Ο Ομπάμα δυσαρέστησε τους "κοσμικούς" της Άγκυρας
Ο Ομπάμα, οι Τούρκοι στρατηγοί και
«η ακυρότητα του Νεο-Οθωμανισμού»
Ο «εναγκαλισμός» των Τούρκων στρατηγών από τον Ομπάμα («Ε» 25/4/09) μέσα από την προβολή του κοσμικού κράτους της Τουρκίας, ενθάρρυνε τους επικριτές του πρωθυπουργού Ερντογάν, οι οποίοι του καταλογίζουν ευθύνες για «ισλαμοποίηση της Τουρκίας» και απομάκρυνση της χώρας από το δυτικό της προσανατολισμό.
Οπρώην πρόεδρος Μπους είχε οριοθετήσει την Τουρκία ως μια μετριοπαθή ισλαμική χώρα, προς δυσφορία των κεμαλικών οι οποίοι, κατ' επανάληψη στην Ουάσιγκτον, μέσα από τους «φορείς» τους στις λεγόμενες «Δεξαμενές Σκέψης», υποστήριζαν πως αυτή η τοποθέτηση εξασθένιζε τον κοσμικό χαρακτήρα της χώρας.
Τώρα, ο νέος κάτοικος του Λευκού Οίκου ήλθε ν' ανατρέψει την οριοθέτηση του προκατόχου του για την Τουρκία, και με τη διήμερη παρουσία του εκεί και την ομιλία του, ιδιαίτερα στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, παρουσία σύσσωμης της στρατιωτικής ηγεσίας, κατέγραφε πως η χώρα αποτελεί μέρος του δυτικού κόσμου και είναι απλώς ισλαμικού θρησκεύματος.
Η ποιοτική αυτή διαφοροποίηση προφανώς χαροποίησε τους στρατηγούς, γιατί την εξέλαβαν ως μήνυμα ενίσχυσης του κοσμικού χαρακτήρα της χώρας και, κατ' επέκταση, του ρόλου τους ως «εγγυητών» του κεμαλικού κράτους.
Είναι ενδιαφέρον ωστόσο, πως, κατά τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις, οι στρατιωτικοί φέρεται να έχουν επιλέξει ν' αποφύγουν δημόσια διαμάχη με τον Τούρκο πρωθυπουργό γι' αυτό που οι ίδιοι λέγεται πως ανησυχούν ότι βρίσκεται υπό εξέλιξη, ήτοι τη «συστηματική ισλαμοποίηση της Τουρκίας» από τον Ερντογάν.
Στην προσέγγισή τους δε, οι στρατιωτικοί είναι εξαιρετικά προσεκτικοί, όπως διαπιστώθηκε από δηλώσεις του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου στρατηγού Μπασμπούγκ (σ.σ.: 14 Απριλίου, ομιλία στη στρατιωτική ακαδημία), ο οποίος υπενθύμισε μόνο έμμεσα τον ρόλο εγγύησης του στρατού και τόνισε πως «αντιτιθέμεθα στην κατάχρηση της θρησκείας για προσωπικά και πολιτικά συμφέροντα».
Οι στρατιωτικοί, κατά τις εδώ ενδείξεις, φαίνεται να βρίσκονται στη διαδικασία αποκωδικοποίησης των μηνυμάτων Ομπάμα, γιατί από μια άλλη διάσταση των πραγμάτων, όπως λέγεται εγκύρως, ακόμη και οι ίδιοι προφανώς εξεπλάγησαν από την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου εκεί, και επιχειρούν να διακρίνουν κατά πόσο και σε ποια έκταση η παρουσία του στη γείτονα -πέραν των άλλων αμερικανικών σκοπιμοτήτων- αποτελεί ένδειξη υποστήριξης προσωπικά προς τον Ερντογάν.
Ετσι, μέσα από το αιωρούμενο δίλημμα κατά πόσον η Τουρκία βρίσκεται στην Ανατολή ή στη Δύση, οι Τούρκοι στρατηγοί, που αποφεύγουν το εσωτερικό τερέν αναμέτρησης με τον Ερντογάν, χρησιμοποιούν πλάγιες οδούς για να «χτυπήσουν» τον Τούρκο πρωθυπουργό.
Σε έκθεση που κυκλοφόρησε προχθές από το ποικίλων πηγών ελεγχόμενο «Washington Institute» για την πολιτική της Μέσης Ανατολής (WINEP), με τίτλο «Η εξωτερική πολιτική του ΑΚΡ: Η ακυρότητα του Νεο-Οθωμανισμού», ασκείται έντεχνη κριτική στις πολιτικές και συμπάθειες της κυβέρνησης Ερντογάν, προκειμένου να προβληματιστούν οι παράγοντες του κατεστημένου της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τις μακροπρόθεσμες συνέχειες της «ισλαμοποίησης» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Στην έκθεση-καταπέλτη για την κυβέρνηση Ερντογάν, υποστηρίζεται πως η Τουρκία έχει απομακρυνθεί από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., και το Ισραήλ και έχει έλθει πιο κοντά στη Ρωσία, στο Ιράκ και στη Συρία.
Ουσιαστικά εγείρεται το ερώτημα ιδιαίτερα με τις θεωρίες που ασπάζεται ο νέος ΥΠΕΞ Νταβούτογλου, κατά πόσον η Τουρκία θα μπορέσει να συνεχίσει να είναι ένα αναπόσπαστο μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και ταυτόχρονα περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή.
«Η εξωτερική πολιτική του ΑΚΡ έχει αδυναμία για τους Αραβες ισλαμιστές και τους αγώνες τους (και) αυτή η πολιτική δείχνει συμπάθεια για μουσουλμάνους και ισλαμιστές της Μ. Ανατολής... κάτι που λείπει προς τους μη μουσουλμάνους και προς τα ζητήματα που δεν σχετίζονται με τη Μ. Ανατολή... ενώ αναπτύσσονται ισχυρότεροι δεσμοί με τη Ρωσία, τα κράτη του Περσικού Κόλπου, το Σουδάν και το Ιράν» αναφέρεται στην έκθεση.
Το ΑΚΡ αποφεύγει να «ασκήσει κριτική στα πυρηνικά του Ιράν... Είναι υπέρ της Χαμάς, υπέρ της Συρίας, υπέρ της Χεζμπολάχ, υπέρ του Κατάρ, υπέρ της Σ. Αραβίας...» και «βλέπει τον κόσμο ν' αποτελείται από θρησκευτικά μπλοκ... και από αυτή τη χροιά θεωρεί τη Μ. Ανατολή και τον κόσμο» αναφέρεται στην έκθεση του WINEP, το οποίο, προφανώς, όπως και στο παρελθόν, παίζει το παιχνίδι των στρατηγών.
Πηγή
«η ακυρότητα του Νεο-Οθωμανισμού»
Ο «εναγκαλισμός» των Τούρκων στρατηγών από τον Ομπάμα («Ε» 25/4/09) μέσα από την προβολή του κοσμικού κράτους της Τουρκίας, ενθάρρυνε τους επικριτές του πρωθυπουργού Ερντογάν, οι οποίοι του καταλογίζουν ευθύνες για «ισλαμοποίηση της Τουρκίας» και απομάκρυνση της χώρας από το δυτικό της προσανατολισμό.Οπρώην πρόεδρος Μπους είχε οριοθετήσει την Τουρκία ως μια μετριοπαθή ισλαμική χώρα, προς δυσφορία των κεμαλικών οι οποίοι, κατ' επανάληψη στην Ουάσιγκτον, μέσα από τους «φορείς» τους στις λεγόμενες «Δεξαμενές Σκέψης», υποστήριζαν πως αυτή η τοποθέτηση εξασθένιζε τον κοσμικό χαρακτήρα της χώρας.
Τώρα, ο νέος κάτοικος του Λευκού Οίκου ήλθε ν' ανατρέψει την οριοθέτηση του προκατόχου του για την Τουρκία, και με τη διήμερη παρουσία του εκεί και την ομιλία του, ιδιαίτερα στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, παρουσία σύσσωμης της στρατιωτικής ηγεσίας, κατέγραφε πως η χώρα αποτελεί μέρος του δυτικού κόσμου και είναι απλώς ισλαμικού θρησκεύματος.
Η ποιοτική αυτή διαφοροποίηση προφανώς χαροποίησε τους στρατηγούς, γιατί την εξέλαβαν ως μήνυμα ενίσχυσης του κοσμικού χαρακτήρα της χώρας και, κατ' επέκταση, του ρόλου τους ως «εγγυητών» του κεμαλικού κράτους.
Είναι ενδιαφέρον ωστόσο, πως, κατά τις συγκλίνουσες εκτιμήσεις, οι στρατιωτικοί φέρεται να έχουν επιλέξει ν' αποφύγουν δημόσια διαμάχη με τον Τούρκο πρωθυπουργό γι' αυτό που οι ίδιοι λέγεται πως ανησυχούν ότι βρίσκεται υπό εξέλιξη, ήτοι τη «συστηματική ισλαμοποίηση της Τουρκίας» από τον Ερντογάν.
Στην προσέγγισή τους δε, οι στρατιωτικοί είναι εξαιρετικά προσεκτικοί, όπως διαπιστώθηκε από δηλώσεις του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου στρατηγού Μπασμπούγκ (σ.σ.: 14 Απριλίου, ομιλία στη στρατιωτική ακαδημία), ο οποίος υπενθύμισε μόνο έμμεσα τον ρόλο εγγύησης του στρατού και τόνισε πως «αντιτιθέμεθα στην κατάχρηση της θρησκείας για προσωπικά και πολιτικά συμφέροντα».
Οι στρατιωτικοί, κατά τις εδώ ενδείξεις, φαίνεται να βρίσκονται στη διαδικασία αποκωδικοποίησης των μηνυμάτων Ομπάμα, γιατί από μια άλλη διάσταση των πραγμάτων, όπως λέγεται εγκύρως, ακόμη και οι ίδιοι προφανώς εξεπλάγησαν από την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου εκεί, και επιχειρούν να διακρίνουν κατά πόσο και σε ποια έκταση η παρουσία του στη γείτονα -πέραν των άλλων αμερικανικών σκοπιμοτήτων- αποτελεί ένδειξη υποστήριξης προσωπικά προς τον Ερντογάν.
Ετσι, μέσα από το αιωρούμενο δίλημμα κατά πόσον η Τουρκία βρίσκεται στην Ανατολή ή στη Δύση, οι Τούρκοι στρατηγοί, που αποφεύγουν το εσωτερικό τερέν αναμέτρησης με τον Ερντογάν, χρησιμοποιούν πλάγιες οδούς για να «χτυπήσουν» τον Τούρκο πρωθυπουργό.
Σε έκθεση που κυκλοφόρησε προχθές από το ποικίλων πηγών ελεγχόμενο «Washington Institute» για την πολιτική της Μέσης Ανατολής (WINEP), με τίτλο «Η εξωτερική πολιτική του ΑΚΡ: Η ακυρότητα του Νεο-Οθωμανισμού», ασκείται έντεχνη κριτική στις πολιτικές και συμπάθειες της κυβέρνησης Ερντογάν, προκειμένου να προβληματιστούν οι παράγοντες του κατεστημένου της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από τις μακροπρόθεσμες συνέχειες της «ισλαμοποίησης» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Στην έκθεση-καταπέλτη για την κυβέρνηση Ερντογάν, υποστηρίζεται πως η Τουρκία έχει απομακρυνθεί από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., και το Ισραήλ και έχει έλθει πιο κοντά στη Ρωσία, στο Ιράκ και στη Συρία.
Ουσιαστικά εγείρεται το ερώτημα ιδιαίτερα με τις θεωρίες που ασπάζεται ο νέος ΥΠΕΞ Νταβούτογλου, κατά πόσον η Τουρκία θα μπορέσει να συνεχίσει να είναι ένα αναπόσπαστο μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και ταυτόχρονα περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή.
«Η εξωτερική πολιτική του ΑΚΡ έχει αδυναμία για τους Αραβες ισλαμιστές και τους αγώνες τους (και) αυτή η πολιτική δείχνει συμπάθεια για μουσουλμάνους και ισλαμιστές της Μ. Ανατολής... κάτι που λείπει προς τους μη μουσουλμάνους και προς τα ζητήματα που δεν σχετίζονται με τη Μ. Ανατολή... ενώ αναπτύσσονται ισχυρότεροι δεσμοί με τη Ρωσία, τα κράτη του Περσικού Κόλπου, το Σουδάν και το Ιράν» αναφέρεται στην έκθεση.
Το ΑΚΡ αποφεύγει να «ασκήσει κριτική στα πυρηνικά του Ιράν... Είναι υπέρ της Χαμάς, υπέρ της Συρίας, υπέρ της Χεζμπολάχ, υπέρ του Κατάρ, υπέρ της Σ. Αραβίας...» και «βλέπει τον κόσμο ν' αποτελείται από θρησκευτικά μπλοκ... και από αυτή τη χροιά θεωρεί τη Μ. Ανατολή και τον κόσμο» αναφέρεται στην έκθεση του WINEP, το οποίο, προφανώς, όπως και στο παρελθόν, παίζει το παιχνίδι των στρατηγών.
Πηγή
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...