Η «αλεπού» της Μόσχας και η τουρκική εισβολή στη Συρία

Ο τουρκικός «Αττίλας» στη Συρία είναι το «δώρο» για τις διπλωµατικές ακροβασίες, το σθένος και την αποφασιστικότητα που επέδειξε το Κρεµλίνο όλα αυτά τα χρόνια

Γράφει ο Σωτήρης Δανέζης

Την ώρα που η τουρκική επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» µοιάζει όλο και περισσότερο µε «πηγή προβληµάτων», ένας εκ των πρωταγωνιστών της κρίσης τρίβει τα χέρια του. Οκτώ χρόνια µετά την έναρξη του πολέµου στη Συρία, ο Βλαντιµίρ Πούτιν αναδεικνύεται στον κορυφαίο παίκτη µιας παρτίδας που εξαρχής φαινόταν χαµένη.

Για τη Ρωσία, ο τουρκικός «Αττίλας» στη Συρία είναι το «δώρο» για τις διπλωµατικές ακροβασίες, το σθένος και την αποφασιστικότητα που επέδειξε το Κρεµλίνο όλα αυτά τα χρόνια. Είναι, επίσης, µια σκληρή «τιµωρία» για το YPG και τους φίλους του, που έκαναν «κακές παρέες» και τόλµησαν να οραµατιστούν ένα µέλλον µακριά από την κηδεµονία του Ασαντ. Οταν Αµερικανοί και Κούρδοι ήρθαν πολύ κοντά, ο Πούτιν έκλεισε το µάτι στον Ερντογάν για την εισβολή. Και τώρα η «αλεπού» της Μόσχας, που κράτησε ανοιχτά τα κανάλια της επικοινωνίας µε όλες τις πλευρές, καλείται να διαδραµατίσει ρόλο «εγγυητή».

Η ηγεσία των Κούρδων, µετά την αµερικανική «προδοσία», ζήτησε από τη Μόσχα να στρώσει το τραπέζι του διαλόγου µε τη συριακή κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, το «πράσινο φως» του Λευκού Οίκου στον Ερντογάν για πόλεµο στους Κούρδους συµµάχους των ΗΠΑ σηµατοδοτεί το τέλος της αθωότητας για όσους πίστεψαν στην υποστήριξη και στη φιλία της Ουάσιγκτον. Το «άδειασµα» των Κούρδων δεν περνά απαρατήρητο ούτε από τους Σαουδάραβες ούτε από τους Ισραηλινούς. Στο εξής το Κρεµλίνο θα υπενθυµίζει, σε κάθε ευκαιρία, πόσο κενή και ανάξια εµπιστοσύνης είναι η αµερικανική χειραψία.


Οσο για την προχθεσινή ανησυχία Πούτιν σχετικά µε την απελευθέρωση τζιχαντιστών από τις φυλακές της Βόρειας Συρίας, εξαιτίας των τουρκικών επιχειρήσεων, µόνο ως χλιαρή αντίδραση στην εισβολή µπορεί να χαρακτηριστεί. Οι πιο υποψιασµένοι αναρωτιούνται αν υπάρχει σχέδιο για την παρουσία ρωσικών δυνάµεων εντός της ουδέτερης ζώνης που έχουν σχεδιάσει οι Τούρκοι στρατηγοί. Σε κάθε περίπτωση, το Κρεµλίνο προετοιµάζεται ήδη για την επόµενη µέρα και την επίτευξη του τελικού στόχου, που δεν είναι άλλος από τη σύνταξη του Συντάγµατος της Συρίας και τη διενέργεια εκλογών.

Εκείνος που θα καταφέρει να φέρει στο ίδιο τραπέζι την κυβέρνηση της ∆αµασκού, τους Κούρδους και την Τουρκία και θα πείσει όλες τις πλευρές να κάνουν ένα βήµα πίσω θα δρέψει τις δάφνες µιας µεγάλης γεωπολιτικής νίκης.

Έθνος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση