Το μετέωροι βήμα του αριστερού
Όσο πλησιάζουν οι εκλογές, άλλο τόσο υψώνονται -στα μανουάλια της ψηφοθηρίας- οι φλόγες των λαμπάδων που ανάβουν οι «εθνοσωτήρες»
ΟΤσίπρας στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινουπόλεως. Δεν είναι ο πρώτος και δεν είναι και ο τελευταίος που πηγαίνει εκεί όπου χτυπάει (συνειδητά και ασυνείδητα) η καρδιά των Ελλήνων εδώ και αιώνες πολλούς.
Ο Τσίπρας ήταν συνειδητός μαρξιστής. Μπορεί να έπαψε να είναι, μπορεί και όχι. Ομως, ως συνεπής αριστερός (ήταν και είναι), στη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξής του είχε αρνηθεί να μπει σε εκκλησία διότι δεν ήθελε να κάνει κάτι το οποίο δεν πίστευε. Δικαίωμά του τότε να μην μπει και δικαίωμά του τώρα να μπει, θέλοντας και μη, αφού έπρεπε να καλλιεργήσει σε χρόνο μηδέν εντυπώσεις που ουδέποτε «έσπειρε»· εκείνες της εθνοπρέπειας και της ευλάβειας.
Πλησιάζουν εκλογές και οι ψήφοι, που δεν... μυρίζουν, δεν «αλιεύονται» χωρίς άπλωμα των διχτυών στους ιδεοτόπους της πλειονότητας. Η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός εκπροσωπούν όλους τους Ελληνες - εκτός από εκείνους που βρίσκονται στην κορυφή της οικονομικής, πολιτικής και «πνευματικής» ελίτ.
Οσοι ασπάζονται τη θρησκεία χωρίς Θεό, τον κομμουνισμό, μπαίνουν σε μηχανή που τους μεταφέρει σε χρόνο και χώρο που ουδέποτε υπήρξαν - στην ανύπαρκτη πατρίδα και περίοδο όπου «λειτούργησαν» ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός ή οποιοσδήποτε άλλος ευφημισμός έχουν για την ιδεολογία τους. Μεταφέρονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι σε μια ενδιάμεση περιοχή της λογικής, της πραγματικότητας, αλλά και της μεταφυσικής! Η θεολογία του μηδενός είναι μια ψευδοεπιστήμη στην οποία υποχρεωτικά ασκούνται και φτάνουν στο σημείο να απολαμβάνουν εκστατικά την ισοπέδωση της προσωπικότητάς τους και τη μεταστοιχείωσή της σε ό,τι ταιριάζει με τον «σοσιαλισμό».
Και φαίνονται τόσο παράταιροι, τόσο μα τόσο ξένοι με τον τόπο και την ψυχή του όλοι αυτοί που έχουν αφιονιστεί με αλλότριες ιδέες, εντελώς άσχετες με τις χιλιετίες του έθνους μας. Κανέναν δεν πείθουν οι προσκυνητές της ψηφοθηρίας και οι «ταμένοι» στην εξαπάτηση του πλήθους. Μόνο όσοι ωφελούνται άμεσα από το πέρασμά τους από την εξουσία προσποιούνται άτεχνα ότι τους πιστεύουν.
Παναγιώτης Λιάκος
Δημοκρατία
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσέγγιση του δημοσιογράφου Παναγιώτη Λιάκου με βασικό κριτήριο τον φιντεϊσμό που διέπει την Ελληνική παράδοση εμπεριέχει κλασικά υποκειμενικά χαρακτηριστικά.
Η άποψη του ότι ο Ελληνας πρέπει να είναι και πιστός χριστιανός ,και όταν δέν είναι συνεπάγεται πως είναι κομουνιστής είναι άστοχη,παιδαριώδες,και ψευδείς.
Όταν δηλαδή θεωρεί ότι ο κομουνιστής είναι άθρησκος και ανθέλλην πού πατάει ιστορικά;
Στον Μεταξά,στον Πάγκαλο,στον Γ.Παπαδόπουλο,η στον Μηχαλιαλάκο της χρυσής αυγής;
Π.Τ.