Προς νέα πολιτική ορθότητα η Γαλλία

Στις 16 Οκτωβρίου 2020 στη μικρή γαλλική κωμόπολη Conflans-Sainte-Honorine ο καθηγητής Ιστορίας Σαμιέλ Πατί αποκεφαλίστηκε από τον δεκαοχτάχρονο μουσουλμάνο Αμπτουλάχ Ανζόρoφ.

Το θύμα προσπαθούσε να εξηγήσει στους μαθητές του την αναγκαιότητα της ελεύθερης έκφρασης, τεκμηριώνοντας με λογικά επιχειρήματα ότι η σχέση μεταξύ του αίματος και των σκίτσων του Μωάμεθ είναι παράλογη. Ο δολοφόνος, παρότι μεγάλωσε στη Γαλλία καθήμενος στα ίδια θρανία με τους αυτόχθονες Γάλλους μαθητές, απέρριψε τη γαλλική παιδεία, τον δυτικό Διαφωτισμό και τον αστικό χώρο, δηλώνοντας διά της ειδεχθούς πράξεώς του, αφενός, την απαίτηση των εκατομμυρίων ομοθρήσκων του «περί προσαρμογής της δυτικής κοινωνίας στην ισλαμική κοσμοθεωρία» και, αφετέρου, την άρνηση στην κατανόηση και στον σεβασμό του πολιτισμικού υποβάθρου της χώρας που τον φιλοξενούσε.

Ένα μήνα νωρίτερα ο εικοσιπεντάχρονος Πακιστανός Ζαχέρ Χασάν Μαχμούντ τραυμάτισε θανάσιμα με μπαλτά δύο Γάλλους πολίτες επικαλούμενος τις ίδιες θρησκευτικές αιτιάσεις με τον δολοφόνο του καθηγητή. Και αυτός, όπως και η ανθρωποπλημμύρα των μουσουλμάνων εποίκων, είχε εισέλθει παράνομα στη Γαλλία το 2018. Στο δικαστήριο όπου προσήχθη δήλωσε ότι είναι 18 ετών και αιτήθηκε πολιτικού ασύλου επικαλούμενος τη νομοθεσία περί «ασυνόδευτων προσφυγόπουλων». Ο δικαστής, ως οπαδός της πολιτικής ορθότητας που επέβαλε η νεοφασιστική γερμανική τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη, αμέσως δέχτηκε το αίτημά του, χωρίς να λάβει υπ’ όψιν του ότι το Πακιστάν αποτελεί ασφαλή χώρα για τους μουσουλμάνους κατοίκους του, αρνούμενος να δεχτεί ακόμα και τις εισηγήσεις των αστυνομικών Αρχών περί της ανάγκης πιστοποίησης της πραγματικής ηλικίας του απρόσκλητου εισβολέα.

Ο Γάλλος δικαστής τον άφησε αμέσως ελεύθερο, επιβάλλοντας να του χορηγηθεί μηνιαίο επίδομα, στέγη και πλήρες πακέτο κοινωνικών παροχών από το γαλλικό κράτος, όλα πληρωμένα με τα χρήματα των Γάλλων φορολογουμένων. Εδώ έχουμε την εφαρμογή της παράλογης κατάστασης μιας πολιτικής ορθότητας, όπου το ευρωπαϊκό σύστημα εξουσίας χρηματοδοτεί τη δολοφονία των Ευρωπαίων πολιτών. Η απόφαση του Γάλλου δικαστή στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν η μοναδική, αντιθέτως αποτέλεσε μέρος της κανονικότητας, επειδή οι εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι που εισέρχονται παράνομα στην ευρωπαϊκή ήπειρο όχι μόνο δεν ελέγχονται και δεν απελαύνονται, αλλά, μέσω του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου που επιβλήθηκε από τη Γερμανία, διάγουν βίο ανθόσπαρτο με τα επιδόματα που προέρχονται από τον μόχθο των σκληρά φορολογούμενων Ευρωπαίων πολιτών. Παρότι η μαζική εγκατάσταση μουσουλμάνων στη Γαλλία τη δεκαετία του 1960 ήταν το αποτέλεσμα του τέλους της αποικιοκρατίας, το φαινόμενο του μαζικού εποικισμού στη Γαλλία αυξήθηκε έτι περαιτέρω επί προεδρίας Σαρκοζί επειδή ο Καντάφι επιτάχυνε την ισλαμική εγκατάσταση στη Γαλλία με την τοποθέτηση 50.000.000 ευρώ στον προσωπικό λογαριασμό του τέως Γάλλου προέδρου.

Η αποκάλυψη του χρηματισμού από τον ίδιο τον Καντάφι προκάλεσε την οργή του τέως Γάλλου προέδρου, με αποτέλεσμα τα γαλλικά αεροπλάνα να ισοπεδώσουν τη Λιβύη. Η απάντηση στο εύλογο ερώτημα «γιατί η Ευρώπη χρηματοδοτεί την καταστροφή της;» μπορεί να δοθεί μέσα από την αιώνια αγγλοσαξονική ρήση για τα ανθρώπινα δρώμενα, δηλαδή «ακολουθήστε το χρήμα». Πράγματι, εκτός από τον χρηματισμό του Σαρκοζί από τον Καντάφι, τα αραβικά καθεστώτα, η Τουρκία και το Κατάρ έχουν δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια με σκοπό να διαφθείρουν το ευρωπαϊκό πολιτικό και γραφειοκρατικό σύστημα, ώστε ο ισλαμικός εποικισμός να αποτελέσει τη σημαντικότερη συνιστώσα της πολιτικής ορθότητας στην Ευρώπη. Ομως η πληθώρα των θρησκευτικών και πολιτισμικών δολοφονιών στη Γαλλία, σε συνδυασμό με την άνοδο της Ακροδεξιάς της Μαρί Λεπέν και τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας που απειλεί τα γαλλικά συμφέροντα στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, φαίνεται ότι θα αναγκάσουν τις γαλλικές ελίτ να θέσουν ένα τέλος στη γερμανική παράνοια, η οποία τα τελευταία σαράντα χρόνια έχει αναγκάσει την Ευρώπη να χρηματοδοτεί το πολιτισμικό της τέλος.

Ο Μακρόν μετά τους πρόσφατους αποκεφαλισμούς στη Νίκαια είναι αποφασισμένος να ρίξει την αυλαία της μουσουλμανικής διείσδυσης στη Γαλλία. Ασπαζόμενος την απαίτηση της πλειονότητας της γαλλικής κοινωνίας, έχει καταστήσει σαφή την πολιτική θέση της ανάσχεσης της ισλαμικής επιρροής, αλλάζοντας άμεσα τη γαλλική νομοθεσία προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που επέβαλε η πολιτική ορθότητα της Μέρκελ.

Αντίστοιχες πρωτοβουλίες λαμβάνονται και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με εξαίρεση βεβαίως την Ελλάδα, επειδή, όπως είναι γνωστό, η χώρα βρίσκεται σε μία διαρκή κατάσταση πολιτικού πρωτογονισμού. Το πολιτικό προσωπικό, είτε από αδυναμία κατανόησης των γεγονότων είτε λόγω προσωπικών συμφερόντων, είναι ανίκανο να ακολουθήσει τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αδυναμίας αντιλήψεως της πολιτικής πραγματικότητας αποτελεί ο Γιάνης (με ένα ν), που με αφορμή τον πρόσφατο σεισμό στο Αιγαίο εξέφρασε τη συμπαράστασή του «στον λαό της Σμύρνης και… αλλού».

Αλκιβιάδης Κ. Κεφαλάς
Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Newsbreak



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση