είναι η «βία του όχλου» η οποία στρέφεται εναντίον ομοϊδεατών τους(χτυπώντας τους το καμπανάκι ότι μπορεί να’ ρθει και η σειρά τους), είναι η περίτρανη απόδειξη της επιχείρησης επιβολής των άδικων και απάνθρωπων επιταγών του (νεοφιλελεύθερου) ισχυρού, απέναντι στον οποίο επιβάλλεται να μη σκύψουμε το κεφάλι...
Κι αυτό δεν είναι προτροπή προς έναν «αψυχολόγητο» κι «ανεύθυνο» ελληνικό τσαμπουκά, όπως νυχθημερόν υποστηρίζουν τα παπαγαλάκια στα κανιβαλοκάναλα, αλλά όρος επιβίωσης της κοινωνίας ως τέτοιας και όχι ως ζούγκλας
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...