Η τουρκική εισβολή στην Ροζάβα

Στις 15 Οκτωβρίου 2016, ο πρόεδρος Ερντογάν ανακοινώνει επίσημα ότι η χώρα του θα πραγματοποιήσει τον εθνικό όρκο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Η Τουρκία, η οποία ήδη καταλαμβάνει στρατιωτικά ένα τμήμα της Κύπρου και του Ιράκ, διεκδικεί μέρος της Συρίας και της Ελλάδας. Ο στρατός της ετοιμάζεται...

Όλα όσα "ξέχασαν" να μας πούνε για την επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης"

Παρότι η διεθνής κοινότητα φοβάται δημόσια τη βαρβαρότητα της τουρκικής επέμβασης στη βόρεια Συρία, χαίρεται όμως ανεπίσημα για τη παρέμβαση αυτή ως μόνη λύση στην επιστροφή στην ειρήνη στην περιοχή αυτή. Ο πόλεμος εναντίον της Συρίας τελειώνει με ένα ακόμα έγκλημα. Απομένει να προσδιοριστεί η μοίρα των ξένων μισθοφόρων της Ιντλίμπ, λυσσασμένων τζιχαντιστών κατά τη διάρκεια οκτώ ετών ενός ιδιαίτερα άγριου και σκληρού πολέμου.

Του Τιερί Μεϊσάν

Το 2011, η Τουρκία οργάνωσε, όπως της ζητήθηκε, τη μετανάστευση 3 εκατομμυρίων Σύρων για να αποδυναμωθεί η χώρα. Στη συνέχεια, υποστήριξε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τις τζιχαντιστικές ομάδες τους, συμπεριλαμβανομένου του Ντάες. Λεηλάτησε παρεμπιπτόντως τις εργαλειομηχανές στο Χαλέπι και εγκατάστησε εργοστάσια παραποιημένων προϊόντων στο ισλαμικό εμιράτο.

Μεθυσμένη από τις νίκες της στη Λιβύη και τη Συρία, η Τουρκία έγινε ο προστάτης της Αδελφότητας των Αδελφών Μουσουλμάνων, προσέγγισε περισσότερο το Ιράν και αψήφησε τη Σαουδική Αραβία. Έχει αναπτύξει στρατιωτικές βάσεις γύρω από το Ηνωμένο Γουαχαμπιστικό Βασίλειο στο Κατάρ, το Κουβέιτ και το Σουδάν, στη συνέχεια προσέλαβε δυτικές εταιρίες δημοσίων σχέσεων και κατάστρεψε την εικόνα του πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ειδικά με την υπόθεση Khashoggi [1].

Σταδιακά, οραματίστηκε να επεκτείνει τη δύναμή της και φιλοδοξεί να γίνει η XIVη Μογγολική Αυτοκρατορία. Ερμηνεύοντας την εξέλιξη αυτή ως όραμα μόνο του Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, η CIA προσπάθησε αρκετές φορές να τον δολοφονήσει μέχρι να προκαλέσει το αποτυχημένο πραξικόπημα τον Ιούλιο του 2016. Ακολούθησαν τρία χρόνια αβεβαιότητας που έληξαν τον Ιούλιο του 2019, όταν ο πρόεδρος Ερντογάν αποφάσισε να ευνοήσει τον εθνικισμό αντί του ισλαμισμού [2]. Σήμερα, η Τουρκία, ενώ εξακολουθεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αγοράζει S-400 από τη Μόσχα [3]. Φροντίζει τις μειονότητες της, συμπεριλαμβανομένης της κουρδικής, και δεν απαιτεί πλέον ο πολίτης να είναι Σουνίτης μουσουλμάνος, αλλά μόνο πιστός στην πατρίδα του.



 Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αποσύρει τα στρατεύματά του από όλη τη Συρία, ξεκινώντας από την Ροζάβα (ήδη διατυπωμένη στις 17 Δεκεμβρίου 2018), με την ρητή προϋπόθεση να διακοπεί η γραμμή επικοινωνίας μεταξύ του Ιράν και του Λίβανου (κάτι το καινούργιο). Η Τουρκία συνυπέγραψε αυτή τη δέσμευση σε αντάλλαγμα για στρατιωτική κατοχή της συνοριακής συριακής λωρίδας από την οποία το τρομοκρατικό πυροβολικό μπορούσε να την βομβαρδίζει.

 Η Ρωσία γνωστοποίησε ότι δεν υποστηρίζει τους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας του YPG και θα δεχόταν την τουρκική επέμβαση, αν ο χριστιανικός πληθυσμός είχε τη δυνατότητα να επιστρέψει στη γη του. Σε αυτό δεσμεύτηκε η Τουρκία.

 Η Συρία γνωστοποίησε ότι δεν θα αποκρούσει αμέσως την τουρκική εισβολή εάν μπορεί να απελευθερώσει ισοδύναμο έδαφος στο κυβερνείο της Ιντλίμπ. Το δέχθηκε η Τουρκία.

 Το Ιράν έχει γνωστοποιήσει ότι, ακόμη και αν καταδικάζει μια τουρκική επέμβαση, θα παρεμβαίνει μόνο προς όφελος των σιιτών και δεν ενδιαφέρεται για την τύχη της Ροζάβα. Η Τουρκία το κατέγραψε.

Η αρχή του τέλους της Ροζάβα καταγράφηκε στις συνόδους κορυφής Ηνωμένων Πολιτειών-Ρωσίας που πραγματοποιήθηκαν στο Τελ Αβίβ και στη Γενεύη τον Ιούνιο και τον Αύγουστο του 2019

Αρκετές διεθνείς σύνοδοι κορυφής πραγματοποιήθηκαν για να εξετάσουν τις συνέπειες αυτών των θέσεων και να καθοριστούν δευτερεύοντα σημεία (π.χ. το πετρέλαιο της συριακής συνοριακής λωρίδας δεν θα εκμεταλλευτεί από τον τουρκικό στρατό, αλλά από μια εταιρεία των ΗΠΑ). Οι πρώτες σύνοδοι κορυφής συγκέντρωσαν τους συμβούλους ασφάλειας των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Οι δεύτερες, τους αρχηγούς κρατών της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν.

 Στις 22 Ιουλίου 2019, η Τουρκία ανακοινώνει την αναστολή της μεταναστευτικής συμφωνίας της με την Ευρωπαϊκή Ένωση [4].

 Στις 3 Αυγούστου, ο πρόεδρος Ερντογάν διορίζει νέους ανώτερους αξιωματικούς, συμπεριλαμβανομένων και Κούρδων, και διατάζει την προετοιμασία της εισβολής στην Ροβάβα [5].

 Έδωσε επίσης εντολή στον τουρκικό στρατό να αποσυρθεί μπροστά από τον στρατό του Συριακού Αραβικού Στρατού στο κυβερνείο της Ιντλίμπ, ώστε να απελευθερωθεί έδαφος ισοδύναμο με αυτό που θα κατακτήσει στα ανατολικά.

 Στις 23 Αυγούστου, το Πεντάγωνο διέταξε την αποσυναρμολόγηση των οχυρώσεων του YPG έτσι ώστε ο τουρκικός στρατός να μπορέσει να πραγματοποιήσει μια επίθεση αστραπή [6].

 Στις 31 Αυγούστου, σε υποστήριξη του Συριακού Αραβικού Στρατού, το Πεντάγωνο βομβαρδίζει μια συγκέντρωση ηγετών της Αλ Κάιντα στην Ιντλίμπ, χρησιμοποιώντας πληροφορίες που δόθηκαν από τους Τούρκους [7].

 Στις 18 Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος Τραμπ αλλάζει σύμβουλο ασφάλειας και διορίζει τον Robert O’Brien. Αυτός ο διακριτικός άνθρωπος γνωρίζει πολύ καλά τον πρόεδρο Ερντογάν με τον οποίο διευθέτησε τις συνέπειες του αποτυχημένου πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016 [8].

 Την 1η Οκτωβρίου, ο πρόεδρος Ερντογάν ανακοινώνει την επικείμενη μετακίνηση 2 εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων στο έδαφος της Ροζάβας [9].

 Στις 5 Οκτωβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ζητούν από τα μέλη του Διεθνούς Συνασπισμού να φέρουν πίσω στις χώρες τους, τους φυλακισμένους κρατουμένους τζιχαντιστές υπηκόους τους στη Ροζάβα. Το Ηνωμένο Βασίλειο ζητά τη μεταφορά τους στο Ιράκ, ενώ η Γαλλία και η Γερμανία αρνούνται [10].

 Στις 6 Οκτωβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες δηλώνουν ότι δεν θα είναι πλέον υπεύθυνες για τους τζιχαντιστές κρατούμενους στη Ροζάβα που θα περάσει υπό τουρκική ευθύνη.

 Στις 7 Οκτωβρίου, οι Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ αρχίζουν να αποχωρούν από τη Ροζάβα.

 Στις 9 Οκτωβρίου, ο τουρκικός στρατός –μεταξύ άλλων, υπό την διοίκηση Κούρδων αξιωματικών- και πολιτοφυλακές Τουρκεμένων που ανέκτησαν τη σημαία του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, εισβάλουν στη λωρίδα της συριακής επικράτειας 32 χιλιόμετρα βάθους που κατέχεται από το YPG.
Η επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης" είναι απόλυτα νόμιμη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο αν περιορίζεται στη συνοριακή λωρίδα 32 χιλιομέτρων και αν δεν δημιουργεί χρονικά απεριόριστη τουρκική κατοχή [11].
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο τουρκικός στρατός χρησιμοποιεί συριακές πολιτοφυλακές Τουρκεμένων για να κυνηγήσουν το YPG στην υπόλοιπη Ροζάβα.

Συνάντηση συντονισμού της επιχείρησης Πηγή Ειρήνης, στο Bunker διοίκησης του Λευκού Μεγάρου στην Άγκυρα

Ο διεθνής Τύπος, ο οποίος δεν παρακολούθησε τα γεγονότα στο έδαφος και αρκέστηκε να μεταδίδει τις αντιφατικές επίσημες δηλώσεις των τελευταίων μηνών, έμεινε κατάπληχτος. Όλα τα κράτη με ομοβροντία καταγγέλλουν την τουρκική επιχείρηση, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας, του Ισραήλ, του Ιράν και της Συρίας, μολονότι όλοι την έχουν διαπραγματευθεί και επικυρώσει. Όσοι απειλούν την Τουρκία πρέπει να σκεφτούν την πιθανή μετανάστευση των έμπειρων τζιχαντιστών υπηκόων τους από την Ιντλίμπ.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας συγκεντρώνεται επειγόντως κατόπιν αιτήματος του προέδρου Μακρόν και της καγκελαρίου Μέρκελ. Για να μην αποδειχθεί ότι κανείς δεν αντιτίθεται πραγματικά στην τουρκική επέμβαση, ούτε καν η Γαλλία, η συνάντηση πραγματοποιείται κεκλεισμένων των θυρών και δεν αποτελεί αντικείμενο δήλωσης του προέδρου του Συμβουλίου.

Είναι απίθανο η αιμορραγούσα Συρία να μπορέσει να ανακαταλάβει αμέσως αυτή τη λωρίδα της επικράτειας της, ενώ το Ιράκ απέτυχε να απελευθερώσει τη Baachiqa (110 χλμ. βάθους) και ότι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατάφερε να απελευθερώσει το εν τρίτο της Κύπρου, το οποίο είναι υπό τουρκική κατοχή από το 1974.

Στις 11 Οκτωβρίου, ο Jens Stoltenberg πήγε να φέρει στην Τουρκία την ευλογία του ΝΑΤΟ

Παρά τις αιτήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, το Ατλαντικό Συμβούλιο δεν συγκεντρώνεται. Στις 11 Οκτωβρίου, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg έρχεται στην Άγκυρα για να βεβαιωθεί ότι η επιχείρηση λειτουργεί καλά. Γιορτάζει το μεγαλείο της Τουρκίας, κλείνοντας έτσι το στόμα των Γερμανών και των Γάλλων [12].

Στις 13 Οκτωβρίου, σε πλήρη πανωλεθρία, η διεύθυνση του YPG τροποποιείται. Σύμφωνα με τις ρωσικές συμβουλές, οι Κούρδοι ηγέτες, οι οποίοι βρίσκονται πάντα σε συνεχείς διαπραγματεύσεις με την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, έρχονται να ορκισθούν πίστη στην τελευταία στη ρωσική βάση του Hmeimim [13]. Ωστόσο, ορισμένα μέλη της ηγεσίας του YPG αμφισβητούν την παραίτηση της Ροζάβα.

Στις 14 Οκτωβρίου, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιβάλει κυρώσεις στη Τουρκία. Είναι καθαρά συμβολικές και επιτρέπουν στην Άγκυρα να συνεχίσει την επίθεσή της χωρίς να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην κριτική [14].

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε έτσι να θέσει τέρμα στο ζήτημα της Ροζάβα. Ο ρωσικός στρατός εισήλθε στις αμερικανικές βάσεις, που εγκαταλείφθηκαν από τους G.I., δείχνοντας τη θέση της Μόσχας στην περιοχή από τώρα και στο εξής σε αντικατάσταση της Ουάσινγκτον. Η Συρία, ενώ καταγγέλλει την τουρκική επέμβαση, απελευθέρωσε το ένα τέταρτο της επικράτειάς της. Η Τουρκία επιλύει το ζήτημα της κουρδικής τρομοκρατίας και σχεδιάζει να λύσει το ζήτημα των Σύρων προσφύγων. Ο πειρασμός θα είναι μεγάλος για αυτήν να μην σταματήσει εκεί.

VoltaireNet


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση