Απάντηση στην τουρκική προπαγάνδα - Κύπρος 5

Στο παρόν άρθρο θα αναλύσουμε τους τελευταίους 2 από τους 4 συνολικά ισχυρισμούς του «καθηγητή» Süha Bölükbasi σχετικά με την 2η ενότητα περί διαφωνιών και διακοινοτικών συγκρούσεων.

3ος ισχυρισμός
«Στις ταραχές έδωσε τέλος μία κοινή συμφωνία της Βρετανίας,της Τουρκίας και της Ελλάδας,η οποία έδινε την άδεια να χρησιμοποιηθούν ως ειρηνευτική δύναμη οι βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις του νησιού.Οι συγκρούσεις τέθηκαν υπό έλεγχο εντός ολίγων ημερών.Ο Μακάριος,ο οποίος ερμήνευσε τις βρετανοαμερικανικές κινήσεις για αποσόβηση της κρίσεως ως προσπάθεια να αποτραπεί η επιδίωξη των Ε/κυπρίων για επανεξέταση των συμφωνιών του 1959,θέλοντας να νομιμοποιήσει τις ενέργειές του,στις 26 Δεκεμβρίου του 1963 έκανε έκκληση στο Συμβούλιο Ασφαλείας (Σ.Α.) του ΟΗΕ, ζητώντας από τον Οργανισμό να προστατεύσει την ανεξαρτησία της Κύπρου.Ο Μακάριος ερμήνευσε ως ρητή παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ τις προειδοποιήσεις της Άγκυρας ότι θα επέμβει,αν δεν μπει ένα τέλος στις ταραχές και στο φυλετικό μίσος,και ζήτησε να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα από το Σ.Α.,για να αποτραπεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο που θα έθετε σε κίνδυνο τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.»
Απάντηση
Αρχίσαμε την ανάλυση των ταραχών στο τέλος της απάντησης μας στον 2ο ισχυρισμό του προηγουμένου άρθρου,αλλά πρέπει να εισέλθουμε σε λεπτομέρειες διότι ο «καθηγητής» ρίχνει τις ευθύνες αποκλειστικά και μόνο στην ε/κυπριακή πλευρά.Μέσω αυτών των λεπτομερειών απαντούμε και στο υπόλοιπο του ισχυρισμού.
Έγιναν και άλλες επιθέσεις εναντίον Ελλήνων το πρωί της 22ας Δεκεμβρίου στον δρόμο Λευκωσίας-Κυρήνειας,στην περιοχή της Ομορφίτας,τη Λουρουτζίνα,τον Τσάτο και τον Άγιο Σωζόμενο.Ένας Τούρκος πυροβολήθηκε καθώς περνούσε από το χωριό Δευτέρα και αργότερα και ο Μακάριος και ο Κιουτσούκ έφτασαν στο χωριό για να ερευνήσουν την υπόθεση και να κάνουν δηλώσεις ζητώντας ηρεμία.Το μεσημέρι όλοι οι Τ/κύπριοι κυβερνητικοί υπάλληλοι και αστυνομικοί είχαν αφήσει τα πόστα τους.Οι Τούρκοι οχυρώθηκαν στις περιοχές τους και,όπως αποδείχτηκε,τα οχυρωματικά έργα ήταν έτοιμα από πολύ καιρό.Για να προωθήσουν τους στόχους τους για διχοτόμηση,οι Τούρκοι ανάγκασαν μερικές χιλιάδες αθώους και ευχαριστημένους συμπατριώτες τους χωρικούς να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους και τα ζώα τους και να μετακομίσουν στην υπερβολικά πυκνοκατοικημένη τουρκική συνοικία της Λευκωσίας.Έτσι ο στόχος της διχοτόμησης,καμουφλαρισμένος από την τουρκική προπαγάνδα σαν «ομοσπονδία»,επιδιωκόταν αμείλικτα ανεξάρτητα από τις απώλειες ανθρώπινων ζωών και την ανθρώπινη δυστυχία που προκαλούσε.Αλλά αυτή η πρώτη φάση της εισβολής της Τουρκίας απέτυχε,αφού περισσότεροι από τους μισούς Τούρκους αρνήθηκαν να υπακούσουν στις οδηγίες και να φύγουν από τα σπίτια τους για να πάνε στους καθορισμένους χώρους.
Την 23η Δεκεμβρίου στις 2:25 μμ,Τ/κύπριοι εξτρεμιστές μπήκαν στην αρμενική συνοικία της Λευκωσίας κι ανάγκασαν τους κατοίκους ν’αφήσουν τα σπίτια,τα μαγαζιά,τις εκκλησίες,το σχολείο και τις λέσχες τους.Λίγο αργότερα Βρετανοί στρατιώτες και πολίτες πυροβολήθηκαν στη Λάρνακα και τη Λεύκα από οπλοφόρους της ΤΜΤ.Την 27η Δεκεμβρίου αποφασίστηκε μεταξύ του Ταξίαρχου των Βρετανικών Δυνάμεων στην Κύπρο Πήτερ Γιάνγκ και των διοικητών των ελληνικών και τουρκικών στρατευμάτων του νησιού η σύσταση αρχηγείου για την κοινή δράση για την διατήρηση της τάξης.Βρετανικά στρατεύματα άρχισαν να περιπολούν στη Λευκωσία και τη Λάρνακα και στη συνέχεια καθορίστηκε μία πράσινη γραμμή για να χωρίσει τις ε/κυπριακές από τις τ/κυπριακές συνοικίες της Λευκωσίας.Όμως η γραμμή ,που φρουρείτο από Βρετανούς στρατιώτες,περνούσε μέσα από τα μεικτού πληθυσμού προάστεια Ομορφίτα και Νεάπολη κι έβαζε ολόκληρη την Αρμενική συνοικία και τις ελληνικές περιοχές Κέρμια,Άγιος Κασιανός,και Άγιος Ιάκωβος πίσω από τις τουρκικές γραμμές.Οι εχθροπραξίες επαναλήφθηκαν και ενώ υπήρξε έκκληση από τις προστάτιδες δυνάμεις στις 23/12 για ειρήνη,ακολούθησαν φήμες για τουρκική εισβολή.Αργά στις 24/12,το στρατιωτικό τουρκικό απόσπασμα στην Κύπρο βγήκε από το στρατόπεδο του και πήρε θέσεις στα βόρεια προάστεια της Λευκωσίας και κατά μήκους της οδού Λευκωσίας-Κυρήνειας,που οδηγεί στην βόρεια ακτή.Την άλλη μέρα τουρκικά αεριωθούμενα πετούσαν χαμηλά πάνω από τις στέγες της Λευκωσίας και εντοπίστηκαν τουρκικές ναυτικές μονάδες να κάνουν ελιγμούς έξω από τις ακτές του νησιού.Το στρατιωτικό ελληνικό σώμα,ακολουθώντας το παραδειγμά τους,βγήκε από τα παραπήγματα και πήρε θέσεις για να αποκρούσει μία πιθανή τουρκική εισβολή.
Η βρετανική επιθυμία για την διατήρηση του στάτους κβο έπαιξε ζωτικό ρόλο στη σωτηρία της Κύπρου από μεγαλύτερη καταστροφή.
Η Κυπριακή κυβέρνηση ζήτησε την επέμβαση του Σ.Α και ζήτησε μία επείγουσα συνάντηση για να εξεταστούν οι κατηγορίες κατά της Τουρκίας για επίθεση και επέμβαση στα εσωτερικά της Κύπρου παραβιάζοντας τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα του νησιού.Η Τουρκία αρνήθηκε τις κατηγορίες και το Σ.Α ανέβαλε την συζήτηση χωρίς να κάνει καμία ενέργεια.Αν και η κυπριακή κυβέρνηση είχε αποσύρει την προηγούμενη αιτησή της για επέμβαση του ΟΗΕ,η δεύτερη απειλή τουρκικής εισβολής καθώς και το γεγονός ότι για δεύτερη φορά αεριωθούμενα καταδιωκτικά πέταξαν πάνω από την Λευκωσία έκαναν τον Υπ.Εξωτερικών Σπύρο Κυπριανού να τηλεφωνήσει στους ξένους επιτετραμένους στη Λευκωσία και να τους ενημερώσει για την κατάσταση.
Ο Μακάριος έβλεπε τον τεράστιο κίνδυνο από πρωτοβουλίες του ΝΑΤΟ,δηλαδή των ΗΠΑ, να καθυστερήσουν τον ΟΗΕ για να προβάλλουν αγγλοαμερικανικό σχέδιο(Σάντυς -Μπωλ) έτσι ώστε τελικά το νησί να γίνει βάση του ΝΑΤΟ.Οι ουδέτερες τάσεις του Μακαρίου θα εξουδετερώνονταν και μία συγκυριαρχία Ελλάδας, Τουρκίας και ΝΑΤΟ θα διαιώνιζε τη συμμαχική στρατιωτική επιρροή.
Ο Δημήτριος Μπίτσιος,Έλληνας διπλωμάτης αναφέρει:
«Οι συνθήκες που επικρατούσαν ευνοούσαν ολοφάνερα την Τουρκία.Οι Βρετανοί και μαζί τους οι Αμερικανοί,ήθελαν πάνω απ’όλα να εμποδίσουν την διεθνοποίηση του προβλήματος.Ενοχλούνταν επίσης από την υποστήριξη που έδιναν στον Αρχιεπίσκοπο οι Σοβιετικοί.Εξάλλου ήθελαν να εξαγοράσουν την επιθυμία των Τούρκων για χρήση ένοπλης βίας κατά της Κύπρου με την υπόσχεση,ότι δεν θα δινόταν καμία λύση που να μην ικανοποιεί τις απόψεις τους.»
Ο Κιουτσούκ στην Le Monde στις 10/1/64 αναφέρει : «Θέλουμε χωριστό κράτος.Η Κύπρος πρέπει να διχοτομηθεί.Ο 35ος παράλληλος είναι η καλύτερη γραμμή για τα σύνορα».
Ο στρατηγός Λάυμαν Λέμνιστερ (διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη) προσπάθησε να επιβάλλει το σχέδιο (Σάντυς- Μπώλ),αλλά ο Μακάριος αποδείχτηκε ακλόνητος.Ο Μακάριος μάλιστα δήλωσε ότι θα δεχόταν μία διεθνή δύναμη υπό την αιγίδα του Σ.Α.Το σχέδιο που είχε υπ’όψιν της η Αμερική ήταν η διπλή ένωση με διχοτόμηση-δηλαδή να γίνει ολόκληρο το νησί μία βάση του ΝΑΤΟ και να βγει από την μέση η Βρεταννία.
Ο Λέμνιστερ προσπάθησε να επιβάλλει ντε φάκτο την διχοτόμηση.Έστειλε τηλεγραφήματα στις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας παροτρύνοντας τις να αποβιβάσουν στρατεύματα στο νησί,πράγμα που θα οδηγούσε στην απόβαση μίας μεικτής δύναμης του ΝΑΤΟ για να παρεμβληθεί ανάμεσα στις δύο κοινότητες και να φέρει τον Μακάριο προ τετελεσμένου γεγονότος.
Στο τέλος επικράτησε η αποφασιστικότητα του Μακαρίου.
Όσο για την ανάγκη αλλάγης που απαιτείτο για τις Συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας απαντήσαμε αναλυτικά στο προηγούμενο μας άρθρο.
Ο ΟΗΕ μπορούσε να εξασφαλίσει εγγυήσεις εναντίον μίας πιθανής τουρκικής εισβολής και μπορούσε να υποστηρίξει τον Μακάριο για αποφάσεις του σχετικά με τις Συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας και για να ετοιμάσει τον δρόμο για ενιαίο κράτος με πλειοψηφική κυβέρνηση.
Ο Μακάριος,αν και υποστήριζε επιφανειακά την Ένωση,ήθελε να μείνει η Κύπρος ουδέτερο κράτος.
Οι προτάσεις του ΝΑΤΟ δεν ήταν τίποτα άλλο απο αγγλοτουρκικές κομπίνες υπό την επιρροή των Αμερικανών.

4ος ισχυρισμός
«Εκτός από αυτές τις κινήσεις που είχαν ως στόχο τη διεθνοποίηση του ζητήματος,ο Μακάριος δήλωσε στον γεν.Γραμματέα του ΟΗΕ ότι ο διορισμένος Ε/κύπριος πρέσβης Ζήνων Ροσσίδης εκπροσωπεί το νησί.Άμεση ήταν η αντίδραση του Τ/κύπριου αντιπροέδρου Φαζίλ Κιουτσούκ,ο οποίος σε επιστολή του προς τον γεν.γραμματέα του οργανισμού ,δήλωσε πως ο Ροσσίδης δεν εκπροσωπεί πλέον την Κύπρο αλλα τις απόψεις των Ε/κυπρίων και ότι ο διορισμός του έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.Παρά τις διαμαρτυρίες όμως του Κιουτσούκ,το Σ.Α. του ΟΗΕ συνέχισε να θεωρεί τον Ροσσίδη εκπρόσωπο της Κύπρου,πράγμα που σήμαινε έμμεση αποδοχή της αποπομπής των τ/κυπρίων από το εταιρικό σύστημα»
Απάντηση
Οι Συνθήκες Συμμαχίας και Εγγυήσεως έχουν καταγγελθεί από τον Μακάριο.Επιπλέον την Ε/κυπριακή πλευρά εκπροσωπούν οι Κληρίδης και Κυπριανού και όχι ο Ροσσίδης.
Μετά τα παραπάνω αναφερθέντα γεγονότα ,οι Τ/κύπριοι αποχώρησαν από τα όργανα του κυπριακού κράτους στα οποία μετείχαν κατ’αναλογίαν.Τα όργανα αυτά έπαψαν να λειτουργούν σύμφωνα με τους όρους του Συντάγματος και το κράτος πέρασε ουσιαστικά στα χέρια των Ε/κυπρίων.
Γι’ αυτό ο πρέσβης της Κύπρου ήταν Ε/κύπριος.

1) Πηγή: «Μύθος και πραγματικότητα-Ανάλυση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής» Τόμος Α΄, 22 τούρκοι ακαδημαϊκοί αναλύουν την τουρκική εξωτερική πολιτική
2) «Ιστορία της Κύπρου», συγγραφέας: Στ.Παντελής
3) Πηγή: «Επίτομη Ιστορία της Κύπρου», συγγραφέας: Στ.Καρκαλέτσης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση